Immagini della pagina
PDF
ePub

tus praetor. Is, mutata repente voluntate, locum 6 gratiae apud Poenum quaerens,

neque transire ipse, neque trahere ad defectionem Lucanos satis habuit, nisi imperatoris et ejusdem hospitis proditi capite ac sanguine foedus cum hoftibus sanxiffet. ad Magonem, qui in Bruttiis praeerat, clam in 7 conloquium venit: fideque ab co accepta, si Romanum iis imperatorem tradidiffet, liberos cum suis legibus venturos in amicitiam Lucanos; dedu

Perizon. ad oram Livii monuit.
Pláßios tamen vocatur App.
Alex. in Hannib. p. 333.

Ejus partis Lucanorum, cujus pars ad Hannibalem defeciffet, qui cum Romanis stabat] Opinor hic perturbatum verborum ordinem, ideoque sic reftituendum: Lucanorum, qui cum Romanis stabant, cujus pars, vel cum pars ad Annibalem defeciffet. VALLA. Minori mutatione id, quod nunc vulgo exfiat, subftituit Aldus cum quo faciunt Florent. Voff. et nonnulli alii codd.

Et jam Hanno in magistratu erat] Anno superfluam habet adspirationem,quod non proprium nomen est, sed ablativus. VAL. LA. et jam vel etiam Hanno Cant. Voff. Lovel. 1. 4. 5. Harlej. et Gaertn. et jam anno Florent. cum edd. plerisque omnibus. et jam eo anno Hafn. et Hav. et eo anno Lovel. 2. et Ber. Idem etiam in Victor. invenit Clar. Crevier. quam expeditiorem scripturam vocat. Jac. Gronov. ediditet jam annuo in magiftratu erat; quod etiam Cleric. recepit. Verum ita nullus cod. neque refert etiam, utrum annuus, an diuturnior fue. rit magiftratus, quo fungebatur. Priorum itaque editionum lectio. nem revocavi.

§. 6. Foedus cum hoftibus sanxiffet, ad Magonem] Ita quaedam et antiquiores et recentiores edd. diftinguunt. Sed melius alii orationem finiunt post vocem sanxisset, et novam periodum a verbis sequentibus incipiunt: quos secutus sum. In praecedentibus repente deest in Voff. Lovel. 1. 2. et Harlej. Tum non transire ipse, non trahere legit Lovel. 5.

§. 7. Si Romanum is imperatorem tradidiffet] Puto legendum effe, si Romanum sibi imperatorem. In vet, enim lib. saepe est si pro sibi, quod imperiti ejus scripturae fecerunt is. SIG. Pal. 1. si Romanum is imperatorem sibi trad. sec. cum tert. si Romanum imperatorem iis trad. GEBH. Put. Pet. et due Pall. si Romanum iis imperatorem tra. didiffet. Similiter Pet, alter, Voff. Pal. tertius, is. Men. his. intellige ex superiori hoflibus. J. FR. GRON. Poft Sigonium, qui sibi imperatorem conjecit, contra ejus mentem ubique editum est imperatorem sibi, quum proxi. mae ante cum edd. cum antiquio. ribus Rom. anni 1472. ac Parm. praeferrent is imperatorem. Et ita, praeter codd. a Gronov. laudatos, legunt Lovel. 1. 2. 4. 5. Harlej. Ber. Gaertner. Hav.

cit Poenum, in locum pacis Gracchum adducturus. 8 Magonem ibi pedites equitesque armare,

et cape

re eas latebras, ubi ingentem numerum occuleret, 9 jubet. Loco satis inspecto atque undique explorato, dies composita gerendae rei cst. Flavius ad 10 Romanum imperatorem venit: Rem se, aït, magnam inchoaffe, ad quam perficiendam ipsius Gracchi opera opus effe. omnium populorum praetoribus, qui ad Poe

Hearnii N. L. 1. et regius major, ac Colbert. apud Doujatium. Romanum iis imperatorem Flor. et pleraeque edd. ante Moguntinam: quod recepi, quemadmodum etiam Crevier. fecit.

