Naribus aërium patulis decerpsit odorem, Ephemeris; (s. Navales Libri ;) fr. ap. Serv. in CORNELIUS NEPOS, 99-24 B. C. 222. How THEMISTOCLES BROUGHT ON THE BATTLE OF SALAMIS. At Xerxes Thermopylis expugnatis protinus accessit astu idque nullis defendentibus, interfectis sacerdotibus, quos in arce invenerat, incendio delevit. Cuius flamma perterriti classiarii cum manere non auderent, et plurimi hortarentur, ut domos suas discederent moenibusque se defenderent, Themistocles unus restitit, et universos pares esse posse aiebat, dispersos testabatur perituros, idque Eurybiadi, regi Lacedaemoniorum, qui tum summae imperii praeerat, fore adfirmabat. Quem cum minus, quam vellet, moveret, noctu de servis suis, quem habuit fidelissimum, ad regem misit, ut ei nuntiaret suis verbis adversarios eius in fuga esse; qui si discessissent, maiore cum labore et longinquiore tempore bellum confecturum, cum singulos consectari cogeretur; quos si statim aggrederetur, brevi universos oppressurum. Hoc eo valebat, ut ingratiis ad depugnandum omnes cogerentur. Hac re audita barbarus, nihil doli subesse credens, postridie alienissimo sibi loco, contra opportunissimo hostibus, adeo angusto mari conflixit, ut eius multitudo navium explicari non potuerit. Victus ergo est magis etiam consilio Themistocli quam armis Graeciae. 223. CHARACTER OF ATTICUS. Themist., iv. Hic ita vixit, ut universis Atheniensibus merito esset carissiNam praeter gratiam, quae iam in adolescentulo magna mus. erat. saepe suis opibus inopiam eorum publicam levavit. Cum enim versuram facere publice necesse esset neque eius condicionem aequam haberent, semper se interposuit atque ita, ut neque usuram umquam ab iis acceperit neque longius, quam dictum esset, debere passus sit. Quod utrumque erat iis salutare. Nam neque indulgendo inveterascere eorum aes alienum patiebatur neque multiplicandis usuris crescere. Auxit hoc officium alia quoque liberalitate. Nam universos frumento donavit, ita ut singulis sex modii tritici darentur; qui modus mensurae medimnus Athenis appellatur. Hic autem sic se gerebat, ut communis infimis, par principibus videretur. Quo factum est, ut hinc omnes honores, quos possent, publice haberent civemque facere studerent; quo beneficio ille uti noluit, quod non nulli ita interpretantur, amitti civitatem Romanam alia ascita. Att., ii, iii. L. VARIUS RUFUS, 74-14 B. C. 224. A DOG ON THE SCENT OF A STAG. Ceu canis umbrosam lustrans Gortynia vallem, De Morte Caes. fr. ap. Macrob., Sat., VI, ii. 225. IN PRAISE OF AUGUstus. Tene magis salvum populus velit, an populum tu, Iuppiter. Fr. ap. Hor., Ep. I, xvi, 27. P. VERGILIUS MARO, 70-19 B. C. 226. A GNAT'S GHOST BEWAILS ITS UNTIMELY DEATH. En quid,' ait, meritus, ad quae delatus acerbas Pone Anguibus hinc atque hinc horrent cui colla reflexis, Quem circa tristes densentur in omnia poenae. Culex, 210-233. 227. A PARODY ON CATULLUS IV. Sabinus ille, quem videtis, hospites, Opus foret volare, sive Brixiam. Ubi iste, post Sabinus, ante Quinctio Comata colla, nequod horridum, iugo Sibi esse facta, praeter hoc novissimum, Catalec., viii. 228. MINE HOSTESS. Copa Surisca, caput Graia redimita mitella, Ad cubitum raucos excutiens calamos: Sunt quae virgineo libata Achelois ab amne Sunt et caseoli, quos sirpea fiscina siccat; Est tuguri custos, armatus falce saligna; Sed non hic vasto est inguine terribilis. A! pereat, quoi sunt prisca supercilia! Pone merum et talos. Pereat, qui crastina curet! 6 229. THE MISERY OF EXILE. Fortunate senex, hic, inter flumina nota 1 Cf. Baehrens, 'Poetae Latini Minores,' Vol. ii, pp. 84-87. Сора |