UT Claudiorum, ita Domitiorum gens duplex fuit; sed utraque Plebeia. Altera Enobarbi, altera Calvini cognomen habuit. De Enobarborum familia, quæ multo illustrior fuit, hic agimus.

1. Cn. Domitius Consul anno 561. pater fuit 11. Cnei Consulis anno 591. III. cujus filius Cneius Consulatu anno 631. Censura, Pontificatu maximo, de Allobrogibus et Arvernis, tum victoria, tum triumpho clarus extitit; IV. filios habuit Cneium et Lucium: ille Consul anno 657. a L. Crasso ipsius in Censura Collega dissensit sæpius: hic etiam Consul

anno 559. uterque in bello civili Syllæ et Marii cæsus est. v. Cneio duo erant filii, Cneius Cinnæ gener, in flore ætatis a Pompeio in Africa occisus, et Lucius, qui Consul anno 699. in acie Pharsalica fortiter dimicans cecidit. VI. Ex Porcia susceperat Cneium Domitium, qui ob cædem C. Cæsaris primum damnatus, et aliquanto post restitutus Consul creatus est anno 721. VII. Hostilia illi peperit Lucium Consulem anno 737. qui ex Antonia minore genuit VIII. Cneium Consulem anno 784. IX. Neronis Imperatoris patrem.

FABIE gentis alii originem referunt ad Herculem, qui ex Evandri filia Fabium genuerit: alii nomen ab agrorum fossione deducunt, quasi primum Fodii, deinde Fabii dicti sint. Fabiorum omnium hic nomina prodere res esset et operosa et multi fastidii; satis erit illos proferre, qui adolescente jam Republica, victoriis suis Romanam rem multum auxerunt: duo tamen te monitum velim; unum est, tres Fabios M. Vibulani filios, Quintum, Cæsonem, et Marcum septem annis continuis munus Consulare obtinuisse, ex iisque Cæsonem cum 315. Fabiis ad Cremeram a Veientibus cæsum fuisse: alterum est, Fabios omnes, qui postea multis perfuncti sunt honoribus, a Quinto Marci filio, qui unus gentis cladi superstes fuit, ut multis placet, propagatos esse.

1. Marcus Fabius Ambustus Quinti filius gemino Tribunatu militari, Consulatu triplici anno 393. 397. 399. ovatione de Hernicis, de Tiburtibus

triumpho, Magisterio Equitum, Dictatura, et Senatus principatu insignis, tres mares, Quintum, Marcum, et Cæsonem sustulit, duasque fœminas, quarum altera Sulpitio Patricio, altera Licinio Stoloni Plebeio cum nupsisset, hæc marito Tribuno plebis persuasit, ut legem ferret de Consulari dignitate plebi communicanda. Ut a Quinto Maximorum, ita a Marco Pictorum familia profluxit, e quibus tres Consules memorantur, Caius anno 448. qui Edem Salutis pinxit, ejusque duo filii, Caius anno 484. et Numerius anno 487. sed Consulibus illustrior Q. ille Fabius Prætor, qui post cladem Cannensem Delphos legatus missus est, et scripsit Romanam Historiam, quæ cum a multis, tum a Livio sæpissime laudatur.

II. Q. Fabius Rullianus, Ambusto patre rebus gestis clarior, Magister Equitum a Papirio Dictatore ob victoriam de Samnitibus securi pene percussus, quinquies Consul fuit, anno 431. 443. 445. 456. 458. ter Dic

tator, semel Censor, princeps Senatus; terque triumphavit, semel de Apulis, iterum de Gallis et Thuscis, tertio de Samnitibus: cumque turbam forensem in quatuor tribus urbanas conjecisset, primus e Fabia gente Maximi cognomen adeptus est. III. Ejus filius Quintus, cui ob devoratum patrimonium Gurgitis cognomen fuit, contra Samnites cum male pugnasset, patre legato victoriam retulit: princeps Senatus, duplici Consulatu anno 461. et 477. totidem de Samnitibus triumphis, Censura, et in Ægyptum legatione enituit.

v. Q. Fabius Gurgitis ex filio nepos, Cunctator a belli gerendi ratione, Verrucosus a verruca in labiis, et a mansuetudine Ovicula vulgo dictus; laudem avitam superavit: quinque Consulatus anno 520. 525. 538. 539. 544. ut proavus, gessit: duos triumphos, ut avus, retulit: ut uterque, princeps Senatus fuit, sed utrique in eo superior, quod Dictator exultantem victoriis Annibalem fregerit duo ille filios habuit, Quintum et Marcum; primum Quinti, tum Marci posteros persequemur.

