---- recepto orationem perspicuam et dignam Sallustio fieri nego. 88, 3. post Sullae tempora] post illa tempora I. Confirmavit me, quod in libris similiter peccatum intellexi 28, 4: ex Sullanis coloniia. p exillanis. P exulanis. 39, 2. ceteros, qui plebem in magistratu placidius tractarent, iudiciis terrere c. Ritschl, Mus. Rhen. XXI 2 p. 318 sq.] ceterosque iudiciis terrere, quo plebem in magistrate placidius tractarent. 39, 4. illis si] illis qui I. Quae in Comm. p. 109 sq. exposui, nondum refutata vidi. Ceterum quod in duobus alterius generis libris post exanguibus adiectum est ceteris, iam antiquiore tempore homines doctos in illis qui offendisse, ostendere mihi videtur. 39, 6. aut ipse] aut per se I. 41, 5 Praecipit Linkeri etiam I. recepit. Idem ego eam ob causam quam sup significavi. Etenim vir amicissumus Fleckeisen me monuit pro praecipio, praecipit antiquitus praecepio, praecepit et dictum et scriptum esse. Cf. I. 12, 6. - 42, 3. in ulteriore cum Cortio] in citeriore I. quod qui librorum causa retinet, Sallustium turpis erroris insimulat. 43, 1. † Faesulanum] Faesulanum I. In edit. 1864 Exc. III p. 208 Trossulanum conieci, nunc cruce praefixa vocabulum conruptum esse significandum putavi. 45, 3. et cur delendum mihi videretur exposui in ed. 1864. Exc. IV p. 210. 46, 5. Verborum in senatum eiectorum eo minus me paenituit, quod etiam I. uncis circumclusit. 49, 1. Per, quod nimis subtilibus rationibus necessario repetundum fuisse contenderam, nunc librorum fidei cedens altero loco delevi. 49, 4. usque eo per adeo explicatum esse idque loci conrumpendi causam praebuisse concedo. 50, 2. in audaciam ex glossemate orta esse etiam I. intellexit. Qui retinere velit, certe transponere debet. 50, 4. Verba quod ea de re censuerat quo modo commode explicentur, nondum intellego. 51, 4. quae reges] qui reges I. Si grammaticus quidam quae suo Marte novavit, certe quid Sall. scribere debuisset, recte perspexit. - 51, 5. infida et advorsa] infida atque advorsa I. 51, 6. in pace et per indutias] et in pace et per indutias I. Nisi planum factum fuerit, quibus in rebus et quibus rationibus perductus Sall. ab suae aetatis diligentia et elegantia deflexerit, ea retinenda censeo, quae ab libris nonnullis aliquid commendationis habeant simul et diligentiorum aequalium usui atque consuetudini conveniant. 50, 15. Cum tam multa exempla brevium syllabarum in P omissarum extent, ergo relicuis eiusdem generis libris in talibus fides non omnis deneganda sit, utrum saevior an severior verum iudi. cem adhuc dubito. 51, 19. sint in armis c. I.] in armis sint. 51, 27. Scilicet de coni.] I. sed. 51, 39. Sententiam, quam de verbis Graeciae morem imitati dixi, eam ut abiciam, nondum planis argumentis perductus 51, 43. neu quis c. I.] ne quis. mens est c. I.] longe alia mihi mens est. . I.] si ita esset. 51, 22. in sententiam c. I.] in sententia. sum. 52, 2. Longe mihi alia 52, 20. si ita res esset 52, 25. deprehensis c. I.] adprehensis. 52, 27. convortat (ed. 1864) I.] convortet. 52, 30. T. Manlius] A. Manlius. Malo librariis quam Sallustio erroric aut neglegentiae crimen iniungere. hominibus. 52, 32. deis aut hominibus c. I.] deis atque 52, 35. Urbis etiamnum glossema iudico. potest occulte c. I.] occulte potest. - 52, 36. ego ita (ed. 1864) c. I.] ita, 53, 5. Vehementer laetatus sum, quod Fr. Ritschl (Mus. Rhen. XXI 2 p. 316) mihi adsensus est, locum vocabulo omisso conraptum statuendum potius esse, quam emendationem deteriorum libroram effeta parente accipiundam, etiam vehementius quod non aetate, set vi excidisse docuit locumque optume inlustravit. 54, 5. illaj illum I. Illud retinui non ob librorum aliquam fidem, set ob sententiae concinnitatem. 55, 1. tresviros] triumviros I. Ad cum defendi posse videatur, nolo suspiciones sequi. 