nostrorum civium questus sum, multosque mortalis ea causa advorsos habeo: qui mihi atque animo meo nullius umquam delicti gratiam fecissem, haud facile alterius lubidini malefacta condonabam. Sed ea tametsi vos parvi pendebatis, tamen res publica firma erat, opulentia neglegentiam tolerabat. Nunc vero non id agitur, bonisne an malis moribus vivamus, neque quantum aut quam magnificum imperium populi Romani sit, sed haec cuiuscumque modi videntur, nostra an nobiscum una hostium futura sint. Hic mihi quisquam mansuetudinem et misericordiam nominat. Iam pridem equidem nos vera vocabula rerum amisimus. Quia bona aliena largiri liberalitas, malarum rerum audacia fortitudo vocatur, eo res publica in extremo sita est. Sint sane, quoniam ita se mores habent, liberales ex sociorum fortunis, sint misericordes in furibus aerari; ne illi sanguinem nostrum largiantur et, dum, paucis sceleratis parcunt, bonos omnis perditum eant. UNPREPARED TRANSLATION. The Board of Examiners. Translate with brief critical and explanatory not es (a) Dum tu forsitan inquietus erras Me multos repetita post Decembres Multa vilica quem coronat olla. (b) Quid ergo miraris, si oculi nostri imbrium stilicidia non separant, et ingenti spatio intuentibus minutarum imaginum discrimen interit? Illud esse dubium nulli potest, quin arcus imago solis sit, roscida et cava nube concepta. Quod ex hoc tibi apparet. Numquam non adversa soli est, sublimis aut humilis, prout ille se submisit, aut sustulit, contrario motu. Illo enim descendente altior est, alto depressior. Saepe talis nubes a latere solis est, nec arcum efficit, quia non ex recto imaginem trahit. Varietas autem non ob aliam causam fit, quam quia pars coloris a sole est, pars a nube illa: umor autem modo caeruleas lineas, modo virides, modo purpurae similes, et luteas aut igneas ducit, duobus coloribus hanc varietatem efficientibus, remisso et intento. enim et purpura eodem conchylio non in unum modum exit. Interest, quamdiu macerata sit, crassius medicamentum, an aquatius traxerit; saepius mersa sit et excocta, an semel tincta. Sic Non est ergo mirum, cum duae res sint, sol et nubes, id est, corpus et speculum, si tam multa genera colorum exprimuntur, quae in multis generibus possunt aut incitari, aut relanguescere. (c) Εμοιγ' ἐξαρκεῖ ὃς ἂν μὴ κακὸς ἦ μηδ' ἄγαν ἀπάλαμνος εἰδώς τ ̓ ὀνασίπολιν δίκαν, ὑγιὴς ἀνήρ. οὔ μιν ἐγὼ μωμάσομαι οὐ γὰρ ἐγὼ φιλόμωμος τῶν γὰρ ἀλιθίων ἀπείρων γενέθλα. πάντα τοι καλὰ τοῖσί τ' αἰσχρὰ μὴ μέμικται. διζημένος, κενεὰν ἐς ἄπρακτον ἐλπίδα μοῖραν πανάμωμον ἄνθρωπον, εὐρυεδοῦς ὅσοι κάρπον ἔπειτ ̓ ἔμμιν εὑρὼν ἀπαγγελέω. μηδὲν αἰσχρόν· ἀνάγκα δ' οὐδὲ θεοὶ μάχονται. (α) Λέγουσι δὲ οἱ περὶ τὴν Σαλαμῖνα οἰκοῦντες ἀποθανόντος Αΐαντος τὸ ἄνθος σφίσιν ἐν τῇ γῇ τύτε φανῆναι πρῶτον λευκόν ἐστιν, ὑπέρυθρον, κρίνου καὶ αὐτὸ ἔλασσον καὶ τὰ φύλλα γράμματα δὲ ἔπεσε τιν οἷα τοῖς ὑακίνθοις καὶ τούτῳ. λόγον δὲ τῶν μὲν Αἰολέων τῶν ὕστερον οἰκησάντων Ιλιον ἐς τὴν κρίσιν τὴν ἐπὶ τοῖς ὅπλοις ἤκουσα, οἳ τῆς ναυαγίας Οδυσσεῖ συμβάσης ἐξενεχθῆναι κατὰ τὸν τάφον τὸν Αἴαντος τὰ ὅπλα λέγουσι· τὸ δὲ ἐς τὸ μέγεθος αὐτοῦ Μυσὸς ἔλεγεν ἀνήρ. τοῦ γὰρ τάφου τὰ πρὸς τὸν αἰγιαλὸν ἔφασκεν ἐπικλύσαι τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ἔσοδον ἐς τὸ μνῆμα οὐ χαλεπὴν ποιῆσαι, καί με τοῦ νεκροῦ τὸ μέγεθος τεκμαίρεσθαι τῇδε ἐκέλευε· πεντάθλου γὰρ παιδὸς εἶναί οἱ κατὰ δίσκον μάλιστα τὰ ἐπὶ τοῖς γόνασιν ὀστᾶ, καλουμένας δὲ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν μύλας. ἐγὼ δέ, ὁπόσοι μὲν οἰκοῦσιν ἔσχατοι Κελτῶν ἔχοντες ὅμορον τῇ διὰ κρυμὸν ἐρήμῳ, οὓς Καβαρεῖς ὀνομάζουσι, τούτων μὲν οὐκ ἐθαύμασα τὸ μῆκος, οἳ νεκρῶν οὐδέν τι διαφόρως ἔχουσιν Αἰγυπτίων GREEK COMPOSITION. For Greek prose— The beginning of nations, those excepted of whom sacred books have spoken, is to this day unknown. Not only the beginning, but the deeds also of many succeeding ages, yea, periods of ages, either wholly unknown, or obscured and blemished by fables. Whether it were that the use of letters came in long after, or were it the violence of barbarous inundations, or they themselves, at certain revolutions of time, fatally decaying and degenerating into sloth and ignorance, whereby the monuments of more ancient civility have been some destroyed, some lost. Perhaps disesteem and contempt of the public affairs then present, as not worth recording, might partly be in cause. Certainly oft-times we see that wise men, and of best ability have forborne to write the acts of their own days, while they beheld, with a just loathing and disdain, not only how unworthy, how perverse, how corrupt, but often how ignoble, how petty, how below all history, the persons and their actions were, who either by fortune or some rude election, had attained to have chief sway in managing the commonwealth. GREEK VERSE COMPOSITION. The Board of Examiners. Translate into Greek Iambics T. 0. In the silent grave, no conversation, Dust, and an endless darkness; and dare you, woman, Desire this place? 'Tis of all sleeps the sweetest; And kings from height of all their painted Fall like spent exhalations to this centre; LATIN COMPOSITION. The Board of Examiners. For Latin Prose Our solitary Siberian will find the sciences not only entirely useless in directing his practice, but disgusting even in speculation. In every contemplation our curiosity must be first excited by the appearances of things before our |