:

VI. Q. Fabius Cunctatoris filius Consul anno 540. et in locum patris Augur genuit VII. Quintum item Augurem, et Quintum Labeonem, qui Prætor navalem triumphum assecutus est, et Consul anno 560. ponitur;

GENS

GENS Fulvia Tusculo oriunda, tribus potissimum cognominibus distincta fuit, Centumali, Flacci, et Nobilioris. E Centumalis tres Consulatibus, duo triumphis nobiles extiterunt, quibus omnibus Cneius no

eruditionis et ingenii laude illustris. A Quinto Augure adoptatus VIII. Quintus Fabius Emilianus L. Pauli, qui Persen vicit, filius, Consul anno 608. ex quo natus est IX. Q. Fabius Allobrogicus, qui Consul anno 632. victo ad Isaram flumen Betulto, et cæsis tum Allobrogum tum Arvernorum 130. millibus, nobilissimum egit triumphum. Paulo post Censor reliquit x. filium ab avitis, paternisque laudibus degenerem, cui Pompeius Prætor bonis interdixit: Allobrogico frater erat Quintus, ob candorem Eburnus cognominatus, Consul anno 637.

VI. Marcus Fabius Cunctatoris filius, vivo etiam tum patre mortuus, nepotem vII. adoptione filii habuit VIII. Quintum Fabium Servilianum, qui Consul anno 611. rebus in Hispania prospere gestis ideo male audiit, quod pacem cum Viriatho æquis conditionibus iniisset: postea tamen Censor factus est. Fabii, vel Serviliani vel Eburni, aliter enim aliis videtur, nepotes fuerunt tres illi Fabii sub Cæsaribus Consules, Quintus anno 708. illiusque filii Paulus anno 742. et Quintus 743. Quæ vero ex Fabiorum stirpe prognati sint Fabii Buteones Consules anno 506. et 508. et Licinus anno 507. ob

scurum est.

men proprium fuit; unus Consul anno 455. de Samnitibus, alter illius nepos anno 525. de Illyriis triumphavit: cujus etiam filius Consulatum anno 542. obtinuit.

1. M. FULVIUS PÆTINUS Consul anno 454. duos filios suscepit II. Quin

tum et II. Marcum; ille Flaccorum, hic Nobiliorum princeps fuit. Primum

de Flaccis, tum de Nobilioribus dicemus breviter.

Quinti filius fuit III. Marcus ille Flaccus, quo Consule anno 489. bellum Punicum primum cœptum est: ex eo nati Iv. Quintus, Cneius, et Caius, quorum longe dispar gloria. Caius Quinti apud Capuam legatus, Cneius Prætor, Quinto tertium Consule, Apuliam sortitus, apud Herdo. neam amisso exercitu turpiter fugatus est; Quintus vero rebus gestis clarissimus, quater Consul anno 516. 529. 541. 544. Magister Equitum, Pontifex, Censor, et Comitiorum causa Dictator, apud Beneventum Hannonis castra cepit, Annibalem ab urbe depulit, Capuam recepit, illiusque Senatum securi percussit. Quatuor filios suscepit, v. Quintum, L. Manlium Acidinum in gentem Manliam adoptatum, Marcum, de cujus posteris paulo post, et Cneium, qui a Quinto fratre Censore Senatu motus est, cujus nepos Servius Flaccus Consul anno 618. Vardæos in Illyrico domuit.

v. Quintus Patre nibilo inferior Prætor Celtiberos bis insigni pugna vicit, Contrebiam ad deditionem coëgit, deinde semel anno 573. et iterum anno 574. cum fratre Aci. dino Consul Ligures domuit; triumphum duplicem, unum de Celtiberis, alterum de Liguribus retulit; Censor Fortunæ Equestri templum dicavit : denique in amentiam versus, laqueo vitam finiisse dicitur. vi. Caio ejus filio anno 619. Consuli bellum fugitivorum conficiendum delatum est.

v. Marco Quinti fratre natus est VI. Marcus ille Flaccus, qui Consul anno 628. cum rem feliciter in Transalpinos Ligures gessisset, et de Liguribus, Vocontiisque triumphasset, Italos ad petendam civitatem primus excitavit, et C. Graccho leges agrarias ferenti adhæsit: quare ab Opimianis una cum duobus filiis cæsus est. Filiarum altera Lentuli Suræ, qui ob conjurationem Catilinæ necatus est, altera L. Cæsaris, qui Consul fuit anno 689. mater extitit.

