thai, thaim, thana, thamma s. u. sa. than, conj., wann; auch demonstr., dann; aber, denn in -uth-than, s. -uh. tharf (§. 202, 4), thaúrbum (aú §. 111, 1), perf. mit praesensbedeutung, praet. thaúrfta, §. 307; §. 202, 1; part. praet. pass. thaúrfts, inf. thaúrban, bedürfen, construiert mit dem gen.; thaúrbuth, 2. pl. perf., §. 291; u §. 112. thatei s. u. sa. theins, pron. possess. 2. pers., dein (decl. §. 264); thein, acc. sg. ntr.; theina, nom. sg. fem.; theinamma, dat. sg. msc.; theinai, dat. sg. fem. this-hvaz-uh, pron. indef. (z §. 202, 3; -uh §. 112), jeder; thishvammeh, dat. sg. msc., §. 112, anm. thiuda, subst. fem. 10., volk; pl. heiden; thai thiudō (gen. pl., §. 253) die der heiden, die auß den heiden. thiudans, subst. msc. 10. (thiuda, suff. §. 222), könig. thiudangardi, subst. fem. 10. (thiudans, gards; suff. §. 217), königshaus, reich. thiudinassus, subst. msc. 8. (thiudans, suff. §. 227, s. 462), königreich, reich. thizaiei, thizei s. u. sa. thu, pron. pers. 2. pers. (decl. §. 265; §. 266) du; thuk, acc. sg.; thus, dat. sg.; jus, nom. pl.; izvis, dat. pl. thugkjan, thuhta (§. 307, §. 202, 1), thuhts, verb. IV, c und V, meinen, dünken; impers. thugkeith im (3.sg. praes., ei §. 113,4) 'es dünkt inen'. U. Ubils, adj. 10., übel, böse; ubilin, dat. sg. ntr. bestimt. decl., §. 264; §. 221, s. 423. -uh, partikel, immer anderen worten an gefügt (§. 112), und, aber; h assimiliert sich folgendem th, daher uth-than, aber, denn. uns s. u. ik. unsar, pron. possess. 1. pers. (decl. §. 264), unser; unsarana, acc. sg. msc.; a §. 203, 3, b; unsaraim, dat. pl. untē, conj., bis, denn. ur-reisun, -rais, -risum, -risans, verb. II, b, sich erheben, auf stehen; urreisith, 3. sg. praes. us (ur vor r, uz vor u, ē, ō in der zusammensetzung), praep. mit dat., auß. us-giban, verb. I, b (s. giban), wider geben, vergelten; usgibith, 3. sg. praes., übersezt als verbum perfectum das fut. anodwoε. V. Vaihsta, subst. msc. 3., ecke; vaihstam, dat. pl., §. 261. vaírpan, varp, vaúrpum, vaúrpans, verb. I, b (aí, aú §. 111, 1), werfen; vairpith, 3. sg. praes. vairthan, varth, vaúrthum, vaúrthans, verb. I, b (aí, aú §. 111, 1; wurz. §. 196, 2), werden, geschehen; vaírthai, 3. sg. optat. praes., §. 290; §. 275. vait, vitum, perf. der wurz. vit (§. 107, 2; §. 291, s. 747, 3, a; praet. bildet vissa, §. 307; §. 202, 1 u. 2), inf. vitan, wißen; viti, 3. sg. optat. perf., §. 290. vaúrd, subst. ntr. 10., wort. veihnan, veihnōda, verb. IV, b (veihs, §. 214), geheiligt werden; veihnai, 3. sg. optat. praes., §. 290; §. 275. veihs, adj. 10., heilig. vilja, subst. msc. 3. (vgl. §. 217, s. 399; wurz. §. 199, 3; §. 201), wille. visan, vas, vēsum, visans, verb. I, b, §. 199, 3), sein, bleiben. vulthus, subst. msc. 8., herlichkeit. praes. im, s. d. (wurz. A. Leskien. Indogerm. Chrestomathie. 22 |