U. C. 563.

LIBER XXXVIII. CAP. XIV.

221

legatio ulla a Moagete, tyranno civitatis ejus, homine ad omnia infido atque importuno, veniebat. Ad tentandum ejus animum C. Helvium, cum quatuor millibus peditum et quingentis equitibus, consul præmittit. Huic agmini, jam fines ingredienti, legati occurrerunt, nuntiantes, paratum esse tyrannum imperata facere. Orabant, ut pacatus fines iniret, cohiberetque a populatione agri militem; et coronam auream quindecim talentum afferebant 3. Helvius, integros a populatione agros servaturum pollicitus, ire ad consulem legatos jussit. Quibus eadem referentibus, consul, Neque Romani, inquit, bonæ voluntatis ullum si<< gnum erga nos tyranni habemus; et ipsum talem «< esse inter omnes constat, ut de pœna ejus magis, « quam de amicitia, nobis cogitandum sit ». Perturbati hac voce legati nihil aliud petere, quam ut coronam acciperet, veniendique ad eum potestatem tyranno, et copiam loquendi ac purgandi se faceret. Permissu consulis postero die in castra tyrannus ve

ut

S5; hoc Jac. Gron. in coronam auream XV talenta a. legendum putabat Gelen. incertum an ex cod. Mogunt. Non necessario intelligendam esse coronam factam, sed coronam, orégavos et orepavóo, etiam munus dici posse vel pecuniæ summam, muneris aut officii honorisque causa loco coronæ oblatam (cf. Cic. Agr. I, 4, et Pis. 34; Lips. de Magn. Rom. II, 9; Casaub. ad mon. Ancyr.), docuit Duk. Cf. ad III, 21, n. 3; XXXVIII, 15, not. 6, et Schweigh. ad Athen.V, 35, p. 127, et ad similia loca Polyb. XIII, 9, § 5; XXII, 17, § 4; XXII, 19, § 4, et XXVIII, 18, $3. Quum Polyb. coronam illam de qua sermo est, appellaverit orÉPανον ἀπὸ πεντεκαίδεκα ταλάντων,

nit, vestitus comitatusque vix ad privati modice locupletis habitum; et oratio fuit submissa et infracta, extenuantis opes suas, urbiumque suæ ditionis egestatem querentis. Erant autem sub eo 5, præter Cibyram, et Syleum et Alimne quæ appellatur. Ex his, ut se suosque spoliaret 6, quinque et viginti talenta se confecturum, prope ut diffidens, pollicebatur. « Enim«< vero, inquit consul, ferri jam ludificatio ista non << potest. Parum est, non erubuisse absentem, quum «< per legatos frustrareris nos: præsens quoque in << eadem impudentia persistis. Quinque et viginti ta

coronam intelligit Doering. e summa quindecim talentorum confectam, et eodem modo verba Liviana explicanda omnino putat. Duker, ergo et Crev. qui eumdem sensum atque Duk. amplexus est, non audiendos censet; et quum illi se nescire fateantur, quomodo corona, non solum tanti pretii, sed etiam tanti ponderis, offerri potuerit a legatis, contendit primum (verba Juven. Sat. X, 40, de grandioris formæ corona triumphali usurpans), tantum hujus coronæ orbem esse potuisse, quanto vix ulla cervix sufficeret; deinde coronæ illi pretium magnum addi potuisse, tam ex opere artificis quam ex gemmis, quibus illa fortasse distincta fuit, uti fere apud Virg. Æneid. I, 655, commemoratur corona duplex gemmis auroque, et VII, 176, insignis gemmis; et apud Ovid. Metam. XIII, 704, clara auro gemmisque. Judicet lector. ED.

4. Vestitus comitatusque, etc. xaтá τε τὴν ἐσθῆτα καὶ τὴν ἄλλην προστα σίαν λιτὸς καὶ ταπεινὸς Polyb. XXII, 17, § 10. Прcoтacía splendor, magnificentia, pompa, comitatus, ut et apud Polyb.V, 43, § 3, et XVI, 25, § 5.

5. Erant autem sub eo; vid. XXIV,

30, not. 7. Syleum, Σύλειον πόλις Φρυγίας· τινὲς δὲ Παμφυλίας, Steph. Zúλλtov apud Arrian. I, 27, et Polyb. XXII, 17, § II. - Alimne quæ appellatur, ἡ ἐν Τεμένει πόλις (pro mendosis ἐντεμένη et ἐν τέμνη, et emendatione Ursini Axivdn) apud Polyb. 1. 1. ubi vid. Schweigh. qui conjiciebat Atimne, et designari putat TepévεLav Steph. Idem docet, adjectam vocem Tot (ut apud Liv. verba quæ appellatur) significare nomen aliquod oppidi, quod vel sua origine appellativum fuerit, non proprium (ut Άγκυραν πόλιν Polyb. XXII, r et al.), vel in plurali numero usurpatum, ut Κύρμασα πόλιν XXII, 19, § 1, et apud Liv. XXXVIII, 15, n. 4. Cor masa urbem e melioribus MSS pro vulg. Cormasam urbem.