In amicitiam Lucanos, dedit Peenus in locum pacis Gracchum adducturus] Vos sic emendatis, in amicitiam Lucanos hunc deduoere Poenum in loco quo sic Gracchum adducimus. Ego sic, in amicitiam Lucanos dedit, ipse se illo cum paucis Gracchum adductuyus. Illo adverbialiter, pro eo, quod est in illum locum. VAL. LA. Hic locus non abs re afierisco notatus est in plerisque codicibus. est enim perquam obscurus. Nam, de quo Poeno loquatur, vix intelligi potest, cum continuo Magonem subji. ciat, quasi de alio locutus sit. Atqui de Hannibale dici non potest, quod exanimem Grac. chum Mago ad eum poftea mit. tat. De Hannone autem hic nulla mentio. In hoc nobis notatus,

ut studiosius exemplaria vetufta inspiciantur. GLAR. Verba illa deducit Poenum in locum pacis depravata sunt valde. Vet. lib. dedit Poenus. Hinc hanc e go lectionem elicio. Fideque ab eo accepta, si Romanum sibi imperatorem tradidiffet, liberos cum suis legibus venturos in amicitiam Lucanos; dein edit, quem sit in

locum cum paucis Gracchum adducturus. Valer. 1, [6, 8.] Gracchus hospitis insidiis in eum locum deductus, in quo Poenorum dux Mago cum armata manu delituerat. Hunc tamen locum, quousque melior lectio inveniatur, signandum effe alterisco puto. SIG. Locus valde vexatus. Quid Laur. Valla et Sigonius conati sint, potest apud illos videri. Put. deducit poenum in locum paucis Gracchum adducturum mago ibi pedites equitesque armareset capere eos latebras ubi ingentem numerum occuleret. Vox jubet nusquam, ne in aliis quidem mem. branis. Scribe, deducit Poenum, quo cum paucis Gracchum ait ducturum: Mago, ubi pedites equitesque armaffet, caperet eas latebras, quae ingentem numerum occulerent. J. FK. GRON. dedit Poenum Lovel. 1. et 4. dedit Poenus Regius major, et Colbert. apud Doujat. quorum tamen hic in margine praefert deducit Poenum, quod est in reliquis omnibus. deduci Poenum in locis opacis Gracchum adducturus-Brancal. Latinii. deducit Poenum in locum, quo erat cum paucis Grac chum adducturus unus e Pail. apud Gronov. pr. ed. notar. Deinde adducturum. Mago ibi Cant. et Florent. in quorum pofteriore adducturus manus altera substituit. Mago ibi etiam Lovel. 1. 2.4.5. Hari, Ber. a m. 2. Gaertn.

num in illo communi Italiae motu desciffent, persua siffe, ut redirent in amicitiam Romanorum: quando 11 res quoque Romana, quae prope exitium clade Cannensi veniffet, in dies melior atque auctior fieret; Hannibalis vis senesceret, ac prope ad nihilum veniffet. Ve- 12 teri delicto baud inplacabiles fore Romanos: nullam umquam gentem magis exorabilem, promtioremque veniae dandae fuiffe. quoties rebellioni etiam majorum suo

et Hav. jubet vero omittunt Florent. Cant. Voff. Lovel. 1. 2. 4. Harlej. Ber. a m. 2. et Hav. Gronovius pr. ed. not. veftigia Put. secutus ita legi poffe putabat: seducit Poenum: illo cum paucis Gracchum adducturum: Mago ibi pedite equiteque armatis caperet eas latebras, ubi ingentem numerum occuleret. Et illo capit deinTIKOS, voce loco ex sequenti periodo subintellecta. Deinde 'ita exponit: ducit Poenum in lectum et secretum locum insidiarum, atque illo se aït adducturum cum paucis Gracchum. Addit insuper, legi poffe adductum iri, sed prius praefert. Verius tamen puto, quod ex secundis curis hic proponitur. Neque audiendus est Clericus, qui minori mutatione, ut aït, legebat deducit Poenum in locum, cum pau. cis Gracchum adducturus, vel in locum, quo cum paucis erat Grac chum adducturus. illa enim, si quid video, longius a Put. discedunt, licet pofterius illud non longe abeat a lectione unius e Pall. supra memo

rala.