55, 3. ascenderis librorum fide commendatur: in tanta rei obscuritate ego nihil discernere audeo. 55, 5. Verba vindices rerum capitalium suspecta esse etiam I. iudicavit. 57, 1. in Galliam [Transalpinam]] Sine uncis I. Facilius ego nimiae suspicacitatis obprobrium perferam, quam in Sallustio mirae atque inconditae narrationis crimen relinquam. 57, 4. I. verba in fuga deleta volt. Mihi proxume ad verum adcessisse Fr. Ritschl videtur (Mus. Rhen. 1. c. p. 319) expeditus tardatos in fuga scribi iubens. 58, 5. quo loco (ed. 1864) I.] quo in loco. 58, 9. sin c. Kritzio, id quod latinitas postulat, restituere malui, quam stricte a librariis lineolam adpictam esse negare. 58,11. pro potentia paucorum pugnare_c. I.] pugnare pro potentia paucorum. 58, 12. adgrediamini c. I.] adgredimini. Quamquam inperativus gravior et Catilinae ingenio aptior videtur. 59, 5. tumulti tumultus I. Incertum mihi videtur, num singularia et antiqua illa, quae in paucis aut in uno libro inveniuntur, grammaticorum praeiudicatae opinioni ac pruritui debeantur, an in archetypo servata per ignaros in volgaria et usitata commutata sint. 60, 2. Neque Nonio tantum tribuo ut contra libros a recipiam, neque libris, ut contra usum ac consuetudinem Latinorum cum infestis signis genuinum esse credam. 61, 3. Verba alis alibi stantes, quae Diom. p. 333 et Charisius p. 159 uno consensu cum omnes tamen advorsis volneribus iuncta fuisse tradiderunt, ut cum Iordano errore memoriae ex 60, 5 alios alibi resistentis male conflata esse credam non adducor. Iug. 1, 5. ac pernitiosa ex August. Ep. LIV] del. I. Aequabilitate membrorum multo magis commendantur illa verba, quam quae I. C. 6, 2 inserunda putavit. Quod in nullo libro scripta sunt, certe documento est, omnes libros ex uno archetypo fluxisse. 3, 1. Locum constitui secundum ea, quae liberalissume me W. Roscher, iuvenis doctissumus, per litteras monuit. 4, 4. quibus adeptus sum quales cum Kritzio (ed. 1856 ex Elberlingii coniectura)] adeptus sim et quales I. cum libris. Quo modo haee scriptura et logicae rationi et Sallusti concinnitati conveniat, non invenio. 4, 7. his moribus] I. eis moribus. 5, 3. expediam ob consuetudinem Sallusti illiusque aetatis] expedio I. ex libris. 5, 4. Suface] Syphace I. 5, 5, sed retinuit I. Suspeetum fuit iam ante me Linkero et Bojeseno [qui et conrexit]. Ne recepto orationem perspicuam et dignam Sallustio fieri nego. 88, 3. post Sullae tempora] post illa tempora I. Confirmavit me, quod in libris similiter peccatum intellexi 28, 4: ex Sullanis coloniis. p exillanis. P exulanis. 39, 2. ceteros, qui plebem in magistrati placidius tractarent, iudiciis terrere c. Ritschl. Mus. Rhen. XXI 2 p. 318 sq.] ceterosque iudiciis terrere, quo plebem in magistrate placidius tractarent. 39, 4. illis si] illis qui I. Quae in Comm. p. 109 sq. exposui, nondum refutata vidi. Ceterum quod in duobus alterius generis libris post exanguibus adiectum est ceteris, iam antiquiore tempore homines doctos in illis qui offendisse, ostendere mihi videtur. 39, 6. aut ipse] aut per se I. 41, 5 Praecipit Linkeri etiam I. recepit. Idem ego eam ob causam quam sup significavi. Etenim vir amicissumus Fleckeisen me monuit pro praecipio, praecipit antiquitus praecepio, praecepit et dictum et scriptum esse. Cf. I. 12, 6. 42, 3. in ulteriore cum Cortio] in citeriore I. quod qui librorum causa retinet, Sallustium turpis erroris insimulat. 43, 1. † Faesulanum] Fassulanum I. In edit. 1864 Exc. III p. 208 Trossulanum conieci, nunc cruce praefixa vocabulum conruptum esse significandum putavi. 45, 3. et cur delendum mihi videretur exposui in ed. 1864. Exc. IV p. 210. 46, 5. Verborum in senatum eiectorum eo minus me paenituit, quod etiam I. uncis circumclusit. 49, 1. Per, quod nimis subtilibus rationibus necessario repetundum fuisse contenderam, nunc librorum fidei cedens altero loco delevi. 