fam conftituit: ratus vel terrore ceterarum expugnatarum, vel beneficio præfidii dimiffi, vel exemplo tot civitatum dedentium fefe, non ultra in pertinacia manfuros, Elephantis agi ante figna terroris cauffa juffis, quadrato agmine ad urbem inceffit: ut incerti fluctuarentur animi magnæ partis Lariffæorum inter metum præfentem hoftium & verecundiam abfentium fociorum. Per cofdem dies Amynander cum Athamanum juventute occupat Pellinæum : & Menippus, cum tribus millibus peditum Ætolorum & ducentis equitibus in Perræbiam profectus, Malloeam & Cyretias vi cepit, depopulatufque eft agrum Tripolitanum. His raptim peractis, Lariffam ad regem redeunt : confultanti, quidnam agendum effet de Lariffa, fupervenerunt. Ibi in diverfum fententiæ tendebant : aliis vim adhibendam, & non differendum cenfentibus, quin operibus ac machinis fimul undique monia aggrederentur urbis fitæ in plano, à parte campeftri undique facilis aditu: aliis, nunc vires urbis, nequaquam Pheris conferendæ, memorantibus; nunc hiemem & tempus anni nulli bellica rei, minimè obfidioni atque oppugnationi urbium aptum. Incerto regi inter fpem metumque legati à Pharfalo, qui ad dedendam urbem fuam fortè venerant, animos auxerunt. M. Bæbius interim cum Philippo in Daffaretiis congreffus, Ap. Claudium ex communi confilio ad præfidium Lariffe mifit: qui per Macedoniam magnis itineribus in jugum montium, quod fuper Gonnos eft, pervenit. Oppidum Gonni viginti millia ab Lariffa abeft in ipfis faucibus faltus, quæ Tempe appellantur, fitum. Ibi caftra metatus latiùs quàm pro copiis,

D 2

copiis, & plures, quàm quot fatis in ufum erant, ignes quum accendiffet, fpeciem, quam quæfierat, hofti fecit: omnem ibi Romanum exercitum cum rege Philippo effe. Itaque hiemem inftare apud fuos cauffatus rex, unum tantùm moratus diem, ab Lariffa receffit, & Demetriadem rediit. Etolique & Athamanes in fuos receperunt fe fines. Appius etfi, cujus rei cauffa miffus erat, folutam cernebat obfidionem ; tamen Lariffam, ad confirmandos in reliquum fociorum animos, defcendit: duplexque lætitia erat, quòd & hoftes excefferant finibus, & intra mœnia præfidium Romanum cernebant.

XI. Rex Chalcidem à Demetriade profectus, amore captus virginis Chalcidenfis Cleoptolemi filiæ; quum patrem, primò allegando, deinde coram ipfe rogando fatigâffet, invitum fe gravioris fortunæ conditioni illigantem; tandem impetrata re, tanquam in media pace nuptias celebrat : & reliquum hiemis, oblitus quantas fimul duas res fufcepiffet, bellum Romanum & Græciam liberandam, omiffa omnium rerum cura, in conviviis & vinum fequentibus voluptatibus, ac deinde ex fatigatione magis quàm fatietate earum in fomno traduxit. Eadem omnes præfectos regios (qui ubique ad Boeotiam maximè præpofiti hibernis erant) cepit luxuria: in eandem & milites effufi funt. nec quifquam eorum aut arma induit, aut ftationem aut vigilias fervavit : aut quicquam, quod militaris operis aut muneris effet, fecit. Itaque principio veris quum per Phocidem in Acarnaniam, quò convenire omnem undique exercitum jufferat, veniffet; facilè animadvertit, nihilo feve

riore

riore difciplina milites quàm ducem hibernâffe. Alexandrum inde Acarnanem & Menippum Macedonem Stratum Etolia copias ducere juffit: ipfe Delphis facrificio Apollini facto, Naupactum proceffit. concilio principum Ætoliæ habito, via, quæ præter Chalcidem & Lyfimachiam fert ad Stratum, fuis, qui per Maliacum finum veniebant, occurrit. Ibi Mnefilochus, princeps Acarnanum, multis emptus donis, non ipfe folùm gentem regi conciliabat, fed Clytum etiam prætorem, penes quem tum fumma poteftas erat, in fuam fententiam adduxerat. Is quum Leucadios, quod Acarnaniæ caput eft, non facilè ad defectionem poffe cerneret impelli, propter metum Romanæ claffis, quæ cum Atilio, quæve circa Cephalleniam erat, arte eos est aggreffus. nam quum in concilio dixiffet, tuenda mediterranea Acarnaniæ effe, & omnibus, qui arma ferrent, exeundum ad Medionem & Thyrium, ne ab Antiocho aut Ærolis occuparentur; fuere qui dicerent, nihil attinere omnes tumultuosè concitari : fatis effe quingentorum hominum præfidium. eam juventutem nactus, trecentis Medione, ducentis Thyrii in præfidio pofitis, id agebat, ut pro obidibus futuri venirent in poteftatem regis.

