injectis in interiorem partem muri trahentes afferem, praefringebant: ad hoc eruptionibus, et nocturnis 5 in cuftodias operum, et diurnis in ftationes, ultro terrorem inferebant. In hoc ftatu res ad Ambraci- 6 am quum effent, jam Aetoli a populatione Acarnaniae Stratum redierant. inde Nicander praetor, spem nactus solvendae incepto forti obsidionis, Nicodamum quemdam cum Aetolis quingentis Ambraciam nibus ejus vocis loco praeferunt Lov. 2. et 6. De tollenonibus v. ad 24, 34, 10. Tum ftipes robu, fos Voss. et Lov. 1. ftipites robutos Miti reliqui. Fragm. Polyb. landatum. Tois uev кpiois διὰ κεραιών ενιέντες σηκώματα Molvßówa Kai NiSovs, kai sú an dpúïva. [libramento. mox ftipites omisso ve. Bamb.] In interiorem partem muri trahentes asserem, perfringebant] In noftris archetypis asserem praefringebant, non perfringebant. GELEN. Bene monuit Gelenius, hic legendum praefringebant; nam ita exhibet Pal. poft. alluditque prior praefrigebant. Dixit quo. que Propert. praefractas fores. GEBH. Praepositio in exsulat a Voss. Lov. 1. et Gaertn. quam intercepit prima syllaba vocis sequentis. V. ad 8, 33, 6. Tum praifigebant Lov. 3. praefringebant Voss. et Lov. 4. ac 6. quod ex emendatione Gelenii recte Froben. anno 1535. recepit, et plures sequentes servarunt; male vero Paris. anni 1573. omnesque recentiores in perfringebant mutarunt. Alteram igitur lectio. nem revocavi. V. ad 27, 33, 2. Polyb. iterum in Fragm. laudato: Tois de Speñávois oidŋpás RepitiSévtes dyкúрas, кal кazaoXóvres (avaoлvres conjicit Casaub.] zavza 80w toÿ té¡Xour, ὥςε ἐπὶ τὴν ἔπαλξιν συντριβέν. τος του δόρατος, ἐγκρατείς για veődai twv dpeñávov. §. 5. Ad hoc eruptionibus, et nocturnis in cuftodias operum, et diurnis] ad haec Lov. 2. et 3. V. ad 21, 52, 10. Dein prius et nesciunt scripti nofiri, Hearnii L. 1. (Bamb.) et edd. vett. V. ad §. 3. Primus Frob. anno 1535. addidit. Iterum Fragm. Polybii: Τὸ δὲ πλεῖον ἐπεξιόντες ἐμψύχως ἐμάχοντο, ποτὲ μὲν ἐπιτιθέμε νοι νύκτωρ τοῖς ἐπικοιτοῦσιν ἐπὶ τῶν ἔργων, ποτὲ δὲ τοῖς έφη μερεύουσι μεθ' ημέραν προφα νῶς, καὶ τριβὴν ἐνεποίουν τῇ πολιορκία. §. 6. Inde Nicander praetor, spem nactus solvendae etc. obsidionis, Nicodamum quemdam] unde Nicander Lov. 3. V. ad 39, 33, 5. Vox praetor deficit in omnibus scriptis noftris, Hearnii L. 1. [Bamb.] et edd. antiquis, quam Aldus ex Mog. cod. adscivit. Tum Nicodemum edd. Mediol, anni 1480. Tarv. utraque, et plures usque ad Frob. qui anno 1535. Nicodamum reftituit; quomodo non tantum eft in excusis principibus, sed et omnibus scriptis, nisi quod librarii lapsu Nicoandum sit in Voss. V. ad 31, 32, 1. Paullo ante res ad Ambraciam quum esset, pro essent, Lovel. 3. Ita infra c. 8. Quum in 7 intromittit. noctem certam tempusque etiam noctis conftituit, quo et illi ab urbe opera hoftium, quae adversus Pyrrheum erant, adgrederentur, et ipse ad caftra Romana terrorem faceret; poffe ratus, ancipiti tumultu et nocte augente pavorem, memora8 bilem rem geri. Et Nicodamus intempefta nocte, quum alias cuftodias fefelliffet, per alias inpetu conftanti erupillet, superato brachio in urbem penetrat; animique aliquantum ad omnia audenda et spei obseffis adjecit; et, simul conftituta nox venit, 9 ex composito repente opera eft adgreffus. Id inceptum conatu, quam effectu, gravius fuit, quia nul10 la ab exteriore parte vis admota eft; seu metu de territo praetore Aetolorum, seu quia potius visum eft, Amphilochis opem ferre nuper receptis; quos hoc ftatu res ad Ambraciam esset. Verum utrumque ferri poteft. V. ad 2, 47, 5. ́Adde etiam loca Jaudata ad 25, 8, 2. [ populatione omisso a mox redierunt Bamb. solvendae omittit idem.] §. 