nem, Cn. Sicinius inter peregrinos erat sortitus, C. Memmius Siciliam, Sp. Cluvius Sardiniam. Consu- 15 les , ob ea irati senatui, Latinis feriis in primam quamque diem indictis, in provinciam abituros elle denunciarunt; nec quidquam reipublicae acturos, praeterquam quod ad provinciarum adminiftrationem adtineret.

XI. Attalum, regis Eumenis fratrem, legatum ve: 1 nille Romam, Valerius Antias his consulibus scribit, ad deferenda de Perseo crimina, indicandosque ad

Plurium annales, et quibus credidisse malis , ipsum Eumenem venisse tradunt. Eu. 2 menes igitur, ut Romam venit, exceptus cum tanto honore, quantum non meritis tantum ejus , sed beneficiis etiam suis, ingentia quae in eum congefta

paratus belli.

Tranq. anim. (2.) Et ex hac de. etc. Sp. Cluvius Sardiniam quainde aversatione alienorum pro. si per parenthesin interjecta efle, cessuum et suorum desperatio. et ad ea, quae verba illa praene obirascens fortunae animus, cedunt, referendum, quod se. et de saeculo querens. Appule- quitur, Consules ob ea irati se. jus in Apologia (p. 275. ed. El: natui. ob ea, nempe quod promenh.) Cum etiam hi, qui sibi vincia Macedonia, et vel novos delicti alicujus conscii sunt, ta. exercitus, vel supplementum vemen, cum male audiunt, com- teribus scribere negaretur. At moveantur et obirascantur. Ef Gronovii emendationem proba. et apud Cicer. ad Attic. 16, 3.] vit Celeberr. Graevius ad Cic. 6. obiratio. Prorsus to ea insiti. ad Att. 3. cium ab ignorantibus id verbum In provinciam abituros se de. videtur. J. FR. GRON. Appulej. nunciarunt; Ita Frob.editio anni in Florid. pag. 357. Summum 1535. sed prima legit abituros argumentum amoris frequenti. esse denunciarunt sine praeno. bus delectari, cessantibus obi. mine, quod commodo intelligi rasci, Gronovio adversari vide. poteft

. Supra hoc cap.J.zo. Prae tur Perizon. qui ad marginem se ferens , si quid decernerent, Livii notavit, quae de provin. intercessurum, collegam deterciis interponuntur, per occasio. ruit. Et deinde J. 12. Macedo. nem dicta esse, quia et illis sup. niam decreturos negant, ni de plementum negatum fuit acque M.Popillio referetur. c.17,8. Fa. ac consulibus. Ý crba igitur Prae- cturum pollicitus proficiscitur. toribus quoque in Hispaniam c. 24, 7. Si aliquid possent Ma

in se

erant, exiftimaret deberi populus Romanus, 3 natum est introductus. Caussam veniendi sibi Romam fuisse , dixit, praeter cupiditatem visendi Deos hominesque, quorum beneficio in ea fortuna esset, su

pra quam ne optare quidem auderet, etiam ut coram 4 moneret senatum, ut Persei conatis obviam iret. Or

sus inde a Philippi consiliis, necem Demetrii filii retulit, adversantis Romano bello; Bastarnarum gen

tem excitam sedibus suis, quorum auxiliis fretus in 5 Italiam transiret. Haec eum volutantem in animo,

obpressum fato, regnum ei reliquisse, quem infestissimum esse sensisset Romanis, itaque Persea, haereditarium a patre relictum bellum, et simul cum imperio traditum, jamjam primum alere ac fovere om

ni

nibus consiliis. Florere praeterea juventute , quam 6.
stirpem longa pår ediderit, florere opibus regni, flo-

rere etiam aetate. Quae quum corporis robore ac vi-

ribus vigeat , animum esse inveteratum diutina arte

atque usu belli. Jam inde a puero, patris contuber. 7

nio, Romanis quoque bellis, non finitimis tantum,

adsuetum, missum a patre in expeditiones multas

variasque. Jam ex quo ipse accepisset regnum, mul- 8

ta , quae non vi, non dolo, Philippus, omnia exper-

tus, potuisset moliri, admirando rerum successu te-

nuisse. Accessisse ad vires eam , quae longo tempo-9

multis magnisque meritis pareretur, auctorita-

tem.

- XII. Nam apud Graeciae atque Asiae civitates ve- 1

Teri majestatem ejus omnes. nec, pro quibus meritis,

doquidem, inquit, honesta pen1554. Priores praeferunt pare-

samus , sicut aut sola aut pri- retur; quod non eft, cur displi,

ma pensari decet. J. FR. GRO. cere debeat. Parere pallim pro

NOV. Non adscquor, cur hoc adquirere, nancisci, consequi

loquendi genus durius, quam pro adhibetur. 6, 25,6. Sibi gloriam

Liviana elegantia, Crevierio vi. ingentem peperit. 21, 63, 4. Res

sum sit.

etc. invidiam apud nobilitatem

9.6. Usu belli jam inde a pue apud plebem alterumque inde

suasori legis Flaminio, favorem

ro] Ita edidit Jac. Gronov. anno

1679. operarum errore omissa

consulatum peperit. 30,,14,7.,

majori distinctione poft vocem

Multo majus decus, majorema

belli ; quam non modo servant que victoriam sibi peperit, quam

priores editores, sed ipse etiam nos Syphace victo habemus.34,

in minori editione, quae codem 44, 5. Gratiam ingentem apud

tempore lucem vidit. Diltinction

eum ordinem pepererunt. 43

nem etiam omiserunt Clericus 61, 10. Similem gloriam ex ho.
et Crevierius: quorum hic in ste pariendi occasionem opta.

bant. Vide Cel. Duker. ad Livii

super et majorem interpunctio-

nem poft vocem contubernio ino 37, 45,5. et Bentlcj. ad Ter. Eun,

terposuit.