I

6. Ex his, ut se suosque spoliaret (vide ad V, 15, n. 7), XXV talenta, etc. immo, nisi fallor, XV talenta, quæ et Polybius memorat et legati Moagetis antea promiserant, exspoliaret, (h. e. ita spoliaret, ut nihil superesset. Vid.Voss. Lov. 3, et Gaertn. non improb. Drak. Cf. Burm. ad Phædr. II, 2, 1, et Græv. ad Cic. Epist. ad Att. X, 4. Se confecturum; vide

C. 189.

C.

<< lenta tyrannidem tuam exhaurirent? Quingenta ergo << talenta nisi triduo numeras, populationem in agris, <«< obsidionem in urbe exspecta ». Hac denuntiatione conterritus, perstare tamen in pertinaci simulatione inopiæ; et paulatim illiberali adjectione ", nunc per cavillationem, nunc precibus et simulatis lacrymis, ad centum talenta est perductus: adjecta decem millia medimnum frumenti. Hæc omnia intra sex dies exacta. XV. A Cibyra per agros Sindensium exercitus ductus, transgressusque Caularem amnem, posuit castra. Postero die est præter Caralitin paludem agmen ductum. Ad Mandropolim manserunt: inde progredientibus ad Lagon, proximam urbem, metu incolæ fugerunt. Vacuum hominibus et refertum rerum omnium copia oppidum diripuerunt. Inde ab Lysis fluminis fonte, postero die ad Cobulatum amnem progressi.

ad III, 64, n. 3, et XXIX, 35, n. 3. -Quingenta talenta, et paulo inferius centum talenta. Summam priorem æstimat Crev. marcis argenti 46,875, posteriorem marcis 9,375. ED.

7. Illiberali adjectione, quæ dicitur de ementibus, quum parce nimis et per gradus quasi minutos assurgunt ad pretium rei comparandæ destinandum, in quo acquiescere venditor possit; Ern.

8. Decem millia medimnorum, ut apud Polyb. modium cod. Mogunt. Harl. et Gaertn. ut et c. 15. Modius sexta pars medimni. Cf. Schweigh. ad Polyb. II, 15, § 1, et Tzschucke ad Nep. Att. 2 extr. Conf. cap. præc.

n. 8. ED.

I

oppid. Isauriæ apud Steph. Caralia Pamphylia in actis concilii Ephes. et apud Hierocl. in Synecd. p. 682, ubi vid. Wessel. Mandropolin (Phrygiæ opp. apud Steph. ) ex emend. Gelen. et Sigon. Madamprum, Madanprum, Manandrum, Mandrupyum, Mandropum, Mandaprum MSS et edd. antt. Mordiæum conj. Jac. Gronov. quod est oppid. Pisidiæ, magis h. 1. aptum apud Steph. in Aroovia et Athenæum. Semel dicendum, in hoc Manlii itinere plura occurrere, quæ apud alios scriptores non memorantur: his autem ignotis notiora substituere, anceps videtur inceptum ; Drak. Inde progredientibus; vide ad XXXVI, 14, n. 3. Progredientes conj. Gronov.

2. Inde ab Lysis fluminis fonte, alii Lisis, et Glar. emend. Lyci, qui notus in hac regione fluvius est. Sed conf. not. 1. Ad Lysis flum. fontere

U. C. 563.

Termessenses eo tempore Isiondensium arcem, urbe capta, oppugnabant: inclusi, quum alia spes auxilii nulla esset, legatos ad consulem, orantes opem, miserunt. Cum conjugibus ac liberis in arce inclusos se mortem in dies, aut ferro aut fame patiendam, exspectare. Volenti consuli3 causa in Pamphyliam devertendi oblata est. Adveniens obsidione Isiondenses exemit. Termesso pacem dedit, quinquaginta talentis argenti acceptis; item Aspendiis cæterisque Pamphyliæ populis. Ex Pamphylia rediens ad fluvium Taurum primo die, postero ad Xylinen, quam vocant, Comen posuit castra. Profectus inde continentibus itineribus ad Cormasa urbem pervenit. Darsa proxima urbs erat. Eam, metu incolarum desertam, plenam omnium rerum copia invenit. Progredienti præter paludes legati ab Lysinoe, dedentes civitatem, vene

ed. Frob. et reliquæ ad Gruter. forte rectius. Cobulatum amnem, ΚολοCárov apud Polyb. XXII, 18. Crobialum vel Cobialum conj. Heins. ad Val. Flacc. V, 103, ubi conf. intpp. Sed Paphlagonia et Pontus longe abest a Pisidiæ et Pamphyliæ finibus; Drak. Termessenses, MSS et editiones vett. Telmenses, Elmenses, etc. Apud Polyb. 1. 1. Τερμησσεις edidit Schweigh., alii vero Teppnosis et Τελμισεῖς pro mendosis μεσεις et Τελpɛis. Termessus (non Termissus ) oppid. mediterraneum Pisidiæ aut Pamphyliæ, non longe a Cibyra; vid. Cellar. Geogr. ant. III, 4, pag. 195 sq. Eckhel. Doctr. num. t. III, p. 27; Huschke in Anal. Crit. p. 209, 210. De Telmesso seu Telmisso Lyciæ vel Cariæ vide ad XXXVII, 16, n. 5. Isiondensium, ut ἰσιονδεῖς et ἰσιένδα opp. (Pisidiæ, ut videtur ) apud Polyb. 1. XXII, 18, §1 et 5. Isindensium

emend. Ursin. et Berkel. ex Steph. ἴσινδος vel ἴσινδα πόλις Ιωνίας, quæ

tamen h. 1. minus convenit.