7. Quo et illi ab urbe] quae ulli ad urbem Lov. 1. quo et illi ad urbem Voss. Mox et nocte augente pavorem Voss. Lov. 1. 3. 4. 5. Harl. Mead. ambo, Gaertn. Hearnii L. 1. et edd. ante Grute. rum; cujus ultima voculam et omisit, quam reftitui. [hoftium omittit Bamb.] §. 8. Per alias inpetu conftanti erupisser] Codd. nihil mutant, nisi quod et per alias praeferant Lov. 1. et 3. [et Bamb.) Nihilominus perrupisset legendum conjicit Crevierius. Mox aliquantu. lum Lov. 1. et Gaertn. (Bamb.] V. ad 7, 36, 5. Tum simul ut con §. 10. Amphilochis opem ferre nuper receptis] nuper receptis opem ferre Lov. 2. 4. Harl. et Mead. ambo. [Bamb. poft visum vocem eft omittit idem] Mox p'sēs_Philippi filius, id eft praesens, Lov. 1. Perses Philippi filius Lov. 2. V. ad cap. 7, 1. Tum Ampkilochosque rapiendos Lov. 2. [recipiendos omittit Bamb.] Insuper §. praec. Id coeptum Lov. 2. et Harl. [incoeptum Bamb. qui ita passim.] §. 2. Alii fuppam picemque et malleolos ferentes] Rupam Volf. Lov. 1. 2. 3. 6. et Gaertn. Cui or. thographiae favet etymologia eo. rum, qui vocem deducunt a fi. pando. V. Servium ad Virg. 5. Perseus Philippi filius, miffus ad Dolopiam Amphilo- chosque recipiendos, summa vi obpugnabat. VI. Tribus locis, sicut ante dictum eft, ad Pyrr. 1 heum opera Romana erant: quae omnia simul, sed | nec adparatu, nec vi simili, Aetoli adgreffi sunt. alii cum ardentibus facibus, alii ftuppam picemque 2 et malleolos ferentes, tota conlucente flammis acie, advenere. multos primo inpetu cuftodes obpreffe- runt. deinde, poftquam clamor tumultusque in ca- 3 fra eft perlatus, datumque a consule signum, ar- ma capiunt, et omnibus portis ad opem ferendam effunduntur. Uno in loco ferro ignique gefta res 4 eft, a duobus irrito incepto, quum tentaflent magis, quam iniffent, certamen, Aetoli abscefferunt. A-5 Aen. 682. et Isidor. 19. Orig. 27. At se vocem hanc duplici p scri- ptam inveniffe, teftatur Pierius ad Virg. 1. Georg. 309. Praeter ea maleelos Lov. 1. 2. 3. 6. et Vol. Sed male. Certe Publicio- Halleolus duplici/in Faft. Ca. pit. ad ann. 15xxi. scribitur. De truv. 15, 22. Parrhas. ad Cic. tom. 1. pag. 83a. Casaub. ad Ae. gefta res eft] Sine verbo subftan- tivo est Pall. uno in loco ferro ignique gefta res. ubi tamen ine- ptiffime in vulgatis edd. compa. ret ferro inique gefta res eft. Di- xit enim paullo superius: Alit cum ardentibus facibus. et mox tota collucente flammis acie. GEB- HARD. uno loco Lov. 5. et edd. vett. Praepositionem primus A- scens. anno 1513. addidit, quam reliqui codd. servant. Tum ver bum eft exsulat a Voff. Lov. 1. 2. 3. 4. 6. Harl. et Mead. utro- que. [uno in loco omittit Bamb.] Maltos primo inpetu cuftodes §. 4. Uno in loco ferro ignique intentari arma. 6, 39, 7. Dictato- C gnantes hortabantur, et prope certa fovebant spe, jam Nicandrum ex composito adfore, et terga ho6 ftium invasurum. Haec res aliquamdiu animos pugnantium suftinuit. ceterum, poftquam nullum ex composito signum a suis accipiebant, et crescere numerum hoftium cernebant, deftituti segnius insta7 re: poftremo, re omissa, jam vix tuto receptu, fugientes in urbem compelluntur, parte operum incensa, et pluribus aliquanto, quam ipsi ceciderant interfectis. quod si ex composito acta res fuisset, haud dubium erat, expugnari una utique parte ope8 ra cum magna caede hoftium potuiffe. Ambracienses, quique intus erant Aetoli, non ab ejus solum noctis incepto receffere, sed in reliquum quoque rium fulmen in se intentatum. 8, 33, 18. Virgas et secures victoribus intentari. Adde 9, 6, 2. Gladii etiam plerisque intentati. 4a, 12, 6. Nisi discussa res per paucos Romanum imperium intentan. tes esset. Frob. anno 1535. tentassent subftituit; quod eft in ceteris codd. Insuper iniissent Lovel. 