Absonum : sine sono A. absolutivum voluntaria dimissio famuli abavus: tertius pater abigeus : latro 5 abusus foruerit ablegatio legatio aborigo inde origo abnormitas: amaritudo abactor fur, minator 10 absimilis : dissimilis A et reliquas litteras me praefixisse codices non secutum semel moneo | NUNC ALIAE XUI (vel XIII) EXIGUAE SECUNTUR in titulo A | 110 om. W | 4. abigeius A | 9. abauctor A | 11. incipit W, titulo nullo ut in fragmento = 1. P 3, 27 absonum: άváqμootov | 2. absolutivus apud grammaticos opponitur relativus voci; lemma glossae ex absolutio — άñólvois, áñódoois (P3, 11) vel absolutio..., áñólvois (C 389, 55) mutatum videtur | 3. cf. P 1, 10; S abavus: άñóлαлños; infra 15 | 4. C 385, 11 άπɛlátηs: abigeus (item P 1, 36); cf. infra 9. latro scil. pecoris | 5. С 393, 52 άñóxenois: abusus, abusio, S abusus: άлózonais: participium interpretatur Philoxenus p. 4, 9. ceterum cf. Henrici Leo 'Angelsächsisches Glossar' Halae a. 1872 ed. p. 83, 54 | 6. C 391, 15 ablegatio: άлолоμяý | 7. С 403, 56 avτózov: aborigo, indigena, patricius (sic enim scribendum). inde origo male translatum potius quam ex indegena vel indegenitus (ut Hildebrandus proponit ad Gloss. Paris. p. 2a) corruptum videtur | 8. C 397, 43 άqvðuía: abnormitas, enormitas. pro amaritudo coniecerit fortasse quispiam enormitudo scribendum: at praestat abnormitas: [enormitas, amaritas:] amaritudo; cf. P 14, 46 amaritas: ningía yɛvosos et infra 20/21 in A contractas: quamquam error glossatoris est, non librariorum: am- enim ab ab- alienum | 9. sic Prodr. p. 163 emendavimus Vindobonensem Crameri glossam abactor: fulminator. P 1, 41 abigeator (sic em.), abactor: άneláτns. minator est 'der das Vieh wegtreibt' | 10. C 378, 19 άvópolos absimilis, dissimilis. glossa non suo loco posita (ut terminationum lex docet) videtur undecimam olim secuta esse abnegator: negator abnormis innumerabilis abstemis aquae potator abies genus palmae fructiferae 15 abans: avus abstemius: vino parcens abdumen ilium aculea clavis stimulus 20 accubitorium lectum regalem acrimonium : amaritudo accuratus cura sanitas 11. abnegatur A | 13. aque W | 14. fructifere A | 16. abstenuus A | 19. abulea W | 20/21. accubitorium: amaritudo A 11. С 384, 6 άлαqvητýs: abnegator, denegator | 12. C 397, 45 άe̟vduos: abnormis, enormis. cf. infra enormis: sine numero, sine mensura | 13. C 642, 39 vаçoлóτηs: aquae potor; abstenus, ubi Vulcanius notarum p. 88, 47 et Du Cangius castigationum p. 207b abstemius corrigunt, scribendum potius hac glossa et Du Cangii cod. Sangermanensi ducibus abstemis itemque cum eisdem C 547, 34 νηφάλαιος, ὁ ἀπέχων οἴνου: abstenis, sobrius. abstemius vulgus in abstemis contrahebat: cf. Prodr. p. 420. abstinus Hildebrandianum (ad gloss. Paris. p. 2a) nihili esse videtur | 14. obscura; neque enim huc facere patet P 1, 38 abies : élátn et C 451, 56 láty, dévdgov : abies. 'fructifera' sane pinus est | 15. abavus Oehler, Deycksius: iam corruptum lemma inseruit collector; abans fortasse ex abaus explicandum, v vulgariter extrita. cf. supra 3 | 16. cf. P 3, 37 abstemius: ò μǹ μetέxwv oivov et supra 13 | 17. P 2, 37 abrogans: άlaçáv, vлɛqóлτηs. contra abrogans : humilis frequens in mere latinis. num forte in fonte bilinguium abrogans errore scriptum fuerat pro adrogans? | 18. C 526, 19 laлága: hoc abdumen, item Charisius p. 38, 9 K. et Idiom. gen. (Gr. 1. IV p. 582, 30 K.) abdumen lañáqa. cum ilium nominativo cf. ilio (Serv.) et iliis (Cels.) | 19. aculea licet terminationum lege defendatur, tamen ex aculeus corruptum videtur (nisi forte ex aculeum, quod vulgariter in usu fuerit optimeque cum lege concinit), item clavis ex clavus. mirum