3. Polenti consuli (vide ad XXI, 39, n. 4) causa in Pamphyliam devertendi, etc. vide ad I, 51, n. 2. Quinquaginta talentis argenti (non vero argenteis, ut legunt quidam), marcis 4,687, cum unciis 4, ex Creverii rationibus. ED.

4.Ad Xylinen Comen cod. Mogunt. In aliis Silenen, Silenem, Sylenen, Silenu (vide ad XLIV, 28, n. 5), Sillenem, Silinen. Euhívn Cappadociæ oppid. maritimum apud Ptol. V, 6, ad pontum Euxinum: sed ab eo longissime nunc aberat Manlius, in Pisidia degens; Drak. -Ad Cormasa urbem, etc. conf. Polyb. XXII, 19, ubi Kúpμασα. Αι Κόρμασα etiam Ptolem. V, 5. Conf. ad cap. 14, n. 5. Lysinoe Λυσινία apud Ptolem. Λυγνόν et Anyon in codd. Polyb. 1. 1.

C.

C. 563

runt. Inde in agrum Sagalassenum 5, uberem fertilemque omni genere frugum, ventum est: colunt Pisidæ, longe optimi bello regionis ejus. Quum ea res animos facit, tum agri fecunditas, et multitudo hominum, et situs inter paucas munitæ urbis. Consul, quia nulla legatio ad finem præsto fuerat, prædatum in agros misit. Tum demum fracta pertinacia est, ut ferri agique res suas viderunt. Legatis missis, pacti quinquaginta talentis et viginti millibus medimnum tritici, viginti hordei, pacem impetraverunt. Progressus inde ad Obrimæ fontes, ad vicum, quem Aporidos comen vocant, posuit castra: eo Seleucus ab Apamea postero die venit. Ægros inde et inutilia impedimenta quum Apameam dimisisset, ducibus itinerum ab Seleuco acceptis, profectus eo die in Metropolitanum campum, postero die Dinias Phrygiæ processit. Inde Synnada venit, metu omnibus circa

5. In agrum Sagalassenum, Eaɣáλασσος πόλις Πισιδίας· τὸ ἐθνικὸν Σαγαλασσεὺς καὶ Σαγαλασσηνός, Steph. Conf. etiam Strab. XII, 569; Plin. V, 27, et, qui de Sagalassensibus eadem, quæ Livius, prædicat, Arrian. I, 29. Zayaλaccéov in Polyb. Lycia oppid. apud Ptol.-Longe optimi bello; vide ad II, 51, n. 3.

-

6. Nulla legatio ad finem præsto fuerat; vide ad II, 49, n. 10. Ferri agique res suas; vide ad III, 37, n. 4.- Quinquaginta talentis, L talentorum coronam apud Polyb. Conf. ad cap. 14, n. 3. Viginti millibus medimnum, hoc est, ut computavit Crever. modiis Romanorum 120,000, nostratibus 92,500. Conf. sup. cap. 13, n. 8. ED.

7. Ad Obrimæ fontes ex emend. Glar. In MSS et edd. antt. Rotrinos, Rhotrinos, Rothrinos, Rothinos, Rho

VII.

tinos, Rhocrinos; vid. Plin. V, 29, et ad Tac. Ann. XII, 58, n. 9. Aporidos comen e cod. Mog. primus edidit Aldus. Aporides primæ edd. et quidam MSS. Aporidios, Apridos, Adprodios alii codd. Acaridos comen conj. Jac. Gron. quia Acaris oppid. Phrygiæ est apud Steph. et ei adjacens aliquis ex pagis ita dictus videri potest, ut Leidæ vicus. Adonidos comen emend. Wessel. ad Hieroclis Synecd. p. 669.

8. Metropolitanum campum, Mnτρόπολις urbs Magnæ Phrygiæ, ἀπὸ τῆς Μητρὸς τῶν θεῶν sic dicta ; vid. Steph. Alia Metropolis in Phrygia fuit; vid. Ptol. V, 2; Strab. XII, pag. 576; Hard. ad Plin. V, 29 et 31; Wessel. ad Hierocl. pag. 660. · Dinias plerique MSS. Dymas vel Dimas Lov. 3, 5, 6, et edd. ante Frob. a. 1535. Synnada, Euvvada, apud 15