pedites ierunt, trecenti equites. Triumviri deduxerunt eos, Q. Nævius, M. Minutius, M. Fu rius Craffipes. quina dena jugera agri data in fingulos pedites funt: duplex equitibus. Bruttiorum proximè fuerat ager: Bruttii ceperant de Græcis. Romæ per idem tempus duo maximi fuerunt terrores; diutinus alter, fed fegnior. Terra dies duodequadraginta movit. per totidem dies feriæ in follicitudine ac metu fuere. in triduum ejus rei cauffa fupplicatio habita eft. Ille non pavor vanus, fed vera multorum clades fuit. incendio à foro Boario orto, diem noctemque ædificia in Tiberim verfa arfere, tabernæque omnes cum magni pretii mercibus conflagraverunt.

XLI. Jam fere in exitu annus erat: & indies magis fama de Antiochi bello, & cura Patribus crefcebat. itaque de provinciis magiftratuum designatorum, quo intentiores effent omnes, agitari cœptum eft. Decrevere, ut confulibus Italia, & quò fenatus cenfuiffet (jam effe bellum adverfus Antiochum regem omnes fciebant) provinciæ effent. cujus ea fors effet, quatuor millia peditum civium Romanorum, & trecenti equites, fex millia fociûm Latini nominis cum quadringentis equitibus funt decreta. Eorum delectum habere L. Quintius conful juffus: ne quid moraretur, quo minus conful novus, quò fenatus cenfuiffet, extemplo proficifci poffet. Item de provinciis prætorum decretum eft prima ut fors duæ, urbanaque & inter cives ac peregrinos jurifdictio, effet: fecunda Bruttii: tertia claffis, ut navigaret quò fenatus cenfuiffet: quarta, Sicilia: quinta, Sardinia: fexta, Hifpania ulterior. Imperatum præterea L. Quintio con

fuli eft, ut duas legiones civium Romanorum novas confcriberet : & fociûm ac Latini nominis viginti millia peditum, & octingentos equites. eum exercitum prætori, cui Bruttii provincia evenisset, decreverunt. Ædes dux Jovi eo anno in Capitolio dedicatæ funt. Voverat L. Furius Purpureo prætor Gallico bello unam, alteram conful. dedicavit Q. Marcius Ralla duumvir. Judicia in fœ neratores eo anno multa feverè funt facta; accufantibus privatos ædilibus curulibus, M. Tuccio & P. Junio Bruto. de muleta damnatorum quadriga inauratæ in Capitolio pofitæ in cella Jovis fupra faftigium ædiculæ, & duodecim clypea inaurata. & iidem porticum extra portam Trigeminam inter lignarios fecerunt.

XLII. Intentis in apparatum novi belli Romanis, ne ab Antiocho quidem ceffabatur. Tres cum civitates tenebant; Smyrna, & Alexandria Troas, & Lampfacus. quas neque vi expugnare ad eam diem poterat, neque conditionibus in amicitiam perlicere, neque à tergo relinquere trajiciens ipfe in Europam volebat. Tenuit eum & de Annibale deliberatio. & primò naves apertæ, quas cum eo miffurus in Africam fuerat, moratæ funt. deinde an omnino mittendus effet, confultatio mota est: maximè à Thoante Ætolo, qui, omnibus in Græ cia tumultu completis, Demetriadem afferebat in poteftate effe./& quibus mendaciis de rege, multiplicando verbis copias ejus, erexerat multorum in Græcia animos, iifdem & regis fpem inflabat: omnium votis eum arceffi; concurfum ad littora futurum, unde claffem regiam profpexiflent. Hic idem aufus de Annibale eft movere fententiam pro

pe jam certam regis. nam neque dimittendam par rem navium à claffe regia cenfebat: neque fi mittenda naves forent, minùs quempiam ei claffi, quàm Annibalem, preficiendum. Exfulem illum & Pœnum effe, cui mille indies nova confilia vel fortuna fua vel ingenium poffit facere. & ipfam eam gloriam belli, qua velut dote Annibal concilietur, nimiam in prafecto regio effe. regem confpici, regem unum ducem, unum imperatorem videri debere. Si elaffem, fi exercitum amittat Annibal, idem damni fore, ac fi per alium ducem amittantur. fi quid profpere eveniat, Annibalis eam, non Antiochi, gloriam fore. Si verò univerfo bello vincendi Romanos for tuna detur; quam fpem effe, fub rege victurum Annibalem uni fubjectum, qui patriam prope non tulerit? Non ita fe à juventa eum geffiffe, fpe a nimoque complexum orbis terrarum imperium, ut in fenectute dominum laturus videatur. Nihil opus effe regi Annibale duce: comite & confiliario eodem ad bellum uti poffe. modicum fructum ex ingenio tall neque gravem neque inutilem fore. fi fumma petantur, & dantem & accipientem pragravatura.

