Immagini della pagina
PDF
ePub

tre, preceded by the Bedels, and attended by the Regius Professor of Civil Law, who presented them to the Chancellor and Pi octors successively in the following Speeches :

INSIGNISSIME ET HONORATISSIME CANCELLARIE,
VOSQUE EGREGII PROCURATORES!

Præsento vobis prænobilem Comitem de Lieven, Augustissimi omnium Russiarum Imperatoris ad Dominum Dominum Regem Legatum ;

Qui in Livonia ex nobili stirpe ortus belli pacisque artibus et strenuum et peritum se exhibuit, et is est præterea quem singulari cultu prosequi voluit Academia, tum ob patriam, tum, ut alia taceam, ob sanctum illud quo fungitur officium.

Neque ingloriam omnino provinciam sortitus est; illius enim opera atque ministerio antiquissima nobiscum et Russiaca Gente foedera redintegrata sunt ;--nec minimum ei laudis est quod in tantis, tamque arduis negotiis procurandis, omnes consuetudine sua adeo sibi devinxerit ut merito nobis carus habeatur.

Itaque hunc præsento vobis ut admittatur ad Gradum Doctoris. in Jure Civili honoris causa,

INSIGNISSIME ET HONORATISSIME CANCELLARIE,
VOSQUE EGREGII PROCURATORES!

Præsento vobis illustrissimum Principem de Metternich, a secretioribus consiliis Augustissimi Austria Imperatoris.

Neque profecto istiusmodi est Princeps hic ornatissimus, qui nullam omnino aut jejunam laudationis materiem Oratori sufficiat ; -insunt enim in illo dotes magnæ et præclaræ, exquisitum judicium, cognitio multiplex, in rebus tractandis mira solertia, ea denique morum comitas, quæ omnium sibi conciliat animos et in publicis negotiis lenit partium simultates et componit discordias.

Hac indole morum et virtutum gravissimis apud suos adeo muneribus perfunctus est, ut is demum sit quem Augustissimus Austriæ Imperator in omni administratione Reipublicæ actorem auctoremque habuit.

Hujus igitur consiliis ea fœdera inita et perfecta sunt, quæ uno eodemque societatis vinculo maximas et potentissimas Europæ Gentes contra Gallorum superbam dominationem colligaverunt.

Jure ergo Advenæ ita insiguito, ita nobilitato gratulamur ;-auspicato enim hodiernæ interest frequentiæ-et ne ex Academiæ spatiis indotatus abire videatur, hunc denique præsento vobis ut admittatur ad Gradum Doctoris in Jure Civili honoris causa,

INSIGNISSIME ET HONORATISSIME CANCELLARIE,
VOSQUE EGREGII PROCURATORES!

Præsento vobis illustrissimum Principem Blucher

Heroa sane invictaæ virtutis, atque antiquæ fidei-et quo neminem, inter illustres qui hodie nos nostraque invisere dignati sunt

Duces Proceresque, neminem quidem habemus cui libentius nostros honores deferamus :

Is enim est, qui ad arma natus, et a prima statim pueritia in exercitibus versatus sub Magno Frederico tyro stipendia meruit, et exinde per varias provectæ vitæ vicissitudines tam rerum gestarum fama, quam gloria qua inclaruit militari, et patria, atque ea quam juvenis admodum hauserat disciplina, se dignum ubique præstitit.

Itaque ubi illuxerat spes posse Europam in statum pristinum restitui, lætus alacerque fortissimo Principi suo quamprimum se adjunxit, (dudum enim senectutem excusans ab omni negotio publico se subduxerat,) nec illo quispiam, ea tempestate ardua scilicet et difficillima, dignior videbatur summo in Borussiacum exercitum imperio insigniri.

6

Audivistis nimirum quo vigore quo ardore-septuagenarius ille omnibus periculis et vigiliis interfuerit audivistis nimirum quo strenuo pioque odio contra Gallorum Induperatorem quasi furiam facemque' luctuosi istius belli quo per tot annos Europa conflagraverat, efferretur; eum esse denique qui non aliam suis laboribus et victoriis metam intendebat, quam ut in Ipsa inimicorum Urbe inviolabiles pacis conditiones victis impositas aspiceret.

Hospiti igitur tot tantisque tropæis atque alacri qua fruitur senectute venerabili-fausta omnia et felicia omnia comprecamur— et cum apud suos reversus in otium quod meruit, se contulerit, reminiscatur aliquando nos eum grata mente excoluisse-reminiscatur aliquando nos, homines scilicet studiis, et literis deditos, in eum hoc qualecunque sit Academici honoris contulisse, ob egregia quæ in liberanda Europa navavit opera.

Quod reliquum est, hunc præsento vobis ut admittatur ad gra→ dum Doctoris in Jure Civili honoris causa.

