PONT. lutam obedientiam, et subjectionem Proto-ArA. IV. chimandritæ jurarunt; hi vero hujusmodi conditionem apposuerunt: Si dictus Electus cum expositis ad approbandum Sanctæ Sedi Apostolicæ Constitutionibus approbabitur, neque munus suum exerceat in Provincia Polona, non promulgata a Sancta Sede Apostolica approbatione.

Pontifex

S. 31. Et sane Apostolica Sedis dignitati conid impro- venientius, fortasse a Nobis rescribi potuisset, bat, et suspendendo approbationem Capituli, et prom absolu ptam ante omnia exigendo Provinciæ Poloniæ tam obe- obedientiam eique omnino similem, quam dientiam Provincia Lithuania electo Proto-Archimandritæ imperat, commi. præstiterat. Verum quum illud Nobis minime natis ca. suadere possimus, cunctationem hujusmodi ori. nonicis ginem ducere ex defectu debitæ observantiæ pœnis etc. erga Sanctam hanc Sedem, in qua colenda, et

observanda insignes semper se præbuerunt Polonæ Nationis Alumni; libenti animo adducti sumus, ut intentionem saltem eorum, qui ita se gesserant, excusatione dignam Nobiscum reputaremus Omnique morositate seposita, totius rei disquisitionem aggressi sumus; Congregationes convocavimus, easdemque coram Nobis haberi voluimus ; minimeque obstantibus reliquis negotiis, et perturbationibus, quibus plus æquo undique obruimur, animum ad scribendum appulimus, omnesque Vobis in hac Epistola Resolutiones exposuimus, quas, cum prædictæ Congregationis consilio, maxime opportu. nas, et necessarias esse judicavimus. Ex quarum resolutionum tenore quum omnes tergiversandi causæ sublatæ sint, minime dubitamus, quin Provincia Poloniæ id ipsum sequatur, quod jam Lithuania Provincia peregit. Quod si eadem in suscepta obediendi repugnantia perseveraret, non sine magno profecto animi Nostri dolore ad ea Nobis deveniendum esset acriora juris remedia, quæ ab Ecclesiasticis quidem legibus contra inobedientes districte constituta sunt, sed quæ nunquam a Nobis adhibenda esse speramus contra Religiosos Viros adeo conspicui

1744

Ordinis sectatores, aut contra Nationem, quam AxNo tanto pietatis studio diligimus, ob præclara ipsius erga Apostolicam Sedem promerita, quorum, ut recentiora omittamus exempla, jam usque a temporibus Prædecessorum Nostrorum Clementis III., Innocentii IV., et Gregorii XI., eximia et nunquam interitura monumenta extiterunt.

ctum, et

S. 32. Congregationis de Propaganda Fide Cardina. Præfectus est Venerabilis Frater noster Vincen- les, Contius Sanctæ Romanæ Ecclesia Cardinalis Petra gregat. PræfeEpiscopus Prænestinus, cujus adeo illustre nomen ubique est, ob multa et proficua Opera Causæ Reab ipso conscripta, et publicis Typis vulgata. latorem, Horum vero negotiorum Relator apud ipsam commenCongregationem est Venerabilis itidem Frater dat. Noster Petrus Aloysius Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Cardinalis Carafa Episcopus Albanensis, qui summa diligentia, ac sedulo studio atque labore, corum seriem tam scripto, quam voce digessit, atque explanavit. Hæc Vobis comperta esse voluimus, ut intelligeretis, quam bene rebus Vestris consultum sit, per hujusmodi laudabilium Fratrum Nostrorum industriam, atque peritiam; quorum profecto operam in iis, quæ agenda remanent, neque defecturam, neque cessaturam esse, Vobis asserere non dubitamus; ut quum pro reliquis pendentium adhuc rerum definitionibus opportuna a Vobis documenta pro animi Nostri instructione transmissa fuerint, iidem statim Nobiscum agere prætermissuri non sint, ut tanti ponderis operi suprema demum manus imponatur. Nos interim Vobis, quas Paternæ dilectionis affectu complectimur, Apostolicam Benedictionem impertimur.

Ac ulteriores pro

videntias

promittit

Datum Romæ apud Sanctam Mariam Majorem Dat. die die 11. Maji MDCCXLIV. Pontificatus Nostri 2. Maji Anno IV.

1744.

PONT.
A. IV.

IC.

Exor

dium.

Quæstiones circa jejunii leges a Summo Pontifice instauratas, propositæ.

Venerabili Fratri Archiepiscopo Compostellæ.

BENEDICTUS PAPA XIV.

Venerabilis Frater, salutem, et Apostolicam
Benedictionem.