MARCI PATINI anno 454. Consulis filius alter fuit, uti diximus, Marcus pater Ser. Nobilioris, III. qui Consul anno 498. triumphum navalem egit de Pœnis; IV. nepotemque habuit Marcum Nobiliorem ovatione ex Hispania ulteriore, ex capta Ambracia, domitisque Ætolis triumpho, Consulatu anno 564. et Censura, et Ennii Poëtæ versibus clarissimum: duo illi filii fuerunt, v. Marcus et Quintus; uterque Consul, ille anno 594. hic anno 600. sed alter altero aut fortior bello fuit, aut felicior; nam Marcus de Liguribus victoriam et triumphum retulit, Quintus a Celtiberis semel atque iterum turpiter victus est. Furiorum stemma ne hic subjiceDelph. et Var. Clas

D

GENTEM JULIAM, quæ Alba a Tullo Hostilio diruta Romam migravit, et Patriciam fuisse, et ab Iulo Æneæ filio traxisse originem plerique produnt auctores: duo fuerunt præcipne illius cognomina Julus et Cæsar, non duæ tamen, nisi mea me fallit opinio, familiæ: cum enim in fastis ante bella Punica Cæsarum nulla, Julorum frequens, et post bella Punica Julorum nulla, Cæsarum vero frequens fiat mentio, non temere dixerim Cæsaris cognomen inditum Julorum cuipiam, a quo Cæsarum genus

propagatum sit, quod aliquanto post duas in familias divisum est. Ex una fuerunt Cæsares illi, qui cum ingenii laude florerent, in dissensione Marii et Syllæ perierunt; ex altera C. Cæsar Dictator. Primum de illorum, tum de Dictatoris familia agemus. Unde vero Cæsaris cognomen desumtum sit aliter aliis placet: sunt enim qui vel a 'cæsarie,' vel a 'cæsiis ' oculis, vel a cæso' ' in Africa ele. phante deductum scripserint: libentius ego assenserim iis, qui a 6 cæso' matris utero petitum volunt.

1. SEXTI CAESARES duo anno Urbis 545. memorantur, quorum alter Siciliam cum exercitu Prætor obtinuit, 1. alter cæso M. Marcello ad Crispinum Consulem comitiorum causa missus est. II. Hujus filius Sextus L. Pauli contra Ligures legatus fuisse perhibetur. III. Ex eo natus Sextus Cæsar Consul cum L. Oreste anno 596. tres filios habuit, iv. Sextum Prætorium, Caium, et Lucium; Caio et Lucio liberi nati sunt, Sexto nulli. Primum de Caii, tum de Lucii posteris dicemus.

Iv. Caius pater fuit v. Sexti Cæsaris Consulis anno 662. anno proximo ante bellum sociale, vi. cujus filius Sextus, Flamen Quirinalis, cum pro domo sua Cicero diceret, genuit vII. Sextum Cæsarem, qui a Caio Dictatore Syriæ præfectus, a militibus fraude Q. Cæcilii Bassi interemtas est.

IV. Lucius duos filios suscepit v. Lucium et Caium, quorum ingens Romæ gloria fuit; sed alia alii; nam Lucius tum gestis honoribus, Consulatu anno 663. et Censura, tum bel

lica laude in bello sociali floruit; Caius vero ingenio et eloquentia : ipse enim est Poëta ille et Orator urbanitate et lepore conditus, de quo multa Cicero in Bruto. Uterque Marii jussu cæsus; Caius hospitis Etrusci proditione, Lucius ad tumulum Varii Sucronensis. Ejus filia Julia nupsit, primum M. Antonio Cretico, deinde Lentulo Suræ, qui in carcere necatus est Cretico Antonium Triumvirum, ejusque fratres peperit. vi. Juliæ frater erat Lucius ille Cæsar Consul anno 689. qui cum stetisset a Pompeii partibus, post victos, tum ad Pharsalum Pompeium, tum in Africa Scipionem, Uticensibus auctor fuit, ut victorem reciperent, ipseque Cæsari obviam profectus, cum sibi, tum multis vitam impetravit : proscriptus aliquanto post ab Antonio, quem occiso Cæsare hostem dixerat, a sorore Julia servatus est. Lucii ejus filii tristior exitus fuit: in bello enim Africano cum libertos servosque C. Cæsaris ferro et igne necari jussisset, paulo post a Cæsaris militibus et ipse interfectus est.

