4. Comment on the syntax of—

εἰ πάντα δ' ὣς πράσσοιμ' ἂν, εὐθαρσὴς ἐγώ.
λέγω δέ σοι

τοιαῦτ ̓ ἀπειλεῖν, ὡς παρεσκευασμένης
ἐκ τῶν ὁμοίων χειρὶ νικήσαντ ̓ ἐμοῦ
ἄρχειν.

5. Point out exactly what is un- -Attic in

τί οὖν, ὦ Ἑρμῆ, δοκεῖ; προτίθεμεν αὐτοῖς ἀγορὰν δικῶν, ἢ θέλεις ἐς νέωτα παραγγελοῦμεν ;

6. Translate the following passage:

τοῦ δὲ αὐτοῦ χειμῶνος οἱ Πλαταιῆς, ἔτι γὰρ ἐπολιορκοῦντο ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων καὶ Βοιωτῶν, ἐπειδὴ τῷ τε σίτῳ ἐπιλιπόντι ἐπιέζοντο καὶ ἀπὸ τῶν ̓Αθηνῶν οὐδεμία ἐλπις ἦν τιμωρίας οὐδὲ ἄλλη σωτηρία ἐφαίνετο, ἐπιβουλεύουσιν αὐτοὶ τε καὶ Αθηναίων οἱ ξυμπολιορκούμενοι πρῶτον μὲν πάντες ἐξελθεῖν καὶ ὑπερβῆναι τὰ τείχη τῶν πολεμίων, ἣν δύνωνται βιάσασθαι, ἐσηγησαμένου τὴν πεῖραν αὐτοῖς Θεαινέτου τε τοῦ Τολμίδου ἀνδρὸς μάντεως καὶ Εὐπομπίδου τοῦ Δαϊμάχου, ὃς καὶ ἐστρατήγει ἔπειτα οἱ μὲν ἡμίσεις ἀπώκνησαν πως τὸν κίνδυνον μέγαν ἡγησάμενοι, ἐς δὲ ἄνδρας διακοσίους καὶ εἴκοσι μάλιστα ἐνέμειναν τῇ ἐξόδῳ ἐθελονται.

Additional for Group A only.

7. Translate, with any necessary notes

(α) Καὶ μὴν ἴστε γε τοῦθ ̓, ὅτι βουλόμενοι μηδέν' ἀγω νίζεσθαι ξένον οὐκ ἐδώκατε ἁπλῶς τῶν χορηγῶν οὐδενὶ προσκαλέσαντι τοὺς χορευτὰς σκοπεῖν, ἀλλ' ἐὰν μὲν καλέσῃ, πεντήκοντα δραχμὰς, ἐὰν δὲ καθίζεσθαι κελεύσῃ, χιλίας ἀποτίνειν ἐτάξατε.

τίνος ἕνεκα ; ὅπως μὴ τὸν ἐστεφανωμένον καὶ λειτουργοῦντα τῷ θεῷ ταύτην τὴν ἡμέραν καλῇ μηδ' ἐπηρεάζῃ μηδ' ὑβρίζῃ μηδεὶς ἐξεπίτηδες, εἶτα τὸν μὲν χορευτὴν οὐδ ̓ ὁ προσκαλέσας κατὰ τὸν νόμον ἀζήμιος ἔσται, τὸν δὲ χορηγὸν οὐδ ̓ ὁ συγκόψας παρὰ πάντας τοὺς νόμους οὕτω φανερῶς δώσει δίκην; ἀλλὰ μὴν οὐδέν ἐστ ̓ ὄφελος καλῶς καὶ φιλαν θρώπως τοὺς νόμους ὑπὲρ τῶν πολλῶν κεῖσθαι, εἰ τοῖς ἀπειθοῦσι καὶ βιαζομένοις αὐτοὺς ἡ παρ' ὑμῶν ὀργὴ τῶν ἀεὶ κυρίων μὴ γενήσεται.

(6) τούτῳ δ ̓ οὐδὲ συνοργισθήσεσθε; μηδαμῶς· οὐδεὶς γάρ ἐστι δίκαιος τυγχάνειν ἐλέου τῶν μηδένα ἐλεούντων οὐδὲ συγγνώμης τῶν ἀσυγγνωμόνων. ἐγὼ γὰρ οἶμαι πάντας ἀνθρώπους φέρειν ἀξιοῦν παρ' αὑτῶν εἰς τὸν βίον αὑτοῖς ἔρανον παρὰ πάνθ' ὅσα πράττουσιν, οἷον ἐγώ τις οὑτοσὶ μέτριος πρὸς ἅπαντάς εἰμι, ἐλεήμων, εὖ ποιῶν πολλούς· ἅπασι προσήκει τῷ τοιούτῳ ταὐτὰ εἰσφέρειν, ἐάν που καιρὸς ἢ χρεία παραστῇ. ἕτερος οὗτός τις βίαιος, οὐδένα οὔτ ̓ ἐλεῶν οὔθ ̓ ὅλως ἄνθρωπον ἡγούμενος τούτῳ τὰς ὁμοίας φορὰς παρ' ἑκάστου δίκαιον ὑπάρχειν. σὺ δὴ πληρωτής τοιούτου γεγονὼς ἐράνου σεαυτῷ τοῦτον δίκαιος εἶ συλλέξασθαι.

