das dis pensatio nes. PONT, et in doctrinarum, bonarumque artium studiis, A. III. non sine magno ejusdem Congregationis dispeneari soli- dio, instituti, per non breve temporis spatium tæ ad ex- commorati fuerunt, regularis observantiæ pertorquen tæsis, ut ex ipsa Congregatione egrediantur, alii quidem varias infirmitatis causas obtendunt, alii vero Beneficia Ecclesiastica in Cathedralibus, Collegiatis, aliisque Ecclesiis personalem residentiam requirentia omnimodis artibus sibi conferenda procurant, alii etiam ad Ecclesias, quibus pastoralis animarum cura adnexa est, obtinendas concurrunt, ac deinde votorum emissorum dispensationem, præmissorum obtentu, extorquent. Quæ certe in hujusmodi votis, ac præsertim yoto stabilitatis, dispensandi facilitas, aliàs fere inaudita, in causa est, ut, quamplurimis in Galliis, Italia, et Polonia ex eadem Congregatione nuper egressis, incitamento sit et exemplo aliis, quo omnem aditum egrediendi sibi aperire studiose meditentur, et interea Congregationis præfatæ munera negligentius obeantur, ac propterea incrementum, quod eidem Congregationi Deus dare cœpit, sensim disperdatur. Hinc est, quod Nos, qui Congregationem præfatam semper plurimi fecimus, et quanto Clericis in sortem Domini yocatis ad vocationis suæ munera rite sancteque adimplenda adjuPontifex mento sit, novimus, salutare aliquod remedium relatas hac in parte adhibere cupientes, motu proprio, Constitu- et ex certa scientia, ac matura deliberatione tiones con nostris, deque Apostolica auctoritatis plenitufirmat, et dine, tenore præsentium, non solum omnia, et innovat. singula in Constitutionibus, et Regulis ejusdem Adimit Congregationis, ut præmittitur, contenta, et quibusli. de novo statuta, ac ab Apostolica hac Sancta bet facul- Sede iterum atque iterum approbata, et contatem dis- firmata, iterum, quatenus opus sit, de novo pensandi approbamus, et confirmamus, illisque inviolabilis perpetuæ Apostolicæ firmitatis robur adprædicta vota, ex jicimus, verum etiam quamcumque in dispensando votis hujusmodi, ac præsertim voto que causa. stabilitatis, facultatem, tum ordinariis Nostris quoad quacum pro causam, et Apostolicæ Sedis præfatæ pro tempore ubi- ANNO cumque existentibus Nuntiis, et Legatis, tum 1542. omnibus, et singulis Congregationibus Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium, quavis auctoritate, privilegiis, et indultis, quibus omnibus, quoad hanc partem, motu, scientia, potestate, ac tenore paribus derogamus, quomodolibet competentem, et respective attributam, omnino inhibemus, et inhibitam esse volumus, ac declaramus ; ita ut quælibet dispensatio pro votis supradictis, ac præsertim stabilitatis, cuilibet Presbytero, seu Clerico, vel Laico dicte Congregationis, ob quamcumque a quibusvis, etiam speciali mentione dignis, (dummodo non fuerit concessa per Nos, Eamque et pro tempore existentem Romanum Pontificem reservat Successorem nostrum, sive per modernum pa- Rom. Pon riter, et pro tempore existentem Superiorem tifici, aut Generalem ejusdem Congregationis in actu di- Super.Ge missionis tantum, juxta præfatas Constitutio- tum in a. nes), quomodolibet concessa, et quælibet cujuscumque Beneficii Ecclesiastici personalem re- sionis. sidentiam requirentis vel animarum curam extra dictam dumtaxat Congregationem unitam Collatiohabentis, collatio, cuilibet ex Presbyteris, et nes BeueClericis præfatis quomodolibet facta, et capta ficiorum etiam possessio, irritæ, et nullæ sint, ac nul- resid.Mislius roboris, et momenti habeantur, perinde sionariis ac si minime concessa, facta et capta fuisset, factas, et ac propterea nemini, ad quem spectat, et pro faciendas tempore quandocumque in futurum spectabit, annullat. suffragentur. nerali tan ctudimis curat..aut mitate. S. 5. Decernentes easdem præsentes literas, Clausule et in eis contenta quæcumque semper firma, de perpevalida, et efficacia existere et fore, suosque tua Liteplenarios, et integros effectus sortiri, et obti- rarum firnere, ac illis, ad quos spectat, et pro tempore quandocumque spectabit, in omnibus, et per omnia plenissime suffragari, et ab eis respective, et inviolabiliter observari ; sicque et non aliter in præmissis per quoscumque Judices Ordinarios, et Delegatos etiam Causarum Palatii PONT. Apostolici Auditores, ac S. R. E. præfatæ CarA. III. dinales, etiam de Latere Legatos, et Aposto ones. lica Sedis prædictæ Nuntios, ac quosvis alios quacumque præeminentia, et potestate fungentes, et functuros, sublata eis, et eorum cuilibet quavis aliter judicandi, et interpretandi