9. FRAGMENTS FROM COMEDIES.

Ego sémper pluris feci Potioremque habui libertatem multo quam pecúniam.

Agitatoria ; ap. Charis., II, p. 188, P. Cedo quí vestram rempublicam tantam ámisistis tám cito ? Provéniebaut orátores :loví, stulti adulescéntuli.

Ludus ; ap. Cic., Cat. Mai., vi, 20. Quae ego in theatro hic meis probavi plausibus, Ea nón audere quemquam regem rúmpere: Quantó libertatem hánc hic superat sérvitus!

Tarentilla ; up. Charis., II, p. 192, P. Si cúmquam quicquam filium rescívero Argentum amoris causa sumpse mútuum, Extémplo illo té dúcam, ubi non déspuas.

Triphallus ; ap. Gell., II, xix, 6. Theodótum compíles, qui [pingens) áras Compitalibus Sedéns in cella círcumtectus tégetibus Larés ludentis péni pinxit búbulo.

Tunicularia ; ap. Fest., s. v. penem.

Description of a Coquette.

Quase pila In choro ludens datatim dát se et communém facit, Álii adnutat, álii adnictat, álium amat, aliúm tenet. Álibi manus est óccupata, álii percellít pedem, Ánulum alii dát spectandum, á labris alium invocat, Cum álio cantat, át tamen alii suó dat digito lítteras.

Tarentilla ; ap. Isidor., Orig., I, 25.

10.

FRAGMENTS FROM THE 66 PUNIC WAR,"

Postquámde aves aspexit in templo Anchísa,
Sacra in mensá Penátium ordiné ponúntur:
Tum víctimam immolábat aureám púlchram.

Lib. I., ap. Prob. in Verg. Ecl. vi, 31.

Ámborum úxores
Noctú Troiád exibaut capitibús opértis,
Fleutés ambaé, abeuutes lacrimis cúm múltis.

Id., ap. Serv. in Verg. Aen. iii, 10.

188, P.

ito?

Senex fretús pietátei tum ádlocútus súmmi
Deúm regís frátrem Neptúnum régnatorem
Marum.

Id., ap. Prisc., vii, p. 352 H. (p. 770 P.).

vi, 20.

Blánde ét dócte pércóntat,
Aenéa quó pácto Tróiam urbém líquísset.

Id., ap. Non., 474, 6.

12, P.

Ineránt expréssa signa quó modó Titáni,
Bicórporés Gigantes mágniqué Atlántes,
Runcus atqué Purpúreus filií térras.

Incert. lib., ap. Prisc., vi, p. 198 H. (p. 679 P.).

x, 6.

Manúsque súsum ad caélum sústulít suás rex
Amúlius divísque grátulábátur.

Lib. I, ap. Non., p. 116.
Deindé polléns sagittis, inclutús arquítenens,
Sanctus Delphis prognátus Pýthiús Apollo.

Lib. II, ap. Macrob., Sat. vi, 5, 8.

em.

Seséque el períre mávolúnt ibidem
Quam cúm stupró redire ád suós populares.

Lib. IV, ap. Fest., 8. v. stuprum.

Sin illos déseránt fortissimos virorum,
Magnúm stuprúm pópulo fieri per gentis.

Id., ap. Fest., ibid.

Transit Melitám Románus, ínsulam íntegram ; óram
Urít, populátur, vástat; rem hóstiúm concinnat.

Id., ap. Non., p. 90.

Conferreque aut ratem aeratam, qui perit et
Qui dum mare sudantes eunt atque sedantes.

Id., ap. Varr., L. L., vii, 23.

11. His Own EPITAPH.

Inmórtalés mortales sí forét fas Aére,
Flerént divaé Caménae Naéviúm poétam.
Itaqué postquám est Orchi tráditús thesaúro,
Oblíti súnt Romae loquiér lingua Latina.

Ap. Gell., I, xxiv, 2.

T. MACCIUS PLAUTUS, 254–184 B. C.

12. A BATTLE SCENE.

Póstquam utrimque éxitum est máxuma cópia,
Díspertiti viri, díspertiti órdines,
Nós nostros móre nostro ét modo instrúximus ;
Hóstes contrá suas légiones ínstruont.
Deínde uterque imperatór in medium éxeunt
Éxtra turbam órdinum, conlocuntur simul.
Cónvenit, vícti utri sint eo proélio,
Úrbem, agrum, arás, focos séque uti déderent.
Póstquam id actúm est, tubae cóntra utrimque óccanunt.
Cónsonat térra ; clamórem utrimque écferunt;
Ímperatór uterque hinc et illinc Iovi
Vóta suscípere, uterque hórtari exércitum ;
Pró se quisque id, quod quisque et potest ét valet,
Edit, ferró ferit. Téla frangúnt; boat
Caélum fremitú virum. Ex spíritu atque hálitu
Nébula constát; cadunt vólnerum ví viri.
Dénique, ut vóluimus, nóstra superat manus ;
Vícimus ví feroces.
Hóstes crebrí cadunt; nóstri contra íngruont,
Ín fugam sed tamen némo convórtitur,
Néc recedít loco, quín statim rém gerat.