49, 4. usque eo per adeo explicatum esse idque loci conrumpendi causam praebuisse concedo. 50, 2. in audaciam ex glossemate orta esse etiam I. intellexit. Qui retinere velit, certe transponere debet. 50, 4. Verba quod ea de re censuerat quo modo commode explicentur, nondum intellego. 51, 4. quae reges] qui reges I. Si grammaticus quidam quae suo Marte novavit, certe quid Sall. scribere debuisset, recte perspexit. - 51, 5. infida et advorsa] infida atque advorsa 1. 51, 6. in pace et per indutias] et in pace et per indutias I. Nisi planum factum fuerit, quibus in rebus et quibus rationibus perductus Sall. ab suae aetatis diligentia et elegantia deflexerit, ea retinenda censeo, quae ab libris nonnullis aliquid commendationis habeant simul et diligentiorum aequalium usui atque consuetudini conveniant. 50, 15. Cum tam multa exempla brevium syllabarum in P omissarum extent, ergo relicuis eiusdem generis libris in talibus fides non omnis deneganda sit, utrum saevior an severior verum iudi. cem adhuc dubito. 51, 19. sint in armis c. I.] in armis sint. 51, 22. in sententiam c. I.] in sententia. 51, 27. Scilicet de coni.] 51, 39. Sententiam, quam de verbis Graeciae morem imitati dixi, eam ut abiciam, nondum planis argumentis perductus 51, 43. neu quis c. I.] ne quis. 52, 2. Longe mihi alia mens est c. I.] longe alia mihi mens est. e. I.] si ita esset. 52, 27. convortat (ed. 1864) I.] convortet. I. sed. sum. - 52, 20. si ita res esset 52, 25. deprehensis c. I.] adprehensis. 52, 30. T. Manlius] A. Manlius. Malo librariis quam Sallustio erroris aut neglegentiae potest crimen iniungere. 52, 32. deis aut hominibus c. I.] deis atque hominibus. 52, 35. Urbis etiamnum glossema iudico. occulte c. I.] occulte potest. - 52, 36. ego ita (ed. 1864) c. I.] ita, 53, 5. Vehementer laetatus sum, quod Fr. Ritschl (Mus. Rhen. XXI 2 p. 316) mihi adsensus est, locum vocabulo omisso conraptum statuendum potius esse, quam emendationem deteriorum libroram effeta parente accipiundam, etiam vehementius quod non aetate, set vi excidisse docuit locumque optume inlustravit. 54, 5. illaj illum I. Illud retinui non ob librorum aliquam fidem, set ob sententiae concinnitatem. 55, 1. tresviros] triumviros 1. Ad cum defendi posse videatur, nolo suspiciones sequi. 55, 3. ascenderis librorum fide commendatur: in tanta rei obscuritate ego nihil discernere audeo. 55, 5. Verba vindices rerum capitalium suspecta esse etiam I. iudicavit. 57, 1. in Galliam [Transalpinam]] Sine uncis I. Facilius ego nimiae suspicacitatis obprobrium perferam, quam in Sallustio mirae atque inconditae narrationis crimen relinquam. 57, 4. I. verba in fuga deleta volt. Mihi proxume ad verum adcessisse Fr. Ritschl videtur (Mus. Rhen. 1. c. p. 319) expeditus tardatos in fuga scribi iubens. 58, 5. quo loco (ed. 1864) I.] quo in loco. 58, 9. sin c. Kritzio, id quod latinitas postulat, restituere malui, quam stricte a librariis lineolam adpictam esse negare. 58,11. pro potentia paucorum pugnare c. I.] pugnare pro potentia paucorum. 58, 12. adgrediamini c. I.] adgredimini. Quamquam inperativus gravior et Catilinae ingenio aptior videtur. 59, 5. tumulti] tumultus I. Incertum mihi videtur, num singularia et antiqua illa, quae in paucis aut in uno libro inveniuntur, grammaticorum praeiudicatae opinioni ac pruritui debeantur, an in archetypo servata per ignaros in volgaria et usitata commutata sint. 60, 2. Neque Nonio tantum tribuo ut contra libros a recipiam, neque libris, ut contra usum ac consuetudinem Latinorum cum infestis signis genuinum esse credam. 61, 3. Verba alis alibi stantes, quae Diom. p. 333 et Charisius p. 159 uno consensu cum omnes tamen advorsis volneribus iuncta fuisse tradiderunt, ut cum Iordano errore memoriae ex 60, 5 alios alibi resistentis male conflata esse credam non adducor. Iug. 1, 5. ac pernitiosa ex August. Ep. LIV] del. I. Aequabilitate membrorum multo magis commendantur illa verba, quam quae I. C. 6, 2 inserunda putavit. Quod in nullo libro scripta sunt, certe documento est, omnes libros ex uno archetypo fluxisse. 