Die constitūta "caussae dictionis Orgetorix ad judicium omnem suam familiam, ad hominum milia decem undique coëgit, et omnes clientes obaeratosque suos, quorum magnum numerum habebat,d 'eōdem conduxit: per eos, 3ne caussam diceret, se eripuit. Quum civitas, ob eam rem incitāta, armis 5 jus suum exsequi conaretur, multitudinemque hominum ex agris magistrātus cogerent, Orgetŏrix mortuus est; neque abest suspicio, ut Helvetii arbitrantur, quin ipse sibi1 mortem consciverit.h h d V. Post ejus mortem nihilo minus Helvetii id, quod 10 constituerant, facere conantur, lut e finibus suis exeant. Ubi jam se ad eam rem parātos esse arbitrāti sunt, oppida sua omnia, numero ad duodecim, vicos ad quadringentos, reliqua 3privāta aedificia incendunt, frumentum omne, praeterquam quod secum portatūri erant, comburunt, ut, 15 'domum reditiōnis spek sublata, paratiōres ad omnia pericula subeunda1 essent: trium mensium molīta cibaria sibim quemque domoj efferre jubent. Persuadent Raurăcis et Tulingis et Latobrīgis finitimis, uti, eodem usi consilio, oppidis suis vicisque exustis, una cum iis proficiscantur ; 20 Boiosque, qui trans Rhenum incoluĕrant et in agrum Noricum transiĕrant Noreiamque oppugnārant, receptos ad se socios sibi adsciscunt. VI. Erant omnino itinera duo, 'quibus itineribus domo K.—IV. 24, Exc.; 91, 10. —1 88, 12. —5 91, R. 1. — 1 108, 3, d). 190, R. 1. V. 91, 3, a).— 105, R. 1. — © 84, 2. — a 111, 2. — 91, 2, c). — Dist. bet. reliqui and ceteri. V. Chap. I. n. 14. - Dist. bet. aedificium, domus, and aedes. V. n. 4. Dist. bet. accendo, incendo, inflammo, comburo, and cremo. V. n. 5.- - 1 84, 9, b). — § 92, R. 3; 98, R. — * 100, 4, b). — 199, 1 & 2. 90, R. 1.-106, 2, c).—91, 1, g). —P88, R. 11.—9 Explain is. V. 89, 7, a). n. 9. VI. Explain the several imperfs. in this Chap. A. & S.-IV. 90, 1; 253. —211. - 247, R. 4. —1 262, R. 10. —1 223. V. 256, R. 16. — 145, V.—145, I. 3.-—4259, R. 1, (2), (d).— 14 * 250, 1. —1 V. R. K· — § V. R. K. — 1 V. R. K. — 1 162,. 14.—1237, N. (b). — *257.1275, II. & III., R. 3. — 223. — 273, N. 4, (d). —j(2) 255, R. 1. — ° 245, I. — P 211, R. 12.- 208, R. 37, (6), (c). — 230, R. 2. VL V. R. K. exire possent: unum per Sequănos, angustum et difficile, inter montem Juram et flumen Rhodănum, vix 'qua singuli carri ducerentur, mons autem altissimus impendēbat, ut facile perpauci prohibere possent: alterum per provinciam nostram, 5 multo facilius atque expeditius, propterea quod inter fines. Helvetiōrum et Allobrogum, qui 'nuper pacāti erant, Rhodănus fluit isque nonnullis locis vado transitur. Extremum .255 oppidum Allobrogum est proximumque Helvetiōrum finibus,h Geneva. Ex eo oppido pons ad Helvetios pertinet. Allo10 brogibus sese vel persuasūros,' quod nondum bono animo3 in «.^. populum Romānum 'viderentur, existimabant, vel vi coactūros, ut per suos fines eos1 ire paterentur. Omnibus rebus ad profectionem comparatis, diem dicunt, qua diem ad ripam Rhodani omnes conveniant: is dies erat a. d. v. Kal." Aprīlis, 15 L. Pisōne, A. Gabinio consulibus. k VII. Caesări quum id nunciātum esset, eos per 'provinciam nostram iter facere conāri, matūrat ab urbe proficisci,b et, quam maximis potest itineribus, in Galliam ulteriōrem contendit, et ad Genēvam pervenit: provinciae toti quam 20 maximum potest militum numerum impĕrat; (erat omnino in Gallia ulteriōre legio una ;) pontem, qui erat ad Genēvam, jubet rescindi. Ubi de ejus adventu Helvetii 'certiōres facti sunt, legatos ad eum mittunt nobilissimos civitatis,1 h 1 K. VI. 110, 3, b). — 86, 6. — 107, 2, b). — 91, 3, a).—191, 8. 