missum huic urbi civibusque cuistodem absque carnificis nomine,

- 1. 36, pro vobiscum summa, lege :

vobis cum summa.

1. 14, pro ipsam, lege : ad ipsam. 141, l. 6, pro vehemeuter, lege : vehementer.

— 1. 14, pro enunciat, lege: enunciet.

142, 1. 15, pro prateriti, lege : præteriti.

-1. 23, cf. Cat. 23, etc. Hoc loco

(polliceri cœpit et minari interdum ferro, ni sibi obnoxia foret), foret cum adjectivo, non cum participio perfecti junctum est, qui tamen locus quodam modo ceteris ibidem allatis adjungi potest, quum enunciatæ conditioni plane respondeat.

- 1. 25. Adde etiam Cat. 31, 5, postremo dissimulandi causa aut sui expurgandi, si jurgio lacessitus foret, in senatum venit. 143, 1. 2, pro Probarent ne, lege : Probarentne.

-1. 8, paragraphus 120 ante paragraphum 11° poni debuit. -1.9, pro plusquam perfectisapud, lege plusquamperfec

tis apud.

1. 23. Plura Plauti exempla laudat Riemann,quibus fui eadem qua sum significatione positum videtur.

enunciatis secunda persona conjunctivus pro imperativo apud Sallustium adhibitus occurrit Cat. 35, 6, nunc Orestillam commendo tuæque fidei trado; eam ab injuria defendas per liberos tuos rogatus; ac fortasse Cat. 33, 5, te atque senatum obtestamur, consulatis miseris civibus, legis præsidium — restituatis, neve inponatis, ubi tamen per conjunctionis ut detractionem conjunctivus explicari potest; at notandum est nusquam alibi verbum obtestor apud Nostrum sine conjunctione strui. Madvigius (§385 Adn.) laudat Livium 22, 53, si sciens fallo, tum me, Juppiter optime maxime, pessimo leto afficias; præterea Terentium, Eun. 2,3, 97 et Hor., Od. 2, 11, 3, et apud poetas tantum structuram illam inveniri affirmat, quod quidem Livii exemplum ab ipso allatum refellit. Malim eam ad populi sermonem referre. (Cf. Cicer. ad Att. x, 15 litteras des). 1. 31, pro Cat. II, 4, lege: Cat.

P. 148,1 31, pro Historicum igitur infinitivum, lege : Historicus igitur infinitivus.

151, 1. 36, Riemannus duo exempla Livii laudat: 2, 27, 1, Romanus promissa consulis fidemque senatus exspectabat, cum Appiusquam asperrime poterat jus de creditis pecuniis dicere ; 3, 37, 5, id modo plebes agitabat, quonam modo tribuniciam potestatem

repararent: cum interim mentio comitiorum nulla fieri. 153, 1. 26. Fragmentum mutilum ab Arusiano laudatum, Hist. 11, 33, antequam egressus Sertorius instruere pugnæ suos, numquid opinioni nostræ auxilii conferat, pro certo affirmare non audeam. Huc conferenda videntur hæc exempla a Riemanno laudata (p. 217-8): Liv. 26, 27, 12, ideo se manibus inclusos tenere eos quia, si qui evasissent aliqua, velut feras bestias per agros vagari, ubi Madvigius quia delendum censet; Sen. Epist. 97, 15, quia vituri metus non posse,ubi possit scribit idem vir doctus; Auctor belli Hispan., 22, idcirco quod — metu conterritos complures profugere in Bæturiam; Colum. 1,3, quoniam allidi dominum. 155, 1. 13, pro pane, lege : pæne. 156, 1. 14, Jug. 58, 3. Hoc exemplo

(sin Numidæ propius adcessissent, ibi vero virtutem ostendere), aliquid mirationis affert conjunctivi usus; nam in enunciatis quæ rem repetitam designant semper indicativum cum imperfecto et plusquamperfecto ponit Sallustius (Vid. p 186, § 4o, et p. 202, §3). Posteriores vero scriptores, præsertimque Livium, constat conjuncti

vum potius adhibere (Cf. Liv.

1, 32; 11, 27; m, 11; xxxv, 28 etc., et vide Madvig. Gr. lat. § 359).

1. 31, pro Etnim, lege: Etenim. P. 157, 1. 14, pro concipienda sit, lege : concipiendæ sint.

157, 1. 27, pro ea infinitiva, lege : ii infinitivi.

159, 1. 18, pro præelara, lege : præclara.

-

1. 7 notæ, pro quæ in atque doctissum, lege: quæ in atque doctissumi.

160, 1. 4, pro auctor, lege: auctorem. 1. 34, pro ea, lege: eos.

161, 1. 12, lege: 33, 3; 41, 9.

1. 13, lege: 51, 1 et 5.