SI Fraternitas Tua secum reputabit quot gra

vissimis et maximis curis propemodum obruamur, quantumque, hoc præsertim difficillimo tempore, prorsus Nos teneat imposita tenuitati nostræ sollicitudo omnium Ecclesiarum, non sane mirabitur tamdiu sibi procrastinatum fuisse responsum ad eas Literas, quibus Apostolica auctoritate dissolvendas rogasti obortas in Hispania disputationes aliquas, e duabus nostris Epistolis ad omnes Episcopos superioris Anni MDCCXLI. xxx. Maji, et xxii. Augusti, quibus intra legitimos fines coercuimus invalescentem Ecclesiastici jejunii relaxationem. Potius tibi in mentem veniet cogitare de singulari nostro in religiosissimam Hispanam Ecclesiam amore, unde Nos immensa licet rerum mole fatigatos ad Pontifex expediendum sibi in omni sua perplexitate sanon disce- lutis iter opem nostram præsto habet. ptantium S. 1. Quamquam igitur, dum prænuntiatas quæstio- Constitutiones edidimus, non aliud propositum nibus, sed Nobis fuerit, ac refrænare paucorum nimis inærelaxa- genio fidentium Theologorum licentiam, qui tioni ob- opinionum novitate gaudent; nec otium, nec viam ire animus Nobis fuerit definire quicquid subtili intendit. indagatione deduci possit ex proposita a Nobis

discipli.

jejunandi regula; tamen eximia paterna cari. Anno tate complectimur adeo observantissimos Ro- 1744. manæ Sedis Hispanos, tantique facimus obse- Propositis crationes tuas, ut occurrere anxietati vestræ tamen Dulibenter adjecerimus animum, et Nos ipsi quæ- biis restiones abs te propositas dirimendas constitue- spondet. rimus. Sic autem se habent.

I. Utrum, quæ in antedictis nostris literis in forma Brevis de unica comestione, et de epulis non permiscendis, præscribuntur, sub gravi etiam præcepto prohibeantur?

Respondemus: Concedentes facultatem vescendi carnibus tempore vetito, sub gravi teneri easdem facultates non aliter dare, quam geminis hisce adjectis conditionibus, videlicet unicæ in diem comestionis, et non permiscendarum epularum. Eos vero, qui hujusmodi facultatibus utuntur, sub gravi ad binas ipsas conditiones implendas obligari.

II. An ii, quibus concessum est vesci carnibus, possint in vespertina refectiuncula, ea quantitate carnis vesci, quæ jejunantibus permittitur?

Respondemus; non licere; sed opus habere eo cibo, eaque uti potione, quibus utuntur homines jejunantes recta meticulosa conscien

tiæ.

III. An qui jejunii tempore vesci carnibus permittuntur, et unica comessatione uti debent, horam jejunantibus præscriptam servare орив

habeant?

Edicimus, observandam iis esse.

IV. Quænam sint epulæ licitæ, quæ vetantur cum interdictis conjungi?

Respondemus: Epulas licitas pro iis, quibus permissum est carnes comedere, esse carnes ipsas. Epulas interdictas esse pisces, adeoque utrumque simul adhiberi non posse. Piscibus tamen edendis non interdicuntur ii, quibus datur tantum facultas adhibendi ova et lactiscinia.

PONT.

V. An præceptum de utroque epularum genere A. IV. non miscendo dies quoque Dominicos Quadragesimales complectatur?

Affirmatur complecti.

VI. Utrum hæc lex ad eos quoque pertineat, qui ex Bulla Cruciatæ edere possunt ova, lacticinia?

et

Rescribimus: Nihil in prænunciatis nostris Apostolicis literis statutum esse, quod respiciat gratiosum Cruciate Diploma. Quare, qui eo gaudent, illius tenorem stricte, et conside. rate perpendant, ex ejusque sententia se gerant. Caveant autem, ne inani quapiam excu. satione sese solutos esse arbitrentur præscriptis ibi legibus.

VII. Utrum memorata duo præcepta urgeant extra Quadragesimam?

Respondetur, urgere extra Quadragesimam utrumque præceptum; illud scilicet unicæ comestionis, cum reliquis legibus in secundo, et tertio ad hæc postulata responso expressis; et alterum non permiscendi epulas licitas cum interdictis, ut in quarto postulato definitum est. Obser- S. 2. Habes, Venerabilis Frater, penitus exvantiam plicatum quicquid apud vos ex nostris sæpius Sedi A. nuncupatis Apostolicis literis dubitationem atpost, ex- tulisse scribis. Qua quidem in re laudavimus hibitam consilium tuum interrogandæ supremæ Romanæ Sedis, ut libero, et non vacillanti gressu ad oves sana doctrina imbuendas incedere Pastores queant, in istoque tuo suscepto consilio agnovimus Hispanam religionem, nihil sibi tutum nisi e Divi Petri Cathedra acceptum, reputantem ; qua splendidissima gloria tantum nomen, et incorruptæ Fidei fructum Hispania sibi pe. Certam perit.

commendat.

Co mam

§. 3. Cavendum autem vobis est (idque pludemon- rimum ad te pertinet, qui illustris Archiepistrat ad scopi, et Inquisitoris geris præcipuum munus) dam opi. ne in expendendis Apostolicæ Sedis Constitunandi li- tionibus, pro nimia exhauriendi argumenti solcentiam. licitudine, nullus fiat disserendi ambigendique

coercen