sane quod ex bilinguibus nihil huc spectat nisi C 513, 22 névτgov uygñvos: aculeus, quod clavi stimulus verterit glossographus, pro ape usus eo vocabulo, quod apud Plinium abortum apium significat. ceterum cf. infra equileus: stimulus | 20. accubitorium ex inscriptionibus (Orelli 4511. C. I. L. VIII 9586) solis notum, ubi notio paullulum discrepat. in interpretamento scribe regale, quoniam nominative exhibentur omnes glossae et lectum forma alibi quoque (Ulpian. Dig. 32, 1, 52, 9; 34, 2, 19, 8; Stephani excerpta p. 328, 33 lectum : xlívn) exstat | 21. C 580, 4 лingía: amaritia, amaritudo, acrimonium et 438, 7 dqiμúτns: acrimonium, acerbitas | 22. C 579, 15 nɛpqovtioμέvos: accuratus. interpretamentum cura sanatus scripsi Prodr. activus actualis acinus folliculus botri 25 accusus: conlisus, vulneratus : acritas in bono et in malo sagacitas acceptor avis et homo rapiens 30 adasa prae senectute sterelis adfectuosus amabilis, leubuendi saxonice 35 adoriosus: qui praemium ex pugna accipit adsertus carpens fructus 26. accritus et sugatitas A | 27. negotiator ex negotiatur A | 28. acceptator W sapiens A | 29. om. W accumen A 30. ad. asa W pro senectute A, per senectutem W | 31. uictimatum A | 34. lebuendi A sax. AW | 36. carpes A p. 127 | 23. C 456, 53 ¿vegyytinós: efficax, activus | 24. acinus esse solet 'Weinbeere' (C 604, 6 ga̸§ : acinus, acina, P 12, 19 acinus : gó§), cum hic explicetur 'Weinbeerschale': 'Weinbeerkern' in glossis Servii (= Idiom. gen. p. 578, 26) acinus: yiyaqtov et Ambrosiana Prodr. p. 431 sq. acilli (quod deminutivum mera corruptela ex acini natum esse potest) id est grana vel semina uvarum. satis frequens in posterioris latinitatis fontibus illud botrus | 25. accisus Deycksius conicit (alienum videtur P 11, 46 accisus: ¿pılwμέvos), de attusus quispiam cogitaverit: at praestabit servare accusus ab accudendo formatum (cf. allidere, accidere, attundere), quamquam longe aliter eo verbo usus est Plautus Merc. 432 tres minas accudere etiam possum | 26. acritas e solo Accio v. 467 R.2 veritatis vis atque acritas testantur lexicographi | 27. P 12, 36 actor: пqαɣμatεvτýs | 28. accipiter Oehler, male illud: P 11, 21 acceptor : îépaέ, doxɛús. adde Charis. p. 98, 9. suspectum est mihi rapiens, quod ex accipiens corruptum sit: cf. Philoxeni dozevs et C 528, 9 lýπtys: acceptor | 29. C 557, 12 ogóτns : acumen et aliae | 30. male Deycksio adesa scribendum et Roenschio Mus. Rhen. XXXI (a. 1876) p. 457 hebraicum esse videtur: adasia emendandum collatis adasia: ovis vetula recentis partus (Festus Pauli p. 12, 13) et adasia : ovis maior natu quae peperit (Prodr. p. 100 adn.) | 31. C 554, 18 ólónavoτov: adolitum | 32. C 367, 39 άðvrov : adytum | 33. C 465, 55 ëñŋlvs : advena, adventicius 34. C 619, 52 оvμñαðns: adfectuosus, 477, 1 evdiάdetos: adfectuosus | 35. P 6, 26 adoriosus: evdo§os, às Пoμлýïos: cf. Prodг. p. 194 | 36. scribe adsertor: P 7, 16 adsertor: nagдioτýs, С 503, 4 nαqñioτýs : adsertor, vindex; cf. infra gl. 39. 46 et de insigni errore supra in praefatione. 38. adamatarius W post 38 in A alia manus inseruit adisse : intrasse, quod cur omnino hinc alienum sit dixi Prodr. p. 128 | 39. om. W | 40/41. ita A: adfectatio (ta supra versum): studium, adfectio : adiectio, aderatio: datum pretium militibus pro stipendiis et W: adfectio: adiectio ad pretium militibus pro stipendis, aderatio: datum | 43. lecto A, laeti W | 44. cumsanguinitas W | 45. inambulañ A, inambulando W | 48. spelto ex splelta A 37. compluriens apud P et C; cf. infra 50 | 38. P 5, 55 adamatorius: owτinós, cf. infra 53. 