§. 10. Ad quam perficiendam ipsius Gracchi opera opus effet Quandoquidem caetera per infinitivos proferuntur, ego hunc locum legerem: ad eam perficiendam ipsius Gracchi opera opus Je. quomodo saepe Livius lo

quitur. quamquam nihil definio. ĞLAR. Glareano non affentio. MOD. Optimi quique esse. Est enim obliqua oratio. Ut et mox : reliquum autem quid esse. non effet, ut vulgo. J. FR. GRON. ad quam perficiendum Florent. et ita optimos libros habere, Gronov. teftatur priori ed. not. ad 30, 37. V. ad 40, 49, 1. Deinde opus effe tantum non omnes codd. V. Gronov. pr. ed. not. ad 1, 50, et 2. Obs. 14. p. 324.

Omnium populorum praetoribus] Quomodo omnium populorum? Certe de solis Lucanis sermo: et subjunxit ipse: Ibi paucis verbis rem transigi posse, ut omne nomen Lucanum in fide ac societate Romana sit. Itaque lego omnium popularium. LIPS. 4. Ep. Quaest. 16. Lipsio affentio. MOD. Non mutandum hoc cum Lipsio, diximus ad 5, [34, 5.] J. FR. GRON.

§. 11. In dies melior atque auctior fieret] atque altior praefe. runt Pall. MSS. GEBH. Pariter Lovel. 1. 2.4. Voff. Harlej. Rec. et Hav. Male. Supra 3, 68, 4. Numquam veftrum quisquam re, fortuna, domum auctior rediit. 4, 2, 4. Majeftatem liberis tradituri effent ut auctiorem amplioremque. cap. 19, 1. Memor generis, quod majus auctiusque reliquit pofteris. V. Duker. ad Flo

13 rum ignotum? Haec ab se, aït, dicta: ceterum ab ipso Graccho eadem haec audire malle eos, praesentisque contingere dextram: id pignus fidei secum ferre. 14 Locum se consciis dixiffe a conspectu amotum, baud pro

cul a caftris Romanis. Ibi paucis verbis transigi rem poffe, ut omne nomen Lucanum in fide ac societate Ro15 mana sit. Gracchus, fraudem et sermoni et rci abeffe ratus, ac similitudine veri captus, cum lictoribus ac turma equitum e caftris profectus, du

ri 4, 2, 10. unde, altior et auctior a librariis confundi, etiam constabit.

§. 12. Veteri delicto haud inplacabiles] veteri delictu haud im plicabiles fore Romanos Pal. 2. GEBH. Quomodo vetus delictum eorum dicit, qui ante paucos annos desciverant? rebellio majorum vetus delictum erat, ipsorum defectio novum. DUK.

§. 13. Haec ab se, aït, dicta] Pall. 1.3. ac vet. ed. Haec ab se sint dicta. sec. Ab se haec sint dicta. GEBH. Omnes scripti av. Ti tov aït habent sint. Lege Haec ab se sane dicta. J. FR. ĠRON. Haec ab se sint dicta Cant. Vol. Lovel. 1.2.5 Harl. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii Oxon. et edd. ante Ascens. anni 1513. Haec ab se dicta Lovel. 4. Haec ab sesindieta Put. et Florent. a m. 1. in quo deinceps secundum s deletum, et supra n adscriptum est t, quasi vellet Haec ab se, inquit, dicta. Cl. Crevier. ex Put. veftigiis conjicit Haec ab sese dicta.

S. 14. Locum se consiliis edixisse] Omnes conciliis: optimi etiam dixiffe. Scribe locum se consciis dixisse. Debebat enim oceulte res agi; itaque concilio non

est hic locus. At to dicere appositum. Caesar 1. Gall. 34. Qui ab eo poftularent, ut aliquem`locum medium utriusque colloquie diceret. Sic scriptum invenimus in opt. membranis, ubi vulgo deligeret. Idem Caesar 5, [27.] Omnibus hibernis Caesaris oppu gnandis hunc effe dictum diem. Ibid. (55.] Equitesque undique convocat; iis certam diem conveniendi dicit. J. FR. GRON. Non omnes mei conciliis. Certe consiliis superest in Cant. Lovel. 2. 4.5. Ber. a m. 1. et Rec. Non displicet tamen consciis. Praeterea edidiffe Hav. dixiffe Florent. et Cant. Ita emendat ex conjectura Gronov. infra 33, 13, 1. Is dictus erat locus conloquio. ubi nunc legitur datus erat. Similiter dicere diem pro conftituere. V. ad 36, 8, 2. Mox procul caftris Romanis, pro procul a caftris, Flor. Harlej. et Hav. V. ad 24, 28, 1. Tum paucis verbis transigere poffe Florent. Voff. Lovel. 1. 2. 4. 5. Harlej. et Hav. Infra 32, 28, 2. Prius de praetoribus transacta

