Namque animus impurus, dis hominibusque infestus, neque vigiliis neque quietibus sedari poterat; ita conscientia mentem excitam vastabat. Igitur colos ei exsanguis, foedi oculi, citus modo, modo tardus incessus; prorsus in facie voltuque vecordia inerat. La lingua e la grammatica di C. Crispo Sallustio - Pagina 166 di Silvio Luigi Fighiera - 1897 - 279 pagine Visualizzazione completa -
|