C. CÆSARIS Dictatoris et proavo et avo Caius prænomen fuit: avus ex Martia genuit Caium et Lucium, et Juliam uxorem C. Marii septies Con⚫ sulis. Caius et Lucius ambo Prætorii immatura morte sublati sunt, ille Pisis, hic Romæ. Caio ex Aurelia natus est C. Julius Cæsar Dictator, et duæ Juliæ, quarum una ex primo marito Q. Pedium, ex secundo L. Pinarium; altera ex M. Accio Balbo Acciam Augusti matrem peperit.

Caius Julius Cæsar quater Consul, anno 694. 705.707. 708. et Dictator perpetuus, vir omnium, qui unquam extiterint, gloria militari clarissimus, Hispaniam ulteriorem ad oceanum usque perdomuit, Helvetios et Ariovistum Germanorum Regem in Gallia vicit; Aquitanos, Gallos, Belgas, Britannos subegit; Germanos magnis attrivit cladibus: deinde orto bello civili, ab eo Petreius et Afranius in Hispania exercitu spoliati; vietus ad Pharsalum Pompeius, ad Alexandriam Ptolemæus, Pharnaces in Ponto, in Africa Juba et Scipio: ad Mundam in Hispania Cneius et Sextus Pompeii: quare uno tempore ex Gallia, ex Ægypto, Ponto, Africa quatuor triumphos egit, dumque majora cogitat, ab amicis in curia tribus et viginti vulneribus confossus est: quatuor uxores habuit, Cossutiam familiæ Equestris, Corneliam Cinnæ quater Consulis, Pompeiam Q. Pompeii Rufi, et Calphurniam L. Pisonis filiam. Cossutiam et Pompeiam repudiavit; ex Cornelia Juliam Pompeii Magni uxorem, ex aliis nullos liberos suscepit.

Qua corporis forma fuerit C. Cæsar, Suetonius tradit; quibus moribus Vel. leius, et omnium elegantissime Sallustius: sed ita illius laudes Catonis laudibus conjunxit, ut sejungi minime

possint. Eorum verba hic appingere libuit, primum Suetonii, tum Velleii, denique Sallustii. 'Fuisse traditur excelsa statura, colore candido, teretibus membris, ore paulo pleniore, nigris vegetisque oculis, valetudine prospera. Circa corporis curam morosior, ut non solum tonderetur diligenter ac raderetur, sed etiam velleretur. Calvitii quoque deformita. tem iniquissime tulit. Armorum et equitandi peritissimus, laboris ultra fidem patiens erat; sæpius in agmine, nonnunquam equo, sæpius pedibus anteibat, capite detecto, seu sol, seu imber esset. In obeundis expeditionibus dubium cautior, an audentior,' &c. Hæc et plura Suetonius. Ita Velleius: Hic nobilissima Juliorum genitus familia, et ab Anchise et Venere deducens genus, forma omnium civium excellentissimus, vigore animi acerrimus, munificentia effusissimus, animo super humanam et naturam et fidem evectus; magnitudine cogitationum, celeritate bellandi, patientia periculorum Magno illi Alexandro, sed sobrio, neque iracundo simillimus: qui denique semper et somno et cibo in vitam, non in voluptatem uteretur.' Sallustii de Cæsare et Catone verba sunt hæc: His genus, ætas, eloquentia prope æqualia fuere: magnitudo animi par, item gloria; sed alia alii. Cæsar beneficiis ac munificentia magnus habebatur, integritate vitæ Cato: ille mansuetudine et misericordia clarus factus, huic severitas dignitatem addiderat. Cæsar dando, sublevando, ignoscendo, Cato nihil largiendo gloriam adeptus est. In altero miseris perfugium, in altero malis pernicies; illius facilitas, hujus constantia laudabatur. Postremo Casar in animum induxerat, laborare, vigilare, negotiis amicorum intentus