At the close of each of the Professor's Speeches, the Illustrious Personage, who was the subject of it, was admitted by the Chancellor to his Degree in the usual form, and conducted to his seat amongst the Doctors.

The following Verses in honour of the occasion were then recited by Junior members of the University :

ΘΥΓΑΤΕΡ Διὸς ὑψίστου,
θνατοῖσιν ἐπουρανίοισί τ ̓ ἐν ἵ-
σω τιομένα, σεμνὰ Δίκα
ἃ χερὶ δαιμονίᾳ ἀναμαρτή
τῳ μεγάλων ἀνάκτων

μεγάλας κατευθύνεις τύχας,
τοὺς μὲν ἐπ' ἄκραν
εὐπραγίας τε καὶ εὐαμερίας
τιθεῖσα κορυφάν·

τῶν δὲ κελαδεννὴν ὕβριν
ἄρεος ἐςιβρόμου βολαΐς
φονίῳ προσπελάσασα πεδίῳ.
τεὸν ποτὶ, σεμνὰ, βωμὸν
οὔτε λύρας ἄτερ οὔτ ̓ ἀγαθοῖο
χάρματος ἐρχόμεθ', οἶσι τρόπων
ἐσλῶν, εὐεργετών τε,

καὶ θεοκτίστων νόμων
χάρις παραιθύσσει φρένας,
ὅσοις ποθεινόν ἐστιν ἡρώων κλέος,
φίλα δὲ πατρὶς αἰα.
Ηλθες δὴ σωτηρία βροτοῖσιν
ὅτ ̓ ἀπ ̓ οὐρανοῦ κατέβας,
ἐν μάχῃ τ' ἐπιοῦσι Γάλλοις
ἀντίους ἔστασας ̓Ιβάρους.
Σαυρομάτων δ ̓ ἑτέρωθι παῖδες
Σκύθαι τ' ἄμαχοι, δορυφόρος
μιλος, δουλοσύναν ἀπὸ πατρίδος
ἀπεῖργον· οἳ ἴδον μὲν ἄστυ,
Σαρματίας παλαιὸν ἕδος,
ἐχθροῖς οἰκτροτάτως κατακαυθέν

ἀλλὰ Γάλλους ταχεία

μετῆλθε τίσις, χώ μεγάλαυχος
δραπέταις ποσὶν βασιλεὺς ἔφευγεν
ἐλευθέρων φόβῳ.

τότε σὺ γάθησας, Δίκα,

τότε δὴ Σαυρόμαται, Σκυθῶν τε
φίλιππος λαὸς ἄροντο κῦδος,
Γάλλου δὲ στυγερὰ τυραννὶς
ἔτρεμε δεινῶς, ὅποτ ̓ οὐράνιος
χειμωνίων ὄμβρων πατὴρ
κρυόεντα βέλη τῇ πολυάνδρῳ
ἐνέσκηψε στρατία
τεοὶ δὲ παῖδες,

Βορυσθένες εὐρυρέεθρε,

φοβερὴν ὀπίσω

πολέμου νεφελὰν κατέχευαν.

Μοῦσα δ' ὑμῖν, κλεινοὶ βασιλεῖς!
συμπλέκει καλλίνικον στέφανον,
οἱ δόξας ἄωτον

ἀπεδρέψατ ̓ ἐς ἀεὶ, φυλάξαντες

γλυκυτάταν ἐλευθερίαν,

ἀρετῆς τε συμμαχία καλλίστα

πελώριον τελέσαντες ἔργον.

Spoken by the Hon. G. J. W. Ellis, of Christ Church.

COMPOSITIS jam tandem armis, dum tota quiescit
Europa, et justi agnoscens moderaminis usum,
Vos, tanti auctores, illustria nomina, doni
Grata colit, cingitque æterna tempora lauro;
Nos itidem Musarum artes atque otia doctæ
Pallados hic miti pacis servare sub umbra
Assoliti, his ultro vocemque animumque triumphis
Addimus, hospitibusque novis lætamur ovantes ;
Nec minus interea patriæ patriique movetur
Imperii cura, neque te tua, maxime Princeps,
Gratari dubitat Rhedycina, et amore fideli
Excipit, et tanto felix se Præside jactat.
Auspice te, placidam carpit secura quietem
Pieridum sedes: tu namque exempla paterna
Rite colens, nostras ultro dignaris Athenas
Præsidio tegere, et donis cumulare benignis:
Scilicet omne tuum est, prisca quod ab Herculis urbe
Eruta Niliaci pretiosa volumina Bybli
Tandem insperate donari munere lucis
Vidimus, et Sophiæ hæc intra sacraria condi.
Nec minus interea studia in quæcunque vocetur
Vitæ altrix artisque parens, Te, Dia Mathesis,
Suspicit, et facilem veneratur læta Patronum.
Illa adeo, seu, quæ magno lex imperet orbi,
Edoceat, viresque ac pondera materiaï,