162, l. 13 notæ, pro recta, lege:recte.

164, 1. 16, subdistinctionem pone post (b. c. 1, 6, 6).

165, 1. 8, pro Virgilium, lege: Vergilium;item,p. 167, 1. 29,p. 168, 1. 23, p. 172, 1. 2, etc.

-1. 26, pro subveniendum, lege : subveniundum.

168, 1. 29, pro decimum, lege: decu

- 1. 16, pro vehementissime, lege : vehementissume.

P. 173, 1. 5, pro placeret ne, lege: placeretne.

174, 1. 11, pro acritar, lege: acriter. 175, 1. 25, pro aliæque, lege: alia

que.

-1. 29, pro hominis, lege : homines.

176, 1. 1, pro cogitavisse, lege: agitavisse.

181, 1. 37, hæc adde: 11o Hic notandi sunt tres Historiarum loci quibus explicandis Jordanus (Kritische Beiträge, p. 348-9) ingeniosam rationem instituit: Hist. 11, 82, 12-13 (Orat. Macri), itaque cetera ex licentia aut odio aut avaritia in tempus arsere, permansit una res modo, quæ utrimque quæsita est et erepta in posterum, vis tribunicia, telum a majoribus libertati paratum. Quod ego vos moneo quæsoque ut adnimadvortatis neu nomina rerum ad ignaviam mutantes otium pro servitio appelletis. Cf. H. m, 1,7-8, (Epist. Pompeii) et Hist. 1, 45, 8-9, (Orat. Philippi), ubi vox ne codicibus servata in neu mutanda videtur. In hac enim forensi formula, vir ille doctus quod vocabulum non pro accusativo objecti habet a verbo animadvortatis pendenti, sed conjunctionis particulam esse putat, quæ verba sequentia ad priora adnectat, et verbum anim. absolute positum esse, conferens Cic. Ep. ad fam. 10, 35, Epist. Lepidi ad Senatum (in qua re ego vos, patres conscripti, oro atque obsecro, ut consulatis, neve - ponatis), ubi obsoleta hoc sensu quod particula in recentiorem et Ciceronis æqualibus magis notam locutionem (in qua re) mu

P. 211, 1. 15, pro notinem, lege: notio

nem.

212, 1. 34, pro que, lege: quo. 217, 1. 29, pro epistolam, lege: epistulam.

220, 1. 2, post: de condemnatis, adde Cat. 52, 36, de confessis.

1. 5, post: Cat. 59, 3, evocatos, hæc adde in nota: Hoc loco in expungendo textu variant interpretes. Jacobsius et Kritzius scribunt: ab eis centuriones, omnis lectos, et evocatos, præterea

subducit; Jordanus vero : centuriones omnis, lectos et cvocatos, præterea, etc.; nos vero in textu Jacobsii et Kritzii post lectos delendam subdistinctionem censemus. Ceterum lectos et evocatos utique pro substantivis habenda sunt.

- ibid., post: cum expeditis, adde:

Cat. 59, 3, lectos;

-1. 6, dele: Jug. 32, 3, ex paca

tis, et pone p. 221, 1. 14. -1. 8, pro 19, 19, lege: 19, 17. - 1. 15, adde: Hist. 11, 77, 3, cum volentibus.

— 1. 34, Hist. 1, 45, 25, pax et conposita, hæc adde in nota: Pro conposita, codices Vatic. 1 et 3 concordiæ habent, quam scripturam accepit Kritzius; at composita affert codex Vatic. 3864, ex quo ceteri omnes orti sunt (Vid. Jordan, Mus. Rhen., vol. XVIII).

— 1. 35, lege: (cf. J. 77, 3, ubi

vim verbi participium habet);

-1. 39, post secreta, hæc adde: Unum exemplum laudare placet propter peculiarem audaciam Jug. 92, 1, omnia non bene consulta in virtutem trahebantur.

- ibid., pro 1, 10, lege : 1,

11.

P. 221, 1. 9, pro adjectiva, lege: participia.

222, 1. 14, pro commate duplex punctum pone post inveni.

223, 1. 31, pro parvum, lege: par

vom.

225, 1. 22, pro verbsi quæ, lege : verbis quæ.

226, 1. 18, pro magnifice, lege : vel magnufice.

227, 1. 38, lege: cognoscendum omnia.

228, 1. 11, pro Verbis, lege: Cum verbis.

231, 1. 2, lege: dijudicari.

232, 1. 29, pro beneficiis, lege: benificiis.

233, not. 1, 1. 4, pro eum esse quo, lege eum esse a quo. 234, nota, pro Dræger, lege: Dræger.

235, 1. extr., ante Atque, pone: 3o Atque.

236, 1. 4, dele: 3o Atque.

238, 1. 17, pro forsam, lege : for