Kleine philologische Schriften, Volume 1Buchhandlung des Waisenhauses, 1884 - 813 pagine |
Altre edizioni - Visualizza tutto
Parole e frasi comuni
Accius aediles Aenderung alia Anapäst apud atque autem Bemerkung Bergk Bücheler Canticum Cicero Conjectur Consonanten dafs daher daſs Dea Dia Dichter enim Ennii Ennius ersten etiam f. d. AW Festus Fleckeisen Form fortasse freilich fuit Grammatiker griechischen haec hanc Handschriften haud homines hunc Iamb iambische Ianus igitur illud indem Inschrift ipse ipsum itaque Jahrg könnte Lachmann läfst lateinischen legitur Lesart lesen libris loco locum Macrobius magis Metrum mihi Mostellaria mufs neque nihil nisi Nonius nunc omnes Opusc Oskischen Pacuvius Plautus poeta Priscian Probus quae quam quamquam quemadmodum quibus quidem Quintilian quis quod quoque recte Ribbeck richtig Ritschelius Ritschl römischen satis Scene scheint schreiben scripsit Senar Septenar statt Stelle Stichus sunt tamen Terenz Tetrameter Theil tibi trochäischen Ueberlieferung Universitatis Fridericianae Vahlen Varro velut verba vergl Vermuthung vero Vers Verse versus videtur Vocal wohl Worte δὲ καὶ
Brani popolari
Pagina 426 - Disertissime Romuli nepotum, quot sunt quotque fuere, Marce Tulli, quotque post aliis erunt in annis, gratias tibi maximas Catullus agit pessimus omnium poeta, tanto pessimus omnium poeta, quanto tu optimus omnium patronus.
Pagina 68 - Istic est is lupiter quem dico, quem Graeci vocant Aerem, qui ventus est et nubes, imber postea, Atque ex imbre frigus, ventus post fit, aer denuo. Haece propter lupiter sunt ista quae dico tibi, Qui mortalis, arva atque urbes beluasque omnis iuvat.
Pagina 463 - Volvitur et plani raptim petit aequora campi. Deinde animi ingratam naturam pascere semper Atque explere bonis rebus satiareque numquam — Quod faciunt nobis annorum tempora, circum Cum redeunt fetusque ferunt variosque lepores, Nee...
Pagina 431 - Nam neque nos agere hoc patriai tempore iniquo possumus aequo animo nec Memmi clara propago talibus in rebus communi desse saluti.
Pagina 438 - Exit saepe foras magnis ex aedibus ille, esse domi quem pertaesumst, subitoque < revertit >, quippe foris nilo melius qui sentiat esse. Currit agens mannos ad villam praecipitanter, auxilium tectis quasi ferre ardentibus instans; oscitat extemplo, tetigit cum limina villae, aut abit in somnum gravis atque oblivia quaerit, aut etiam properans urbem petit atque revisit.
Pagina 358 - Homo qui erranti comiter monstrat viam, Quasi lumen de suo lumine accendat facit, Nihilo minus ipsi lucet, cum illi accenderil.
Pagina 236 - Sic expectabat populus atque ora tenebat Rebus, utri magni victoria sit data regni. Interea sol albus recessit in infera noctis. Exin Candida se radiis dedit icta foras lux. Et simul ex alto longe pulcherruma praepes Laeva volavit avis : simul aureus exoritur sol.
Pagina 426 - Catullus dedicated his book of poems to Nepos in the following complimentary lines : 3 — iN. H. IIi. 127. 2V. Ш. 6. scat. i. Cui dono lepidum novum libellum Arido modo pumice expolitum? Corneli, tibi; namque tu solebas Meas esse aliquid putare nugas, lam turn cum ausus es unus Italorum Omne aevum tribus explicare chartis, Doctis, luppiter, et laboriosis ! Quare habe tibi quidquid hoc libelli Qualecumque, quod, o patrona virgo, Plus uno manen!
Pagina 470 - Cetera quae sursum crescunt sursumque creantur, et quae concrescunt in nubibus, omnia, prorsum omnia, nix venti grando gelidaeque pruinae...
Pagina 541 - Quod re sua difeidens asper afleicta parens timens heic vovit, voto hoc soluto decuma facta poloucta leibereis lube(n)tes donu danunt Hercolei maxsume mereto. Semol te orant se voti crebro condemnes, ie 'Marcus Vertuleius and Publius Vertuleius, sons of Gaius.