Huic Liviano est 32, 24, 4, et ino (l. l., p. 119quibus quisque ativo casu in seciatione contracum gerundio,.vel el ablativo absoluto inseritur, et ad ejus logicum referendum

2, tendendo ad sua onsilia (cf. 2, 38, 6; 4, 3, 35, 1, ad liberandas que regionis civitates dis

(cf. 42, 53, 3). Nota conspicuum hoc Sallusmplum, Cat. 18, 5, cum hoc e) Catilina et Autronius bant consules interficere, fascibus correptis Pisonem exercitu ad optinendas duas spanias mittere, ubi ipsi Catinam et Autronium designat Pioni oppositos, qui quidem cum Catilina et Autronio parabat con

sules interficere, non autem fasces corripere.

-1. 28, pro percip, lege: percipi. P. 71, 1. 18, pro obirent, lege: abirent. 1. 22, pro oppositi, lege: appositi.

- 1. 24, pro commate subdistinctionem pone post viventes.

72, 1. extrema, dele rebus.

74, 1. 5, pro 104, 4, lege : 104, 3.

- 1. 12, pro mihi, lege: mihi.

75, not., ante Reisig pone comma. 78, 1. 8, pro loce, lege : luce. 80, 1. 18, exemplum Jug. 15, 1 sub SENATUS ponendum est.

- 1. 29, pro commutatio, lege: conmutatio.

ibid., pro ea maxima, lege: ex

тахита.

81, 1. 29, lege : p. 318) correxit: ceteros, etc.

82, 1. 11, subdistinct. dele ante exercerent.

- 1. 15, lege: concitarent. >>

1. 28, pro ad genus, lege: ad nu

merum.

83, 1. 5. Nescio an exemplum Livii hic allatum potius cum illo altero ejusdem conferendum sit, 39,45,7, id eos ut prohiberet, quod ejus sine bello posset, prætori mandatum est, ubi restrictiva significatio inest. Cf. Cic. ad Fam. 3, 2, 2; 5, 8, 5; ad Atticum, 1, 5, 7; 11, 12, 4; Cat., de re rustica, 32, 1; 33, 1; Lex coloniæ Genenetivæ, cap. 70 et 71, pluresque alias leges vel edicta, quibus verba quod ejus tanquam formula occurrunt, et plura lege apud Jordanum, qui recte in ea locutione originem conjunctionis quod (quoad) videt (Kritische Beiträge, p. 336 sqq.).

83, 1. 7, pro ἐλλείπομεν, lege : ἐλλεί πομεν.

84, 1. 6, pro antegressum, lege : antegressam.

culam e (cf. cdepol, equirine) corroboratum, priscorum auctorum more: equidem ego (Cat. 51, 15; Jug. 10, 6; 85, 26); C. 54, 11, jampridem equidem nos - amisimus; C. 52, 16, quare vanum equidem hoc consilium est, ubi tertia persona occurrit; C. 58, 4, scitis equidem, ubi secunda persona. -1. 28, duplex punctum pone post invenitur.

P. 44, 1. 5, pro quem, lege: quum. -1. 22, lege: alias legitur (cf. Cicer.

-

1. 17, pro conditionibus, lege : condicionibus.

- 1. 18, pro cæpisse, lege : cœpisse. - 1. 30, lege : ferre, H. 1, 82, 22, vindices.

50, 1. 11, pro ad Fem., lege: ad Fam. - 1. 36, subdistinctionem dele ante comperior, eamque postpone. 52, 1. 11, pro hujusmodi, lege : hujuscemodi.

53, 1. 3, subdistinctionem pone post positum.

- 1. 10, pro quos, lege : quas. - 1. 38, pro Cat. 65, lege : Cat. 6, 5. 54, 1. 14. Hic non laudantur non

nulla frequentativa, quæ peculiaribus de causis in sequenti paragrapho collocata sunt, ut adfectare, despectare, etc.

-1. 12, pro vertere, lege: vortere. -1. 13, lege vortissent.

dese

- 1. 24, pro 68; 4; ·lege: 68, 4. Huic verborum indici hæc adde, quæ a Cicerone non adhibita esse videntur cavere (Hist. iv, 77, cavata, cf. Lucret. cavat); - circumgredi (H. iv, 19, 21); nescere, apud solum Sallustium, pro senescere, H. 1, 95, nisi quum ira belli desenuisset (Prisc. x, 3, 20, p. 487 Kr.);- exsuperare præsertim poetis usitatum, Cat. 51, 8; fabricare, partic. perf. passivi, Hist. 11, 29, 2; iv, 10; —metari castra (Jug. 106, 5), cf. Cœsar b. c. 3, 13, 3; relidere (H. iv, 35), cf. Prudentium et Ausonium; superadstare (H. 1,73),

cf. Vergilium et Manilium.