891, R. 19. — 90, 1, d). —— 180, R. 3. — 88, 9. — 112. Why subj.? —1 Why not se? V. n. 9, Chap. V. last part. - 24, Exc.; 91, 10, & n. 1.—124. 100, R. 3. V. II. n. 1.—P110, 3, a. VII. 105, R. 1.- Dist. bet. iter facere & its syn. V. III. n. 2.-84, 2.- Force of quam. V. n. 3. — 91, 5.—192, R. 1. — 90, 1, c). — £99, R. 2. Dist. bet. jubeo, impero, praecipio, mando. V. n. 6. — 106, R. 1.— *111, 2.188, 13, c), 1). b A. & S.- VI. 264, 1, (a) & (b). — ° 204. — a 262. · -256, R. 16. 254, R. 2, (b). — 8 255, 2. — 1 222, R. 1.—1270, R. 3.-1211, R. 6.266, 3. —1 208, R. 37, (6), (c). V. n. 9, Chap. V. 2, (1), (2). — 257, R. 7. — P 264, 5. 90, 1; 253.- "326, 237, R. 2, (a). — § 223, R. 2. — 223, R. 2, (1), (b). —1V. R. K. — 273, 2, (d). - 259, R. 1, (2), (d). —1212, R. 2; 205, R. 12, (c). 2 cujus legationis Nameius et Verudoctius principem locum obtinebant, qui dicerent," sibi" 9esse in animo, sine ullo maleficio iter per provinciam facere,° propterea quod aliud iter habērent nullum: 1orogare, ut ejus voluntāte id sibia facère liceat. Caesar, quod memōria' tenebat, L. Cassium consulem 5 "occisum exercitumque ejus ab Helvetiis pulsum et sub 12jugum missum, concedendum non putabat; neque homines inimico animo,* data" facultate per provinciam itineris faciundi, temperatūros ab injuria et maleficio existimabat; tamen, ut spatium intercedere posset, dum milites, quos imperaverat, 10 convenirent, legatis respondit, 13diem se ad deliberandum sumptūrum: 14si quid vellent, ad Idus Aprīlis reverterentur. e VIII. Interea ea legiōne, quam secum habebat, militibusque, qui ex provincia convenerant," a lacu Lemanno, 'qui ind flumen Rhodănum influit, ad montem Juram, qui fines 15 Sequanōrum ab Helvetiis dividit, milia passuum decem novem *murum in altitudinem pedum1 sedecim fossamque perducit. Eo opěre perfecto, praesidia disponit, castella communit, quo facilius, si sel invito transire conarentur, prohibere possit. Ubi ea dies, quam constituerat cum legātis, 20 venit, et legāti ad eum revertērunt, negat, se more" et exem plo" populi Romāni posse iter ulli per provinciam dare et, si vim facere conentur, prohibitūrum ostendit. Helvetii, 9ea spe dejecti, navibus junctis ratibusque compluribus factis, K. VII. 110, 3, a). -" 90, 4.96, 1, a). Subject of esse? P91, R. 16.-106, R. 2.-'91, 1, a).. —1 106, 2, a). — * 88, 9. -" 100, 2, d). — 88, 12. —99, 1; 48, R. 4.—111, 5. — 94, 10. —1 117, 2, b). VIII. 91, 1.- b 105, R. 1; 84, 4 & 5. — 84, 6. — 34, 3. - • Dist. bet. divido and its syn. V. I. n. 3.-'89, 5.- Dist. bet. murus, paries, and moenia, V. n. 4. 88, 9.-184, 2.-100, 4, b).— 108, 1.-'100, R. 3.- Why fem.?-91, R. 16.-80, R. 3.—P91, 9, a. Force of de in dejecti? V. n. 9.-100, 4, b). m с t - u ་་ A. & S. VII. 264, 5. · - 226. 0 269, R. 3.—P 249, II. —4223. — 247, 3. — 272; 239.211, R. 6.-"274, 3, (a).). — 211. — 275, II.; 162, 20.—* 263, 4, (1). — 3 137, R. (3). —1 266, 2, R. 1, (a). VIII. 247, R. 4, last part.- 145, II. — 145, V. V. R. K.- £236 — V. R. K.—1 211, R. 6. —1145, I. 3. — 3 257. — * 262, R. 9.—1 257, R. 7.—90, 1, & N. —a 249, II. 251.- 257. d235, (2).. 19 ° 270, R. 3. "alii vadis Rhodăni, qua* minĭma altitudo fluminis erat, nonnunquam interdiu, saepius noctu, 12sit perrumpere possent, conāti, operis munitiōne et militum concursu et telis repulsi, hoc conatup 14destiterunt." с 5 IX. Relinquebatur una per Sequănos 1via,a qua, Sequănis invītis, propter angustias ire non poterant. His quum sua 2sponte persuadere non possent, legatos ad Dumnorigem Aeduum mittunt, ut, eob deprecatore, a Sequănis impetra- rent. Dumnŏrix gratia et largitione apud Sequănos pluri10 mum poterat ; et Helvetiis erat amicus, quod ex ea civitāte