XII. Per eofdem dies legati regis Medionem venerunt. quibus auditis, quum in concione, quidnam refpondendum regi effet, confultaretur ; & alii manendum in Romana focietate, alii non afpernandam amicitiam regis cenferent : media vifa eft Clyti fententia, eoque accepta eft, ut ad regem mitterent legatos, peterentque ab eo, ut Medionios fuper tanta re confultare in concilio Acarnanum patere

D 3

pateretur. In cam legationem Mnefilochus, & qui ejus factionis erant, de induftria conje&ti; clam miffis qui regem admovere copias juberent, ipfi terebant tempus. itaque, vixdum üs egreffis, Antiochus in finibus, & mox ad portas erat; & trepidantibus, qui expertes proditionis fuerant, tumultuofeque juventutem ad arma vocantibus, ab Clyro & Mnefilocho in urbem eft inductus: & aliis fua voluntate affluentibus, metu coacti etiam qui diffentiebant, ad regem convenerunt. quos pla cida oratione territos quum permulfiffet; ad fpem vulgatæ clementiæ aliquot populi Acarnaniæ defe cerunt. Thyrium à Medione profectus eft, Mnefilocho eodem & legatis præmiffis. Ceterùm derecta Medione fraus cautiores, non timidiores, Thyrienfes fecit: dato ei haud perplexo refponfo, nullam fe novam focietatem, nifi ex auctoritate Romanorum imperatorum, accepturos: portifque claufis, armatos in muris difpofuerunt. Et perop portunè ad confirmandos Acarnanum animos Cn. Octavius miffus à Quintio, quum præfidium & paucas naves ab A. Poftumio, qui ab Atilio legato Cephalleniæ præpofitus fuerat, accepiffet; Leuca dem venit, implevitque fpei focios, Manium Acilium confulem jam cum legionibus mare trajeciffe, & in Theffalia caftra Romana effe. Hunc rumorem quia fimilem veri tempus anni maturum jam ad navigandum faciebat; rex, præfidio Medione impofito & in quibufdam aliis Acarnaniæ oppidis, Thyrio abfceffit, & per Ætoliæ ac Phocidis urbes Chalcidem rediit.

XIII. Sub idem tempus M. Babius & Philippus rex, jam ante per hiemem in Daffaretiis con

greffi,

1

greffi, quum Ap. Claudium, ut obfidione Lariffam eximeret, in Theffaliam mififfent; quia id tempus rebus gerendis immaturum erat, in hiberna regreffi, principio veris conjunctis copiis in Theffaliam defcenderunt. In Acarnania tum Antiochus erat. Advenientes, Philippus Malloeam Perræbiæ, Babius Phacium eft aggreffus, quo primo prope impetu capto, Phættum eadem celeritate capit. inde Atracem quum fe recepiffet, Cyretias hinc & Phricium occupat: præfidiifque per recepta oppida difpofitis, Philippo rurfus obfidenti Malloam fe conjungit. Sub adventum Romani exercitus, feu ad metum virium, feu ad fpem veniæ quum dedidiffent fefe; ad ea recipienda oppida, quæ Athamanes occupaverant, uno agmine ierunt. Erant autem hæc, Æginium, Ericinum, Gomphi, Silana, Tricca, Meliboa, Phaloria. Inde Pellinæum, ubi Philippus Megalopolitanus cum quingentis peditibus & equitibus quadraginta in prafidio erat, & circumfidunt, &, priufquam oppugnarent, mittunt ad Philippum qui moneret, ne vim ultimam experiri vellet. Quibus ille fatis ferociter refpondit, vel Romanis vel Theffalis fe crediturum fuiffe; in Philippi fe poteftatem commiffurum non effe. Pofteaquam apparuit vi agendum, quia videbatur &, Limnæam eodem tempore oppugnari poffe, regem ad Limnæam ire placuit: Bebius reftitit ad Pellinæum oppugnandum.

XIV. Per eos fortè dies Manius Acilius conful cum decem millibus peditum, duobus millibus equitum, quindecim elephantis, mari trajecto, pedeftres copias Lariffam ducere delectos militum tribunos juffit: ipfe cum equitatu Limnæam ad Phi

D 4