- 1. 23, hæc adde hanc Muellerii et Gerlachii sententiam nostra ætate denuo protulit Madvigius, - 1. 26, pro commate duplex punctum pone ante: Tum vero. -1. 28, hæc adde: Huic Liviano exemplo addi potest 32, 24, 4, et alia hæc a Riemanno (l. l., p. 119120, not.1) allata, quibus quisque (vel ipse) nominativo casu in secundaria enunciatione contracta (cujus verbum gerundio,.vel gerundivo, vel ablativo absoluto positum est) inseritur, et ad ejus subjectum logicum referendum est: 4, 31, 2, tendendo ad sua quisque consilia (cf. 2, 38, 6; 4, 43, 11); 33, 35, 1, ad liberandas suæ quisque regionis civitates discesserunt (cf. 42, 53, 3). Nota etiam conspicuum hoc Sallustii exemplum, Cat. 18, 5, cum hoc (Pisone) Catilina et Autronius parabant consules interficere, ipsi fascibus correptis Pisonem cum exercitu ad optinendas duas Hispanias mittere, ubi ipsi Catilinam et Autronium designat Pisoni oppositos, qui quidem cum Catilina et Autronio parabat con

83, 1. 5. Nescio an exemplum Livii

hic allatum potius cum illo altero ejusdem conferendum sit, 39,45,7, id eos ut prohiberet, quod ejus sine bello posset, prætorimandatum est, ubi restrictiva significatio inest. Cf. Cic. ad Fam. 3, 2, 2; 5, 8, 5; ad Atticum, 1, 5, 7; 11, 12, 4; Cat., de re rustica, 32, 1; 33, 1; Lex coloniæ Genenetivæ, cap. 70 et 71, pluresque aliasleges vel edicta, quibus verba quod ejus tanquam formula occurrunt, et plura lege apud Jordanum, qui recte in ea locutione originem conjunctionis quod (quoad) videt (Kritische Beiträge, p. 336 sqq.).

83, 1. 7, pro ἐλλείπομεν, lege : ἐλλεί πομεν.

84, 1. 6, pro antegressum, lege: antegressam.

1. 19. Nostram lectionem accipit Riemann (1. 1. p. 207), et confert Livium 5, 30, 3, victrice patria victam mutari.

· 1. 26, pro nequeo, lege : queo.

93, 1. 7, pro intelligo, lege: intellego.

1. 17, Riemann laudat præterea Liv. 29, 27, et ex lexico Forcellini Epist. ad Cæs. de rep. ordin. 11, 1. (Jordan. 1, 1), pro vero antea optinebat regna atque imperia fortunam dono dare. At exemplum Jug. 17, 4 (quamquam ab ea forma, quæ plerosque optinet) diversum est.

95, 1. extr. notæ, lege: adire aliquem.

96, 1, 1, cf. Schol. Stat. ad Theb. III,

116, hæc adde: Quisque suas avidi ad lacrymas miserabile currunt certamen. Sic Scholiastes:

Quisque suas avidi. Ad suas quisque lacrymas, id est quas de suis habituri sunt; et est verbum sine præpositione, ut Sall.: « radicem montis accessit ». (Sic edit. Venet. III, 1483, lege: excessit).

1. 27, pro omnes asperitatis, lege: omnis asperitates.

97, 1. 2, pro conditionibus, lege: condicionibus.

-1. 9, lege: (J. 57, 3; 74, 2).

P. 98, 1. 24, pro reperiatur, lege : reperias.

100, 1. 11,pro p. 119, K, lege: p. 120,J. 101, 1.4, lege: conquirit ex agris quam plurumum, etc.

- 1. 12, pro adversa, lege: advorsa. 104, 1. 30, pro Babstuebner, lege : Badstuebner.

105, 1. 39, adde: ubi appellativum nomen est.

107, 1. 32, pro gerundivo, lege : gerundio.

111, 1. 39, subdistinct. dele post tali. 112, 1. 5, lege: adamat; cf. in illa tempestate.

– 1. 12, pro Haut., lege : Heaut. 114, 1. 31. Hic addendum est pro ab

lativo modi vice accusativum vicem occurrere Hist. 11, 59, ceteri vicem pecorum obstruncabantur; (cf. Cic. ad Attic. x, 8, 7, et vide Kritzium ad hunc locum). — 1. 32, post D.

ABLATIVUS IN

not. 3, 1. 3, dele: quæ quidem explanatio etc, et hæc adde: Cf. Madvig, § 290 et § 296, b, n. 3, et Kühner, Ausführliche Grammatik der lateinischen Sprache, II, § 85 et § 88, 5, c. At nescio an eadem ratio in exemplis consili æger (Hist. iv, 76), dubius consili (H. ш, 99) explicandis valeat, quæ quidem per relativum genitivum facilius explanari posse videantur. Hic locativi animi usus, qui apud poetas tantum et posteriores prosæ orationis scriptores frequens est, apud Sallustium primum videtur occurrere (Cf. Kühner, l. 1. § 85, c). 126, 1. 6, pro æger, lege : ÆGER. 127, 1. 31, pro JUNCTO, lege: JUNCTUS.

P. 128, 1. 25, pro indigni, lege: indigui. -1.30, pro beneficia,lege: benificia. 129, 1. 5, pro Cat. 32, 2, lege : Cat. 33, 2.

-1. 7, pro vestri, lege: vostri.
— 1. extrema, ad exemplum Plauti
allatum adde: Varro, de re rus-
tica, 1, 19, 3.

130, 1. 16, pro ubi Dræger, lege : ubi
falso Dræger.

- 1. 23, pro adversum, lege: advor

sum.

1. 25,pro subvertundæ, lege: subvortundæ.

— 1. 26-27 (posterius sane genitivum finalem habet). Hoc quoque tertium exemplum genitivum qualitatis vel descriptivum præbet, nec finalis apud Sallustium genitivus omnino admitti potest, sicut nec apud ceteros scriptores. Cf. Jordan (Krit. Beitr., p. 285), qui ex vetusta dativi forma ortas putat eas constructiones quibus genitivus cum verbo attributivo junctus occurrat. Item exemplum Taciti allatum, sicut et cetera ejusdem generis, sine vocis causa detractione explicari potest.

131, 1. 1, pro NIL RELIQUI, lege: NIHIL