XLIII. Nulla ingenia tam prona ad invidiam funt, quàm eorum qui genus ac fortunam fuam animis non æquant: quia virtutem & bonum alienum oderunt. Extemplo confilium mittendi Annibalis, quod unum in principio belli utiliter cogitatum erat, abjectum eft. Demetriadis maximè defectione ab Romanis ad Ætolos elatus, non ultra differre profectionem in Græciam constituit. Priufquam folveret naves, Ilium à mari ascendit, ut Minervæ facrificaret. Inde ad claffem regreffus proficifcitur quadraginta tectis navibus, apertis fex

aginta:

aginta: & ducenta onerariæ cum omnis generis commeatu, bellicoque alio apparatu fequebantur. Imbrum primò infulam tenuit: inde Scyathum trajecit. Ubi collectis in alto quæ diffipatæ erant navibus, ad Pteleum primùm continentis venit. Ibi Eurylochus ei Magnetarches, principefque Magnetum ab Demetriade occurrerunt. quorum frequentia lætus, die poftero in urbis portum navibus eft invectus. Copias haud procul inde expofuit. decem millia peditum fuere, & quingenti equites, fex elephanti: vix ad Græciam nudam occupandam fatis copiarum, nedum ad fuftinendum. Romanum bellum. Ætoli pofteaquam Demetriadem veniffe Antiochum allatum eft, concilio indicto, decretum, quo arcefferent eum, fecerunt. Jam profectus ab Demetriade rex, quia ita decreturos fciebat, Phaleram in finum Maliacum procefferat. inde decreto accepto Lamiam venit, exceptus ingenti favore multitudinis, cum plaufibus clamoribufque, & quibus aliis lætitia effufa vulgi fignifi

catur.

XLIV. In concilium ut ventum eft, ægre à Phenea prætore principibufque introductus, inde facto filentio rex dicere orfus. Prima ejus oratio fuit excufantis, Quod tanto minoribus fpe atque opinione omnium copiis veniffet. Id fua impenfa erga eos voluntatis maximum debere indicum effe, quòd nec paratus fatis ulla re, & tempore ad navigandum immaturo, vocantibus legatis eorum, baud gravatè obfecutus effet; credidiffetque, quum fe vidiffeat Atoli, omnia vel in fe uno pofita præfidia exiftimaturos effe. Ceterium eorum quoque fe, quorum exfperatio deftituta is prefentia videatur, fpem C 3 abunde

abunde expleturum.

Nam fimul primum anni tempus navigabile prabuiffet mare, omnem fe Graciam armis, viris, equis, omnem oram maritimam claffibus completurum: nec impenfa, nec labori, nec periculo parfurum, donec, depulfo cervicibus eorum imperio Romano, liberam verè Graciam atque in ea principes Etolos feciffet. cum exercitibus commeatus quoque omnis generis ex Afia venturos. In prafentia cura effe Ætolis debere, ut copia frumenti fuis & annona tolerabilis rerum aliarum fuppeditetur.

XLV. In hanc fententiam rex cum magno omnium affenfu locutus difceffit. Poft difceffum regis inter duos principes Ætolorum, Phæneam & Thoantem, contentio fuit. Phæneas, reconciliatore pacis, & difceptatore de iis, quæ in controverfia cum populo Romano effent, utendum potiùs Antiocho cenfebat, quàm duce belli. Adventum ejus & majeftatem ad verecundiam faciendam Romanis vim majorem habituram, quàm arma. Multa homines, ne bellarent, voluntate remittere, qua bello & armis cogi non poffint. Thoas negare, Paci ftudere Phaneam : fed difcutere apparatum belli velle, ut tadio impetus relanguefcat regis, & Romani tempus ad comparandum habeant.

Nihil

enim aqui ab Romanis impetrari poffe, toties legationibus mifis Romam, toties cum ipfo Quintio difceptando fatis expertum effe: nec, nifi abfciffa omni Spe, auxilium Antiochi imploraturos fuiffe. Quo celeriùs fpe omnium oblato, non effe elanguefcendum, fed orandum potiùs regem; ut quoniam, quod maximum fuerit, ipfe vindex Gracia venerit, copias quoque terreftres navalefque arcessat. Armatum regem aliquid impetraturum: inermem non ·

pro