1, 2, 69. Solent autem verba

pan

rere et parare passim confundi.
9. 9. Quae longo tempore, Vide ad 5, 6, 1.

multis magnisque meritis pa.

raretur , auctoritatem) Ita de. 5.1. Nam apud Graeciae at.

mum inveni in ed. Basil, anni que Asiae civitates vereri ma.

Liv. Tom. XII.

с

pro qua munificentia tantum ei tribuatur, cernere: 2 nec dicere pro certo posse, utrum felicitate id qua

dam ejus accidat, an, quod ipse vereatur dicere, in3 vidia adversus Romanos favorem illi conciliet. Inter * ipsos quoque reges ingentem auctoritate; Seleuci filiam

duxisse eum , non petentem, sed petitum ultro; 504 rorem dedisse Prusiae precanti ac oranti: celebratas

esse utrasque nuptias gratulatione donisque innume

و

jestatem ejus omnes) Vulgatum men Patris nomine, monet et. defendi posle, haud ignoro. Vi. iam Polyb. Exc. Legat.num.60. ex de tamen, an praeftet, una voce edit. Gronovii pag. 1224. nana deleta legi, Nam Graeciae at. in prima Ursini non habentur.' que' Asiae civitates vereri ma. Kai yap Eúłwv #1179os is vav. jestatem ejus omnes. Infra cap. πηγίαν εδίδοτο παρα του Περ. 13, 3. Cernebam nobilissimας σέως τοΐς Ροδίοις" και σελγίδα Asiae et Graeciae civitates, in Xpvoljv ékásm ?«v * Spartijtov dies τηagis nudantes judicia έδεδώρητο, των νεωσι γενυμφα. sua. c. 14,5. Omnibus civitati.. yoynkótov avtos tijv Haodinnv. bus Graeciae atque Asiae curae Ad quem locum jam Ursinus hunc erat, quid Persei legati, quid Livii laudavit. Forte ibi legen. Eumenes in senatu egisset. In. dum σελγίδα Χρυσήν εκάσω των super Asiae cives ed. princeps, Katagpåstwy ded@pnto , quod pro quo proxima anni 1535. 'ci. redderem strigilem auream cui. vitates reposuit.

rabilium legationum, et velut auspicibus nobilissimis populis deductas esse. Boeotorum gentem, capta-5 tam Philippo, numquam ad scribendum amicitiae foedis adduci potuisse : tribus nunc locis cum Perseo Juow incisum literis esse ; uno Thebis, altero 6 ad Delum, augustissimo et celeberrimo in templo, tertio Delphis. in Achaïco concilio vero, nisi discussa res per paucos Romanum imperium intentantes esset,

34, 4. et Appian. in Mithrid. p: pag. 37. et Hotom. de Vet. Rit.
172. et 174. Ex hac posteriori Nupt. cap. 13.
uxore procreatus videtur Pru.
sias, cognominatus Monodes; J. 6. Altero ad Sidenum, ail-
de quo vide Valer. Max. 1,8. gustissimo et celeberrimo in
ext. 12. et Fet. voc. Monodes. templo, tertio Delphis) Vide.
Vide ad Epit. 50.

tur legendum ad Delum ex Sui.

da [ v. llepoeus,] qui de Perseo J. 4.. Utrasque nuptias gratu. aït: kal TÓÚTOV ŠE&Sieu apoypa. latione etc.) Appianus: Διέβαλ- φάς εις τε Δήλον και Δελφόυς. λε δε αυτού και τας επιγαμίας SIG. Lρcus Suidae, a Sigonio βασιλικάς άμφω γενομένας, και laudatus, descriptus eft ex Ρο. τας νυμφαγωγίας όλη τη Ρο- lyb. Cujus fragmentum extat in dio sólo rapatergleioas.UR. Excerpt. Peiresc. pag. 1440. Ve.. SIN.. El in Appiani Legat. 25. rum ex eo, aeque atque ex Sui. qui sine dubio e Polybio descri. da, inspecto patet, huc non per. psit. Nam eadem, quae Appia. tinere.' Narrat enim Polybius, nus, quod recte animadvertit Ur. Persea poft mortem patris, re, sinus , habet etiam Livius; hic novata cum Romanis amicitia, autem Polybium interpretatus Graecos omnibus modis sibi coneft, non Appianum. Sed Livius ciliare conatum esse, ideoque hic auspices de suo, orationis eos, qui vel acris alicni cauira, hoc quasi emblemate exornan. vel judicio damnati, vel ob ma dae

caussa, videtur addidisse, jeftatis crimina ex Macedonia ad auspices, qui apud Romanos profugerant, revocaffe, et ediad nuptias adhibebantur, respi. cta de ea re proposuille šis ta ciens ; a quibus tarmen sponsas Δήλον, και Δελφούς, και το ad sponsos deductas fuiffe, ut a. tiis 'Itovias 'Alnvās iepov. Ita pud" Graecos ab iis, qui vouga. enim plenius, quam Suidas, lopopoi dicebantur, fortassis nus- cum Polybii exhibet codex Poi. quam traditum eft. Nee valde resc, nisi quod praeferat tijs El. usitatum genus loquendi eft nu. Tovias 'AInva's, perperam in voptias deductas esse, pro spon- ce sequenti repetita ultima arsas deductas esse; nam ita in. ticuli riīs litera, pro quo recte terpretatus eft Graeca Polybii 'Itwvias legit Valesius. Licet auτας νυμφαγωγίας παραπεμφθεί. tem de alia re Polybius, de alia das. DURER. De auspicibus in Livius agant, veram tamen puto nuptiis vide Brisfon.de Rit. Nupt. Sigonii conjecturam ,