2.6. et Gaertn. V. ad 23, 2, 4. [ab duobus. mox omiflum pugna Bamb.] §. 6. Jam vix tuto receptu] MS. jam vix tuto regressu. MOD. V. ad c. 4, 10. Paullo ante §. praec. ubi diversis partibus Voff. V. ad 27, 5, 2. [deftitutis. Bamb.1 5.7. Si ex composito acta res fuisset, haud dubium erat, expugna ri] si ex proposito Lov. 2. Harl. Mead. 1. et Gaertn, turpiffimo errore in locutione toties apud Livium obvia, de qua v. ad 1, 9, 10. Paullo ante hoc cap. Nicandrum ex composito adfore. Et iterum: Poftquam nullum ex composite signum a suis accipiebant. [ab suis Bamb.] Tum oppugnari Lov. 2. V. ad 21, 57, 6. In praecedentibus quam ipsi occiderant Lov. 2. V. ad 36, 36, 6. [parte operare Bamb.] §. 8. Quique intus erant Aetotoli. GEBH. Similiter Lov. 3. li] Pal. pr. quique intererant Al quique intus Aetoli, una voce o missa, Harl. Mox velut exsulat a Lov. 2. Deinde §. seq. in flationibus Lov. 3. et 6. §. 1. Amphilochia excessit, atque in Macedoniam rediit] MS. Amphilochiam excessit. MODIUS. Amphilochiam redit, reliquis omissis, Lov. 1. 3. Voff. Harl. et Mead. ambo. Amphilochia redis Lov. 2. 4. 6. et Gaertn. Amphilo chiam rediit Lov. 5. et edd. prin cipes. Aldus quatuor, quae deerant, voces fide cod. Mog. reftituit: legitimam tamen caussam non habuit, cur pro Amphile tempus, velut proditi a suis, segniores ad pericula erant. jam nemo eruptionibus, ut ante, in ftationes 9 hoftium, sed, dispositi per muros et turres, ex tuto pugnabant. VII. Perseus, ubi adeffe Aetolos audivit, omis- 1 sa obsidione urbis, quam obpugnabat, depopulatas tantum agros, Amphilochiam exceffit, atque in Macedoniam rediit. Et Aetolos inde avocavit popu- 2 latio maritimae orae. Pleuratus Illyriorum rex, cum seraginta lembis Corinthium sinum invectus, adjunctis Achaeorum, quae Patris erant, navibus, maritima Aetoliae vastabat. adversus quos mille Aetoli 3 milli, quacumque se claffis circumegerat per litorum amfractus, brevioribus semitis obcurrebant. chiam, ut membranae illae praeferunt, subftitueret Amphilochia. Livias enim saepius excedere cum quarto casu conftruxit. V. ad 2, & Paullo ante Perses ubi adm Lov. 2. V. ad 42, 25, 2. Per. seus i adesse Gaertn. V. ad 24, 15, 1. [adesse omittit Bamb. Am philaia mox redit et maritamae pro maritimae idem.] Et Aetolos inde avocavit populatio] Prima vocula exsulat a Lov. 1. Tum advocavit Voll. Lov. 1.2.3.4.6. et Harl. V. ad 1,6, 6. Sed, avocavit in suo Mão elle, Moguntini monuerunt. Cum uxaginta lembis Corinthiam sizum invectus, adjunctis, Acharorum quae partis erant, navibas] Lege Patris, non partis. GELEN. Ita (partis] ferme habent, quae nos vidimus, exem. plaria: sed legendum puto Patris, pro partis. Patrae enim oppidum Achaeorum ad sinum Co. fathiacum. Non eft hoc negle ctum in ultima Frobenii editione. GLAR. Pal. pr. invectus Achaeorumque aliis quae partis erant. Admodum corrupte. GEBH. cum LII lembis Lov. 1. Sed v. ad 37, 41, 6. Tum Corinthum invectus est Lov. 5. et ed. Camp. Hinc adjunctis deelt in omnibus scriptis noftris; [et Bamb.] quorum Achaeorum quae partis erant legunt Voff. Lov. 1. 5. Gaertn. et edd. vett. Achaeorumque aliis quae partis erant Lov. 3. et 6. Achaeorum quae Patras erant Lov. 2. Harl. de cod. Mog. dedit adjunctis, Achaeorum quae partis erant, navibus. Frobenius denique ex sententia Gelenii partis in Patris mutavit, transpositis literis ; quo eodem errore patres et partes commutari saepe solent. V. ad 4, 60, 3. et Cel. Burm. ad Lucan. 5, 8. [vaftabant Bamb.] et Mead. 1. Aldus deinde cx fi §. 3. Quacumque se classis circumegerat, per litorum amfractus brevioribus semitiŝ obcurrebant Ï |