Animam omittúnt prius, quám loco démigrent.
Quisque, ut steterát, iacet óbtinetque órdinem.
Hóc ubi Amphitruo erus conspicatu'st meus,
Ílico equités iubet dextera invadere.
Équites parent citi ; ab dextera máxumo
Cúm clamore involant, inpetu alacri ruont,
Foédant et próterunt hostium cópias
Iúre iniustas.

Amph., I, i, 64-92.

13. AN HONEST OLD SERVANT IS CONVINCED THAT HE IS

NOT HIMSELF.

(Sosia, Servus ; Mercurius ) So. Si tu Sosia és, legiones quóm pugnabant máxume, Quid in tabernacló fec sti? Víctus sum, si díxeris. Me. Cádus erat ibi víui ; inde inplevi hírneam So. In

gressúst viam ! Me. Eam ego vini, ut mátre natum fuerat, eduxí meri. So. Míra sunt, nisi látuit intus illic in illac hírnea ! Fáctum est illud, út ego illic vini hírneam ebiberím meri. Me. Quid nunc? vincon' árgumentis, té non esse Sósiam ? So. Tú negas med ésse ? Me. Quid ego ní negem, qui egomét

siem ? So. Quis ego sum saltém, si non sum Sósia? te intérrogo. Me. Úbi ego Sosiá nolim esse, tu ésto sane Sósia ; Núnc, quando ego sum, vápulabis, ni hinc abis, ignobilis ! So. Certe edepol, quom illúm contemplo et fórmam cognoscó

meam, Quemádmodum ego sum (saepe in speculum inspéxi), nimis

similést mei; Itidem habet petasum ác vestitum ; tám consimilest átque ego, Súra, pes, statúra, tonsus, óculi, nasum, vél labra, Málae, mentum, bárba, collus: tótus - quid verbís opust? Si tergum cicátricosum, nihil hoc simili est símilius. Séd quom cogito, équidem certo idém sum, qui semper fui. Nóvi erum, novi aédis nostras ; sáne sapio et séntio. Nón ego illi obtémpero, quod loquitur; pultabó foris.

Me. Quó agis te? So. Domúm. Me. Quadrigas sí nunc in.

scendás Iovis, Átque hinc fugias, ita vix poteris éffugere infortúnium. So. Nón erae meae núntiare, quód erus meus iussít, licet ? Me. Tuaé si quid vis núntiare; hanc nostram adire nón sinam. Nám si me irritássis, hodie lúmbifragium hinc auferes. So. Ábeo potius. Di inmortales, obsecro vostrám fidem, Úbi ego perii? ubi inmutatus sum? ubi ego formam pérdidi ? Án

egomet me illíc reliqui, sí forte oblitús fui? Nam híc quidem omnem imáginem meam, quae antehac fuerat,

possidet. Vívo fit, quod númquam quisquam mórtuo faciét mihi.

·Amph., I, i, 271-279, 282-303.

14. A CLEVER SLAVE DEBATES HOW TO GET MONEY FOR

HIS MASTER.

Hércle vero, Líbane, nunc te méliust expergiscier!
Átque argento conparando fingere falláciam.
lám diust factúm, quóm discesti áb ero atque abiisti ád forum ;
Ígitur inveniúndo argento ut fingeres falláciam,
Íbi tu ad hoc diéi tempus dórmitasti in ótio.
Quín tu abs te socórdiam omnem réicis, segnitiem ároves,
Atque ad ingeniúm vetus vorsútum te recipís tuom ?
Sérva erum ; cave tú idem faxis, álii quod serví solent,
Quí ad eri fraudátionem cállidum ingenium gerunt.
Únde sumam? quem intervortam? quo

háne celocem cónferam ? Ínpetritum, inauguratum est; quovis admittúnt aves. Pícus et corníx ab laeva, córvos, parra ab dextera Cónsuadent. Certum hércle est, vostram consequi sententiam. Sed quid hoc, quod pícus ulmum túnJit? Haud temerarium

est.

Cérte hercle, ego quantum éx augurio auspicii intéllego,
Aút mihi in mundó sunt virgae, aut átriensi Saúreae.
Séd quid illuc, quod éxanimatus cúrrit huc Leónida ?
Métuo, quod illic obscaevavit méae falsae falláciae.

Asin., II, i.