Seu quibus acta modis coeant, iterumque figuras
Dissiliant habitura novas vaga semina rerum,
Seu terræ scrutetur opes, quæ cæca metalli
Semina, quas gremio sparsim ferat ubere gemmas,
Illa sibi tantis præstari debita cœptis

Otia, subsidiumque tuo de munere jactat.
Ergo consiliis stabilita armisque suorum
Dum regina viget Brittannia, pacis amorem

Dum colit, et Phoebo doctum vacat Isidos agmen,
Hæc tibi perpetuæ stabunt præconia famæ

Victoris titulo, et belli potiora tropæis.

Spoken by Lord Clifton, of Christ Church.

Ω γαῖα πατρὶς, η παρῆν ἐν ἤματι
τῷδε στενάζειν, σιγ ̓ ὅταν τὸν ἄθλιον
ἄνακτα, πάσαν τὸν πλανώμενον χθονα,
δακρύοισι γοῦν προσεῖπας ὀμμάτων ἄπο.
τίς γὰρ προσέπτατ ̓ ἐλπίς; εἰ μὴ σῆς ὅτι
ἄφηρε πίστις δεξιᾶς, κατοῖσθά τε
εὕροντα κἂν ἀπόροισιν ἂν τὸν θεὸν πόρους.
NO. XXVII. Cl. JI.

VOL. XIV.

G

[ocr errors]

οὐκοῦν τὸ μὲν σὸν ἔσχεν ἐν κακαῖς τύχαις
τὸν φύγαδα θέλγειν, χ ̓ ὦ, τι λοιπὸν ἦν βίου
φιλοξένοισιν εὖ περιστέλλειν τοδε

κόσμοισιν· ὁ δ ̓ ἄναξ οὔχι τὴν ἄγαν φυγὴν
ἀνόνητά γ' εἰᾶσ', ἀλλὰ σῶν, πατρὶς φιλὴ,
φρονημάτων εὖ οἶδε, θεσμίων τ ̓ ἄπο
σοφίαν βαθεία Φερβόμενος ἐσθλὴν φρενί.
τοιγὰρ δι ̓ εὐχῶν πολλὰ, καὶ τελεσφόρων
λιτῶν κατῆλθεν, ὡς μάλιστα μὲν δόμον
πατρῷον ἐπιδεῖν, μαλθακαῖς τε τὰς νόσους
κηλεῖν ἐπωδαῖς, γῆς ὅτῳ τὰ κύρια
ἀπηγρίωται πέργαμ ̓· εἰ δὲ μὴ, ξένω
ξένος οὗπερ ἦν τότ ̓, ἔνθα κοιμᾶσθαι τάφῳ.
οὐδὲ κενὸν ἦν τόδ' εὖγμα· καὶ γὰρ οὐρανοῦ
πλάκας διφρεύσαν ἐσχάτων ἀφ ̓ ἡμέρας
στίβων ἔλαμψε, θαῦμα καὶ κώκυμ ̓ ὁρᾷν,
σέλας τι χρυσοφεγγές, ὡς πύργου τινὸς
πόλεώς τε, δεινοῦ πυρπολημάτων δορός.
τοὔνθενδε πῶς εἰποῖμ' ἄν ; ἡ γὰρ ἀνδράσι
φρέν ̓ ἔοικε παντοδαποῖσιν ἐμπλήσσειν ῥόθος
εὐψυχίας πῶς αὐτὸς, ὡς αὐδωμένης
θεόθεν βοῆς, σε ὦ παῖδες ἀνθρώπων, ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ ̓, ἐλευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἄγων.
καὶ δὴ πέπρακται· τῇδε γὰρ πανηγύρει
γέρας τυράννων, τῶντε τῆς γῆς κοιράνων,
Ολυμπίας ἱεροῖσιν ὡς ποτ ̓ ἐν μυχοῖς
Έλληνες άνδρες τιμίους τοὺς Ελλάδος
σωτῆρας ἐπεγέραιρον, ἐκσεσωσμένων
παιᾶνες οὕτως ἐκελαδοῦν λαῶν πάρα.

ὦ μακαρίων τόδε φασμάτων ἦμαρ πλέον,
ὄλβου τ', ἐλευθερίας τε, τοῦ τ ̓ ἀεὶ κλέους.

Spoken by C. St. John Mildmay, Commoner of Brazen Nos
College.

ON THE ELGIN MARBLES.

As the author of an article on the Elgin Marbles, in No. XXVIII. of the Quarterly Review, expresses a wish to hear Mr. Payne Knight's explanation of the parts of his evidence concerning

« IndietroContinua »