facultate, et auctoritate, judicari, et definiri debere; ac irritum, et inane, si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter, vel ignoranter contigerit attentari. Deroga- S. 6. Non obstantibus præmissis, necnon nostra, et Cancellariæ Apostolicæ Regula de jure quæsito non tollendo, ac Constitutionibus, et Ordinationibus Apostolicis in contrarium præmissorum quomodolibet concessis, confirmatis et innovatis. Quibus omnibus, et singulis, illorum tenores præsentibus pro plene, et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis habentes, illis aliàs in suo robore permansuris, ad præmissorum effectum hac vice dumtaxat specialiter, et expresse derogamus, cæterisque contrariis quibuscumque. Jorum Exem-S 7. Volumus autem, ut earumdem præsentium literarum transumptis, seu exemplis, etiam auctoritas impressis, manu alicujus Notarii publici vel Secretarii Generalis dictæ Congregationis subscriptis, et sigillo Persona in dignitate Ecclesiastica constitutæ, vel Superioris Generalis Congregationis præfatæ munitis, eadem prorsus fides adhibeatur, quæ adhiberetur eisdem præsentibus si forent exhibitæ, vel ostensæ. Dat. die 18. Dec. 1742. Datum Romæ apud Sanctam Mariam Majorem sub Annulo Piscatoris die xvIII. Decembris MDCCXLII. Pontificatus Nostri Anno Tertio. D. Card. Passioneus. Hieronymi de Bock in Pseudo - Episcopum Harlemensem damnatur : et excommunicationis ac suspensionis sententia in ipsum pronunciatur. Dilectis Filiis Universis Catholicis in Fœderato Belgio commorantibus. BENEDICTUS PAPA XIV. Dilecti Filii, salutem, et Apostolicam Benedictionem. OBSURDESCIT quotidie magis infandum Schis- Exordium ma, paucorum perfidia apud vos conflatum ; nec desinit in præceps ruere, ac novis in dies sceleribus irritare amantissimi Patris animum sibique a bonis omnibus ludibria cumulare. Consecra S. 1. Cognovimus enim Petrum Joannem Refertur Meyndarts funestissimum ejusdem Schismatis tio PseuCaput, ausum fuisse refricare illatum Catholicæ do - EpiEcclesix tam dira perduellionis vulnus, illegi- scopi Hartimo Ritu, et fucatis Ceremoniis consecrato in lemensis. Harlemensem Pseudo-Episcopum Hieronymo de Bock, ejus simiolo, parique inverecunda fronte, ac protervitate. S. 2. Detestamur utique indignum facinus › Quam Pon dolemusque, nullum ab iis, eorumque Secta- tifex detoribus fieri furendi finem. Non tamen adhuc testatur. exuimus paternam misericordiam, ac veluti mater, confecta incredibili moerore super insanientem filium, pietate potius, quam iracundia percellimur. Sed quid ultra ad eos revocandos fieri potest, quod non perfecimus? Clamavimus, viam, quam insisterent, ad interitum du A. III. PONT. cere, nec audierunt. Exprobravimus fractam, quam promiserant Domino, fidem, negatamque Romæ Sedi obedientiam ; et continuerunt aures suas, ne conscienția latrante se respicerent, ad sanamque mentem redirent. Flagellum denique distrinximus Ecclesiasticæ severitatis; et occallescunt, parvique pendere videntur acceptas plagas, quasi se non attingant, probe tectos lorica durissimæ contumacia, pudendæque perduellionis. Igitur cum Ecclesiam, ejusque Supremum Pastorem non amplius audiant, id solum superest, ut e Christi Domini Oraculo habeantur veluti Ethnicus, et Publicanus, extorres Catholico Grege; utque se jactent, quantum lubet, in ea Satanæ Ecclesia, quam sibi statuerunt, nec amplius glorientur ad veram Ecclesiam se pertinere, unde penitus exclusi dejecti, depulsi sunt. Nos utique, in magno de illorum pertinacia dolore, lætamur saltem, ita denique hanc jamdiu male olentem reproborum apud vos hominum sentinam exhaustam, ipsorum discessu, censeri posse, atque adeo minus ab eadem metuendum esse. Utinam vero et Catholicorum nomen, quod hactenus retinere conantur, jam tandem deponerent. Sic enim prorsus abjiceremus solicitudinem, ne simplicibus, incuriosis, aut male, quid illic veneni lateat, instructis, imponant, Catholici nominis usurpatione, Sacræque Hierarchie falso ab ipsis suppletæ similitudine. Electio- S. 3. Nos quidem, quantum tenuitati nostræ nes Con- licuit, in hujusmodi eventum jamdudum Aposecrantis, stolico Ministerio nostro sedulo defuncti sumus, et Conse- nefariamque Joannis Petri Meyndarts ad Ultracrati nul-jectensem Ecclesiam electionem, irritam, illelæ; Cen. gitimam ac sacrilegam declaravimus, et quicsure in quid ex illo, futilem commentitii Archiepiscoutrunque prolata. patus auctoritatem exercente, prodiisset, aut proditurum foret, nullum pariter irritumque pronunciavimus. Deinceps eadem nota, parique infamia, censurisque inussimus prænuncupati |