8. Explain ἔνδειξις, κάθαρμα, ἐξούλης, ἀντίδοσις, ἀνακρίνεσθαι, ἀτίμητος δίκη.

LATIN.-PART II. (TRANSLATION).

Professor Tucker and Mr. Tubbs.

1. Translate, with brief marginal notes where neces

sary.

(a) Svc. Ne tu edepol me árbitrare béluam,

Quí quidem non novísse possim, quícum aetatem exégerim.

Án ille tam esset stúltus, qui mi mílle

nummum créderet

Philippum, quod me aurúm deferre iússit ad gnatúm suom

Atque ad amicum Cálliclem, quoi rem aíbat mandasse híc suam ?

Mihin concrederét, ni me ille et égo illum novissem ádprobe?

CH. Énim vero ego nunc súcophantae huic súcophantarí volo,

Si húnc possum illo mílle nummum Phílippum circumducere,

Quód sibi me dedísse dixit. Quem égo qui sit homo néscio,

Néque oculis ante hunc diem umquam vídi, eine aurum créderem ?

Quoí, si capitis rés sit, nummum númquam
credam plúmbeum.

Ádgrediundust híc homo mi astu. Heus,
Páx, te tribus verbís volo.

Svc. Vél trecentis.

(b) CON. Censén talentum mágnum exorarí pote Ab istóc sene ut det quí fiamus líberi? STR. Famem hércle utendam, sí roges, numquám dabit.

Quin ípsi pridem tónsor unguis démpserat,
Conlégit, omnia ábstulit praeségmina.

CON. Edepól mortalem párce parcum praédicas.
Censén vero adeo párce et misere vívere?
STR. Pulméntum pridem eripuit ei míluos:
Homo ad praetorem plórabundus dévenit,
Infit ibi postuláre plorans éiulans,

Ut síbi liceret míluom vadárier.

Sescénta sunt, quae mémorem, si sit ótium. Sed utér vostorumst célerior? Memorá mihi.

CON. Ego et múlto melior. STR. Cócum ego, non furém rogo.

CON. Cocum érgo dico.

A. sic sum út vides.

STR. Quíd tu ais?

CON. Cocus ille nundinálist : in nonúm diem

Solet íre coctum.

(c) Igitur eo intentior ad victoriam niti, omnibus modis festinare: cavere tamen necubi hosti opportunus fieret, meminisse post gloriam invidiam sequi. Ita quo clarior erat, eo magis anxius erat, neque post insidias Iugurthae effuso exercitu praedari: ubi frumento ant pabulo opus erat, cohortes cum omni equitatu praesidium agitabant: exercitus partem ipse, relicuos Marius ducebat. Set igni magis quam praeda ager vastabatur. Duobus locis haut longe inter se castra faciebant: ubi vi opus erat cuncti aderant, ceterum quo fuga atque formido latius cresceret divorsi agebant. Eo tempore Iugurtha per collis sequi, tempus aut locum pugnae quaerere, qua venturum hostem audierat pabulum et aquarum fontis, quorum paenuria erat, conrumpere, modo se Metello, interdum Mario ostendere, postremos in agmine temptare ac statim in collis regredi, rursus aliis

post aliis minitari, neque proelium facere neque otium pati, tantummodo hostem ab incepto

retinere.

(d) Neque solum illis aliena mens erat, qui conscii coniurationis fuerant, set omnino cuncta plebes novarum rerum studio Catilinae incepta probabat. Id adeo more suo videbatur facere. Nam semper in civitate, quibus opes nullae sunt, bonis invident malos extollunt, vetera odere nova exoptant, odio suarum rerum mutari omnia student, turba atque seditionibus sine cura aluntur, quoniam egestas facile habetur sine damno. Set urbana plebes, ea vero praeceps erat multis de causis. Primum omnium qui ubique probro atque petulantia maxume praestabant, item alii per` dedecora patrimoniis amissis, postremo omnes quos flagitium aut facinus domo expulerat, ei Romam sicut in sentinam confluxerant. Deinde multi memores Sullanae victoriae, quod ex gregariis militibus alios senatores videbant, alios ita divites, ut regio victu atque cultu aetatem agerent, sibi quisque, si in armis foret, ex victoria talia sperabat.

2. Discuss briefly, illustrating from both books, Sallust's credibility as a historian.

3. Comment on-qui aliquo negotio intentus famam quaerit-quo ad cognoscundum omnia magis in aperto sint-possedere ea loca quae proxuma Carthagine Numidia appellatur-milites scribere non more maiorum neque ex classibus, set uti cuiusque lubido erat, capite censos plerosque.