137; amatorius pro amator sicut nugatorius pro nugator et similia | 39. P 7, 17 adsertio: nαqnioría: cf. supra 36 et infra 46 | 40/41 sic conformandas duxi glossas in utroque fonte admodum turbatas; neque enim ita ut in alterutro scriptae sunt ad eum qui transtulit et collegit redire possunt | 40. P et C frequentius | 41. P 5, 57 adaeratio: gapyvolouós itemque Servii glossa; stipendio scripsi, quod stipendis in W est, quamquam non obloquar, si quis stipendiis praetulerit. adaeratio iureconsultorum terminus | 42. P 6, 2 adagio : лαQоuíα, C 571, 37 лaqоiuía: proverbium, adagio. non intellexisse videtur glossographus лαдoiμíα | 43. lectio in codd. corruptela latet: lemma ex adlectio contrario mendo factum esse atque supra 40 in W adfectio ex adfectatio docet C 568, 36 пagavάyvwois: adlectio, ubi ragaváyvocis vide num nihil sit nisi error glossatoris (cf. lexica s. v.) | 44. P 5, 43 adfinitas: ovyyέveia: cf. C 366, 12 | 45. P 4, 43 addensantor : ἀξυποδήτης, ubi dudum Scaliger addensator : ὀξυποδήτης (quod confirmat haec glossa); ad Scaligerum enim non dubito quin redeat docta Vulcanii adnotatio 'notarum' p. 3, 58 sqq., qua de ratione cf. Prodr. p. 183 sq. idem iam contulit C 557, 3 o§vnodía: acupedium, addensatio et 4 oέvлodã: addenso, denso. eodem modo emendarunt Salmasius ad hist. Aug. p. 246 et qui de addensandi verbo nuperrime egit Hermannus Roensch in Diurn. Gymn. Austr. 1879 p. 811 | 46. cf. supra 36 | 47. cf. P 7, 38; de 'sequister' Prodr. p. 291 | 48. ador non rarum apud C; spelta voce velut Hieronymus usus est adventor praepositus operatorum, bonus dispensator 50 advocator: adiutor adiector: adiunctor adulterator: adulter et qui numisma inlegale cudit adclivis arduum 55 adelinis inclinatum iacens adfinis: parens vel prope manens adulteratrix: adultera adligamen ligatura adferial: aqua qua mortuus lavatur 60 aedicula: aedis diminutive aequilibrium aequa pensatio aegripumium: auctumnus 65 aedulium: esca 49. om. W operum, rato supra ru scripto A | 52. adulcerator A nummisma A | 59. labatur A | 60. diminu A, diminutiuum W | 61. aequaelibrium A | 64. aegripunium autumnus A 49. P 8, 16 adventor : pyodóτns; diversae significationis testimonia vide in lexicis | 50. scr. advocatus; cf. supra 37 | 51. frustra quaesivi | 52. Servii glossa adulterator: naqaɣagántŋs; cf. Digestorum locos in lexicis excitatos | 53. C 475, 27 &ęwτinós: adamator; cf. supra 38 | 54. P 6, 13 adclive: éniggenõs inaqdέv, vyŋlóv; glossator qua fuit neglegentia lemma mutasse videtur, interpretamentum non item: vel potius arduus scribendum, ut spectet ad C 593, 43 пqоsávτηs: adclivis et arduum accommodatum sit vel ad supra (puellarum) vel ad infra (inclinatum) scriptum vocabulum | 55. P 6, 16 adclivis : пqosnɛnlıμévos, ubi Salmasium ad hist. Aug. p. 452 recte scripsisse adclinis etiam haec glossa docet; idem restitue in excerptis p. 303, 16 adcliuis : пqoçnlıvýs| 56. complures huc faciunt glossae; manens est habitans | 57. Servii glossa: adulteratrix: poxalis | 58. C 387, 25 άлódɛouos: alligamen | 59. C 642, 48 ὕδωρ τὸ ἐπὶ τοῖς νεκροῖς σπενδόμενον : adferial; correxi Prodr. p. 127 aqua quae mortuis libatur, fortasse ipsum qui transtulit emendans | 60. nihil novi quod comparari possit; neque enim quemquam Onomastico tamquam fonte genuino usurum esse spero post ea quae disputavi Prodr. p. 194 sqq. 61. P 10, 31 aequilibrium : loootaðμíα | 62. P 10, 10 aegrimonium: άgéworía, Servii glossa aegrimonium: άovéνεια | 63. P 10, 53 aerum : αἰώνιον, αἰών | 64. alibi agripomium: C 652, 29 εivónwoor: autumnum, agriponuum. pluralia non habent, ubi Vulcanius notarum p. 90, 7 divóлwqov: agripomium, atque aegripomium nostrum Sangermanensis Du Cangii castigationum p. 209 a | 65. C 414, 13 |