res,

quae transigi sorte poterat. 38, 25, 4. Principes gentis, per quos aeque res transigi posset,

ventures.

S. 15. Fraudem et sermoni et rei abesse ratus] abesse credens haeret in omnibus libris. GEBH.

1

Hoftes subito 16

ce hospite in insidias praecipitatur. exorti: et, ne dubia proditio effet, Flavius his se adjungit. tela undique in Gracchum atque equites conjiciuntur. Gracchus ex equo desilit. idem ce- 17 teros facere jubet, hortaturque, Ut, quod unum reliquum fortuna fecerit, id cohoneftent virtute. Reli- 18 quum autem quid effe paucis, a multitudine in valle silva ac montibus septa circumventis, praeter mortem? id referre, utrum praebentes corpora pecorum modo in- 19

Non aliter Voff. Lovel. 1. 2. 5. Harlej. Ber. Rec. Gaertn. Hav. Hearnii L. 1. et edd. ante Aldinam. quod ex interpretis expositione receptum videtur.

Duce hospite in insidias praeci. pitatus] Lego praecipitatur. J. FR. GRON. Hanc conjecturam firmant Voff. Lovel. 1. et Hav. idem de duobus e suis teftatur Crevier. praecipitavit conjicit Gebh. supra ad c. 11, 6. Paullo ante turba equitum Voff. Lovel. 1. 4. Harlej. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii L. 1. D. et edd. Ascensiana anni 1513. priores. Sae. piffime librarii voces turba et turma commatarunt. V. ad 8, 8, 5. c. 38, 12. 26, 22, 3. 28, 36, 8. 37, 34, 6. N. Heins. ad Nas. 3. Art. Am. 2. et quae notantur ad Silium 5, 277.

§. 17. Gracchus ex equo desiliit] desilit. J. FR. GRON. Unus meorum Gaertn. desiliit. Reliqui omnes cum Hearnii Oxon. et edd. antt. ante Basil. anni 1539. ser. vant desilit. Certe, vulgatum minus probum esse, evincunt dieta ad 2, 10, 11.

Id honeflent virtute] Princeps ed. id oftenderent virtute. Pal. tert. ideo obstent virtute. Perperam. GEBH. Men. id obftent.

Voff. id eo obftent. Put. melior ideo honeftent. Put. denique: id cohoneftent virtute. J. FR. GRONOV. eo obsistent Hafn. adeo obftent Lovel. 4. id eo obflent Lovel. 2. ideo honeftent Florent. Sed recte Gronov. ex Put. recepit id cohoneftent virtute. Infra 38, 47, 3. Quod consilium dispensandae cohoneftandaeque victoriae imperatoribus majores dederunt.

§. 18. Reliquum autem quid esset paucis etc.] Sed et hoc loco esse malim, quam esset. Verum lectoris judicio relinquo. GLAR. Ita et Gronov. legendum monuit supra hoc cap. §. 10. quem etiam v. in pr. ed. not. ad 1, 50, et 2. Obs. 14. p. 324.

In valle silva ac montibus septa] Comparet in libris omnibus silva montibusque. GEBH. silva montibusque Voll. Lovel. 1. 2. 4. Harlej. Gaertn. Hav. et edd. ante Aldum. silva ac montibusque Lovel. 5. et Ber.

§. 19. Id referre, utrum praesenti torpore pecorum more inulti trucidentur] Comprobata est haec lectio, etiam ex prisca ed. Interim Pal. 1. ac 3. praesentes corpora. sec. autem utrum praebentes corpora pecorum more trucidentur inulti. GEBH. Quid,

« IndietroContinua »