3, 1. Locum constitui secundum ea, quae liberalissume me W. Roscher, iuvenis doctissumus, per litteras monuit. 4, 4. quibus adeptus sum quales cum Kritzio (ed. 1856 ex Elberlingii coniectura) adeptus sim et quales I. cum libris. Quo modo haee scriptura et logicae rationi et Sallusti concinnitati conveniat, non invenio. 4, 7. his moribus] I. eis moribus. 5, 3. expediam ob consuetudinem Sallusti illiusque aetatis] expedio I. ex libris. 5, 4. Suface] Syphace I. 5, 5, sed retinuit I. Suspeetum fuit iam ante me Linkero et Bojeseno [qui et conrexit]. Ne recepto orationem perspicuam et dignam Sallustio fieri nego. 88, 3. post Sullae tempora] post illa tempora I. Confirmavit me, quod in libris similiter peccatum intellexi 28,4: ex Sullanis coloniia. p exillanis. P exulanis. 39, 2. ceteros, qui plebem in magistratu placidius tractarent, iudiciis terrere c. Ritschl. Mus. Rhen. XXI 2 p. 318 sq.] ceterosque iudiciis terrere, quo plebem in magistrates placidius tractarent. 39, 4. illis si] illis qui I. Quae in Comm. p. 109 sq. exposui, nondum refutata vidi. Ceterum quod in duobus alterius generis libris post exanguibus adiectum est ceteris, iam antiquiore tempore homines doctos in illis qui offendisse, ostendere mihi videtur. 39, 6. aut ipse] aut per se I. 41, 5 Praecipit Linkeri etiam I. recepit. Idem ego eam ob causam quam sup significavi. Etenim vir amicissumus Fleckeisen me monuit pro praecipio, praecipit antiquitus praecepio, praecepit et dictum et scriptum esse. Cf. I. 12, 6. 42, 3. in ulteriore cum Cortio] in citeriore I. quod qui librorum causa retinet, Sallustium turpis erroris insimulat. 43, 1. †Faesulanum] Faesulanum I. In edit. 1864 Exc. III p. 208 Trossulanum conieci, nunc cruce praefixa vocabulum conruptum esse significandum putavi. 45, 3. et cur delendum mihi videretur exposui in ed. 1864. Exc. IV p. 210. 46, 5. Verborum in senatum eiectorum eo minus me paenituit, quod etiam I. uncis circumclusit. 49, 1. Per, quod nimis subtilibus rationibus necessario repetundum fuisse contenderam, nunc librorum fidei cedens altero loco delevi. 49, 4. usque eo per adeo explicatum esse idque loci eonrumpendi causam praebuisse concedo. 50, 2. in audaciam ex glossemate orta esse etiam I. intellexit. Qui retinere velit, certe transponere debet. 50, 4. Verba quod ea de re censuerat quo modo commode explicentur, nondum intellego. 51, 4. quae reges] qui reges I. Ši grammaticus quidam quae suo Marte novavit, certe quid Sall. scribere debuisset, recte perspexit. 51, 5. infida et advorsa] infida atque advorsa I. 51, 6. in pace et per indutias] et in pace et per indutias I. Nisi planum factum fuerit, quibus in rebus et quibus rationibus perductus Sall. ab suae aetatis diligentia et elegantia deflexerit, ea retinenda censeo, quae ab libris nonnullis aliquid commendationis habeant simul et diligentiorum aequalium usui atque consuetudini conveniant. 50, 15. Cum tam multa exempla brevium syllabarum in P omissarum extent, ergo relicuis eiusdem generis libris in talibus fides non omnis deneganda sit, utrum saevior an severior verum iudi. cem adhuc dubito. 51, 19. sint in armis c. I.] in armis sint. 51, 22. in sententiam c. I.] in sententia. 51, 27. Scilicet de coni.] I. sed. 51, 39. Sententiam, quam de verbis Graeciae morem imitati dixi, eam ut abiciam, nondum planis argumentis perductus sum. 51, 43. neu quis c. I.] ne quis. mens est c. I.] longe alia mihi mens est. I.] si ita esset. 52, 25. deprehensis 52, 27. convortat (ed. 1864) I.] convortet. A. Manlius. Malo librariis quam Sallustio erroris aut neglegentiae - 52, 2. Longe mihi alia |