Orgetorigis filiam in matrimonium duxerat; et, cupiditāte regni adductus, novis rebus studēbat, et quam plurimas civitātes suo sibi beneficio habēre obstrictas volebat. Itaque rem suscipit et a Sequănis impetrat, ut per fines suos Helve15 tios ire patiantur; obsidesque uti inter sese dent perficit: Sequăni, ne itinere1 Helvetios prohibeant: Helvetii, ut sine maleficio et injuria transeant. X. Caesări 'renuntiatur," "Helvetiis esse in animo, per agrum Sequanōrum et Aeduōrum iter in Santonum fines 20 facere, qui non longe a Tolosatium finibus absunt, quaed civitas est in provincia. Id si fieret, intelligebat,3magno cum periculo provinciae futurum, ut homines bellicosos, populi K.-VIII. 91, R. 19. Explain qua. V. VI. n. 2. — 116, R. 2. " Dist. bet. desino and desisto. V. n. 13. d 19 b IX. Dist. bet. iter, via, trames, semita, and callis. V. n. 1. - 100, R. 3. -111, 1; 105, R. 1.—4 84, 2. — 107, 1; 105, R. 1.—191, 4. — 90, 1, b). Noun or adjective?-190, 2.-Force of quam? V. Ec. Cic. XXVII. n. 8. 91, 1.-191, 9. h b X. • What is re-nuntiare? V. n. 1. Sub. of it? - 90, 4.96, 1, a). What case is facere? — 110, R. 1. — * 88, 12, & R. 11. - 'Sub.? — 6 78, III. 7.-88, 2. Noun or adj.? Dist. bet. adversarius, hostis, and inimicus. V. n. 5. 255, 2. — V. R. K. — 265; 198, 11, R. (e). A. & S. — VIII. "V. R. K. 1, 223, R. 2. — 127, 4. — 257, R. 7.263, 5; 258, I., R. 1, (a).— 145, I. X. 209, R. 3, (5); 202, III., R. 2. — 226. — © 269, (b). What case is facere? — 206, (8). —211, & R. 2, & 12. — 239, R. 4. 4.211. V. R. K. Romāni inimicos locis patentibus maximeque frumentariis "finitimos haberet. Ob eas 'caussas ei munitiōni, quam fecerat, T. Labienum legātum praefecit: ipse in Italiam magnis itineribus contendit, duasque ibi legiōnes conscribit, et tres, quae circum Aquileiam hiemābant, ex hibernis educit, 5 et, qua 10proximum iter in ulteriōrem Galliam per Alpes erat, cum his quinque legionibus ire contendit. Ibi Centrōnes et Graiocěli et Caturiges, locis superioribus occupatis, itinĕre exercitum prohibere conantur. Compluribus his' proeliism pulsis, ab Ocělo, quod est citeriōris provinciae extrēmum, in 10 fines Vocontiōrum ulterioris provinciae" die septimo pervenit: inde in Allobrogum fines, ab Allobrogibus in Segusiānos exercitum ducit. Hi sunt extra provinciam trans Rhodǎnum primi. XI. Helvetii jam per angustias et fines Sequanōrum suas 15 copias, traduxerant et in Aeduōrum fines pervenĕrant eorumque agros 'populabantur. Aedui, quum se suăque ab iis defendere non possent, legatos ad Caesarem mittunt rogātum auxilium: ita sed omni tempore de populo Romāno meritos esse, ut paene in conspectu exercitus nostri agri vas- 20 tāri, liberi eōrum in servitutem abdūci, oppida expugnāri non 'debuerint. Eodem tempore Aedui Ambarri, 'necessarii et consanguinei Aeduōrum, Caesărem certiōrem faciunt, sese, depopulatis agris, non facile ab oppidis vim hostium prohibere. Item Allobroges, qui trans Rhodănum vicos pos-25 sessionesque habebant, fuga se ad Caesarem recipiunt et K.-X. 190, 1, d). Dist. bet. vicinus, finitimus, and confinis. V. n. 6.90, R. 5.-1100, 4, b). 91, 4.A -" 88, 9. XI. 29, R. 2. f d m Why imperf.? Dist. bet. populor, vasto, diripio, and spolio. V. n. 1.- 97, 1. — a 106, 2, b).- Dist. bet. paene and its syn. V. I. n. 15. Why not sui? V. V. n. 9. Why perf.? V. n. 5.- Dist. bet. necessarius, propinquus, cognatus, consanguineus, and affinis. V. n. 7. A. & S.-X. 1222, R. 1.—¡ V. R. K. - 224. —1 257. — 247, 1. -" 211, R. 8, (5). XI. V. R. K. Why imperf.? V. R. K. — R. 2, (b). — • V. R. K.—Why not sui? V. R. R. K. 276, II. —4272; 270, K.—‹ V. R. K. — 1 V. |