CHAPTER XLIV. Page 248.

SUPER.

Upon, above, with an accusative.

1. [Demetrius] sepulcris novis finivit modum: nam uper terræ tumulum noluit quid statui, nisi columellam tribus cubitis ne altiorem, aut mensam, aut labellum: et huic procurationi certum magistratum præfecerat. Cic. de Leg. ii. 26.

2. Nomentanus erat super ipsum, Porcius infra, Ridiculus totas simul absorbere placentas.

Hor. Sat. ii. 23.

3. [Alexandrum] venerantibus Persis; Polypercon, qui cubabat super regem, unum ex iis mento contingentem humum per ludibrium cœpit hortari, ut vehementius id quateret ad terram; elicuitque iram Alexandri, quam olim animo capere non poterat. Q. Curt. viii. 3.

Above, i. e. more than.

Eodem anno Ruminalem arborem in comitio, quæ super octingentos et quadraginta ante annos Remi Romulique infantiam texerat, mortuis ramalibus et arescente trunco deminutam, prodigii loco habitum est, donec in novos foetus reviresceret. Tac. Ann. xiii. 58.

Beyond, with an accusative.

1. Lætum ea victoria Vespasianum, cunctis super vota
fluentibus, Cremonensis prælii nuntius in Egypto adse-
quitur.— Tac. Hist. iii. 48.

2.

Super et Garamantas et Indos

Proferet imperium.

Virg. En. vi. 794.

3. Famosissima super cæteras fuit cœna data ei [Vi- ̃ ̈
tellio], .......... in qua duo millia lectissimorum piscium,
septem avium, apposita traduntur. Hanc quoque exsu-
peravit ipse dedicatione patinæ, quam, ob immensam
magnitudinem, clypeum Minervæ dictitabat. Sueton.
Vitell. vi. 794.

Besides.

1. Tum quoque male pugnatum est, et Janiculum
hostes occupavere: obsessaque urbs foret, super bellum
annona premente, (transierant enim Etrusci Tiberim)
ni Horatius consul ex Volscis esset revocatus: adeoque
id bellum ipsis institit moenibus, ut primo pugnatum
ad Spei sit, iterum ad portam Collinam.— Liv. ii. 51.

2. Pestilentia incesserat pari clade in Romanos
Ponosque nisi quod Punicum exercitum super morbum
etiam fames adfecit. · Liv. xxviii. 46.

3. Quid tum profeci, mecum facientia jura

Si tamen attentas? quereris super hoc etiam, quod
Expectata tibi non mittam carmina mendax.

Hor. Epist. . 2. 23.

Upon or in addition to.

1. Exprimere non possum, quam jucundum sit mihi
quod Saturninus noster summas tibi apud me gratias aliis
super alias epistolis agit. - Plin. Ep. vii. 8.

2. Ita alio super aliud scelere quam haud dubie induciæ ruptæ essent, Lælius Fulviusque ab Roma cum legatis Karthaginiensibus supervenerunt. quibus Scipio, "Etsi non induciarum modo fides a Karthaginiensibus, sed jus etiam gentium in legatis violatum esset; tamen se nihil, nec institutis populi Romani, nec suis moribus indignum, in iis facturum esse." - Liv. xxx. 25.

Over.

&

Super alta vectus Atys celeri rate maria, q
Phrygium nemus citato cupide pede tetigit,m
Adiitque opaca silvis redimita loca deæ.

Catull. Ixiii. 1.

Above, i. e. upon, with an ablative. TEA

1. Hic tamen hanc mecum poteris requiescere noctem

Fronde super viridi.

Virg. Ecl. i. 80.

2. Inde ubi venere ad fauces graveolentis Averni;d bi Tollunt se celeres, liquidumque per aera lapsæ, Sedibus optatis gemina super arbore sidunt.

Virg. Æn, vi. 16.

About or concerning, with an ablative.

1. Hac super re scribam ad te Rhegio. Cic. ad Attic. xvi. 6.

2. Quid factitasti mandatis super?

Plaut. Bacch. ii. 2. 18.

3. Si tu melius quippiam speras, quod et plura audis, et interes consiliis; scribas ad me velim, simulque co

gites, quid agendum nobis sit, super legatione votiva.

CA

Plaut. Aul. iv. 7. 1.

Juxta rem mecum tenes

Super Euclionis filia.

For the sake of, on account of
Si nulla accendit tantarum gloria rerum,
Nec super ipse sua molitur laude laborem:
Ascanio-ne pater Romanas invidet arces?

Hor. Epod. i. 31.

2. Ille tamen confitetur plus se petere, quam debea-
tur: sed satis superque habere dicit, quod sibi ab arbitro
tribuatur. Cic. pro Q. Rosc. c. 4.

3. Marcellus etiam adverso rumore esse, super quam
quod primo male pugnaverat, quia, vagante per Italiam
Hannibale, media æstate Venusiam in tecta milites
abduxisset. Liv. xxvii. 20.

-

Up to, as far as, with an ablative.

1. Lateri capulo tenus abdidit ensem.

Virg. Æn. ii. 553. 2. Antiochus Magnus ille, rex Asiæ, cum, posteaquam a Scipione devictus, Tauro tenus regnare jussus esset, omnemque hanc Asiam, quæ est nunc nostra provincia, amisisset, dicere est solitus, benigne sibi a populo Romano esse factum, quod nimis magna procuratione liberatus modicis regni terminis uteretur. Cic. pro Deiot.

c. 13.

3. Medium ferme diei erat: et ad id, quod sua sponte cedente in mare æstu trahebatur aqua, acer etiam Septentrio ortus inclinatum stagnum eodem, quo æstus, ferebat, et adeo nudaverat vada, ut alibi umbilico tenus aqua esset, alibi genua vix superaret. - Liv. xxvi. 45.

4. Si nimium alicui fatigato pene febris est, huic abunde est, loco tepido demittere se inguinibus tenus in aquam calidam. - Cels. i. 3.

HACTENUS, thus far.

1. Hactenus existimo nostram consolationem recte